Στα παλιά σφαγεία στα Κασόνια φιλοξενούνται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που καταφθάνουν συχνά πυκνά στην Κάλυμνο από τα παράλια της Τουρκίας. Ο καιρός φτιάχνει σιγά σιγά και φέτος, όπως και πέρυσι ακριβώς την ίδια εποχή, οι αφίξεις έχουν αρχίσει να πληθαίνουν σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα.
Άνθρωποι από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση που προσπαθούν εναγωνίως να σωθούν, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, μια ειρηνική ζωή κάπου στην Ευρώπη. Άνθρωποι στους οποίους για το μικρό χρονικό διάστημα που παραμένουν στο νησί, αντιστοιχούν όπως διαπιστώσαμε, ελάχιστα τετραγωνικά στον καθένα, με κακές συνθήκες διατροφής και ακόμη χειρότερες συνθήκες υγιεινής.
Βρώμικα στρώματα και κουβέρτες που η μυρωδιά τους είναι έντονη όταν μπαίνει κανείς στο χώρο. Δυο μεγάλες κατσαρόλες με αποφάγια της χθεσινής μέρας στο πάτωμα, δίπλα σε αποσκευές και παπούτσια. Οι τουαλέτες, σκοτεινές, χωρίς φωτισμό, δεν πλησιάζονται από την δυσωδία. Μια μικρή εστία μόλυνσης, στον ίδιο χώρο όπου φιλοξενούνται από προχθές και τέσσερα μικρά παιδιά.
Άνθρωποι που μοναδικό τους αδίκημα είναι η μη νόμιμη είσοδος στη χώρα μας. «Θέλουμε να ζήσουμε με ειρήνη» μας λέει ο νεαρός Yassein από το Ιράκ μηχανικός τηλεπικοινωνιών. «Δεν θέλουμε να τελειώσει η ζωή μας εδώ».
Μας μιλά για τους αστυνομικούς και μας λέει πως τους συμπεριφέρονται με σεβασμό, τους φέρνουν σαπούνια, οδοντόκρεμες. Πεινάνε όμως. «Μας έφεραν μια φορά χθες στις 4 το απόγευμα φαγητό, το οποίο δεν έφτασε για όλους μας. Δεν μπορούμε να κάνουμε ένα μπάνιο. Οι τουαλέτες δεν είναι καθαρές και δεν έχουν φως».
Κάποιος μόλις έχει βγει από τη θάλασσα. «Αυτός είναι τυχερός γιατί ξέρει να κολυμπά και πλύθηκε στη θάλασσα» μας λένε.
Μας ρωτούν αν γνωρίζουμε πότε θα φύγουν από την Κάλυμνο. Θέλουν να ταξιδέψουν για τη Δανία, την Αγγλία και αλλού.
Άνθρωποι από το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία που έχουν αρχίσει να καταφθάνουν σωρηδόν από τα γειτονικά παράλια. Ήταν πέρυσι τέτοια εποχή όταν αφίχθησαν οι πρώτοι πρόσφυγες από τη Συρία και φιλοξενήθηκαν αρχικά στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμωνα. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο θεατράκι του Δήμου στο Χωριό όπου κι εκεί οι συνθήκες φιλοξενίας ήταν τραγικές. Εθελοντές παρακαλούσαν για μήνες τους αρμόδιους να φτιάξουν τα ντους για να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν ένα μπάνιο.
Λόγω του μεγάλου αριθμού των φιλοξενούμενων και των άθλιων συνθηκών υγιεινής άρχισαν οι διαμαρτυρίες από τα γειτονικά σχολεία. Κάποιοι μετανάστες μεταφέρθηκαν στις εγκαταστάσεις της Σχολής Δυτών για να οδηγηθούν το τελευταίο διάστημα στα παλαιά σφαγεία.
Άνθρωποι που το μεγάλο ταξίδι της ζωής τους περιλαμβάνει και μια στάση στην Κάλυμνο. Άντρες, γυναίκες και παιδιά που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και παίρνουν το ρίσκο να κάνουν το διάπλου της Μεσογείου ο οποίος έχει γίνει «η πιο θανάσιμη διαδρομή του κόσμου» (πάνω από 3.400 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο το 2014 σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ).
Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, φοβισμένοι, ευγνώμονες για τους τόπους που τους υποδέχονται, ζητώντας το ελάχιστο: αξιοπρεπείς συνθήκες για τις λίγες ώρες που τους φιλοξενούμε. Για να νιώσουν άνθρωποι, να πάρουν δύναμη και κουράγιο για τα δύσκολα που έρχονται και που γνωρίζουν πως δεν θα σταματήσουν ποτέ από την στιγμή που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους…
Σε ξενοδοχείο στη Λέρο
Εν τωμεταξύ την περασμένη Δευτέρα το Περιφερειακό Συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου προχώρησε στη λήψη απόφασης «για την χρήση του κτιρίου «Βίλλα Άρτεμις» στο νησί της Λέρου, για την φιλοξενία μεταναστών και προσφύγων σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τις πρώτες 48 ώρες από την άφιξή τους. Το κτίριο παραχωρήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από την 2η ΥΠΕ στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, μετά από αίτημα του Περιφερειάρχη Γιώργου Χατζημάρκου, ο οποίος, άμεσα με την ανάληψη των καθηκόντων του, αναζήτησε και προχώρησε στην υλοποίηση λύσης στο πρόβλημα της παράτυπης μετανάστευσης και του κύματος των προσφύγων που αντιμετωπίζουν τα νησιά, με βάση τις διακηρυγμένες θέσεις του για την ανάγκη ανθρωπιστικής αλλά και ρεαλιστικής προσέγγισης του ζητήματος».
Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να συμβεί και στην Κάλυμνο, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με μέριμνα της πολιτείας.
«Πρέπει να συμφιλιωθούμε με την παγκόσμια πραγματικότητα»
Παραθέτουμε απόσπασμα από πρόσφατη συνέντευξη της αναπληρώτριας υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου:
«Αυτό που ζητάμε από τους πολίτες είναι να γίνουν σκεπτόμενοι. Να σκεφτούν τι είναι πόλεμος και ποιος τον προκαλεί. Οσοι έρχονται πάνω στα σαπιοκάραβα δεν προκαλούν τους πολέμους, είναι τα θύματα των πολέμων. Ας σκεφτούν έπειτα ότι δεν μπορούμε να ζητάμε από την Ευρώπη να πάρει ένα μερίδιο από τους πρόσφυγες, όταν βλέπει πως εμείς δεν θέλουμε κανέναν στη γειτονιά μας. Πρέπει, τέλος, να συμφιλιωθούμε με την παγκόσμια πραγματικότητα, για να δούμε πώς μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλιώς, το μόνο που μένει είναι να τους πνίξουμε ή να τους κλείσουμε σε αχανή στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ξέρουμε όμως πράγματι τι είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης; Σκέφτομαι να έρθω σε συνεννόηση με το υπουργείο Παιδείας, ώστε να πηγαίνουν οι καθηγητές τούς μαθητές στην Αμυγδαλέζα, όταν κλείσει. Φτάνουν τα μουσεία. Είναι ώρα να δουν οι μαθητές τα σύγχρονα μνημεία του πολιτισμού μας, για να μάθουν πώς ζουν σήμερα κρατούμενοι οι ανήλικοι που έχασαν τους γονείς τους στον πόλεμο, για να δουν πώς ζουν αυτοί τους οποίους φοβούνται και κατηγορούν οι γονείς τους».
kalymnosola.wordpress.co
