Αρθρο του προέδρου της Ενωσης Ξενοδόχων Ρόδου κ. Αντώνη Καμπουράκη
Στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, ο τουρισμός κατάφερε να μείνει όρθιος. Μέχρι σήμερα έχουμε καταγράψει τρείς συνεχόμενες χρονιές με ρεκόρ σε αφίξεις. Το γεγονός αυτό αποτελεί επίτευγμα πρώτου μεγέθους, αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς την εικόνα της τεράστιας καταστροφής στην υπόλοιπη οικονομία.
Ο τουρισμός, με αυτή την επιτυχία του, έγινε το εθνικό «αποκούμπι». Δημιούργησε τζίρους, δουλειές, εισοδήματα, φορολογικά έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές. Ταυτόχρονα, απέδωσε άμεσο μέρισμα στις τοπικές κοινωνίες μας, όπως κάνουμε στη Ρόδο, χρηματοδοτώντας δράσεις και πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Για αυτό το «πατριωτικό επιχειρείν» που ασκεί ο κόσμος του τουρισμού, δηλώνω περήφανος που είμαι Έλληνας ξενοδόχος.
Χιλιάδες συνάδελφοί μου όπως και εγώ, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια δώσαμε τον καλύτερό εαυτό μας, για να αντέξουμε στην εν μέσω κρίσης γενικευμένη επίθεση που δεχθήκαμε, με χαράτσια, υπερφορολόγηση και κλείσιμο της στρόφιγγας των τραπεζών. Τα καταφέραμε με μεγάλες θυσίες, αλλά σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια νέα, μεγαλύτερη πρόκληση, αυτή που διαμορφώνουν οι ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές προς την χώρα μας.
Το προσφυγικό είναι ένα πραγματικά δισεπίλυτο διεθνές ανθρωπιστικό πρόβλημα, με τεράστιες οικονομικές, γεωπολιτικές, θρησκευτικές και ηθικές διαστάσεις. Η διαχείρισή του απαιτεί υψηλές διπλωματικές ικανότητες, βαθιά γνώση της παγκόσμιας πραγματικότητας, και εμπειρία στην αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων.
Στην εθνική του διάσταση, επιβάλει λεπτούς και άκρως προσεκτικούς χειρισμούς από την κυβέρνηση της χώρας, ούτως ώστε, μαζί με τους εταίρους μας, να βρεθεί μια ολοκληρωμένη και δίκαιη ευρωπαϊκή λύση, να αποτραπούν τα χειρότερα, και να μην καταλήξουμε να μετατραπεί η Ελλάδα μας σε «αποθήκη» ψυχών.
Είναι προφανές ότι το προσφυγικό δεν είναι πρόβλημα για συζήτηση του καφενείου, ούτε πεδίο για άσκηση ιδεοληπτικών αντιλήψεων. Αρκεί αυτό το προφανές, να το αντιληφθούμε επιτέλους όλοι μας, και συνάμα να περιοριστεί ο καθένας μας στο ρόλο που του αναλογεί, στην επίπονη προσπάθεια που απαιτείται, για τον περιορισμό των συνεπειών της προσφυγικής κρίσης.
Σε ό,τι αφορά σε εμάς τους ξενοδόχους, θέλω να κάνω έκκληση, τούτες τις δύσκολες για την πατρίδα μας και την ελληνική κοινωνία ώρες, για τρία πράγματα:
1. Να συνεχίσουμε να αγκαλιάζουμε τον ξένο. Όλες αυτές τις δεκαετίες ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στον υπόλοιπο κόσμο, ο τουρισμός, καταγράφει την Ελλάδα ως την χώρα του Ξένιου Δία. Αυτοί είμαστε λοιπόν και γι’ αυτό είμαστε περήφανοι. Δεν φοβόμαστε τον ξένο και ειδικά τον αδύναμο. Γι’ αυτό και ως ξενοδόχοι σε όλη την Ελλάδα συμμετέχουμε ενεργά στην ανακούφιση του προβλήματος, συνεισφέροντας ό,τι μπορούμε για να εξασφαλιστούν όροι ανθρώπινης αξιοπρέπειας, για αυτούς που η ιστορία μας έφερε στην χώρα μας.
2 Να μην αναπαράγουμε την καταστροφολογία, που λειτουργεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Το χειρότερο για τον τουρισμό είναι η διαρκής αναβάθμιση της ανησυχίας. Όποιος το κάνει, πυροβολεί πισώπλατα τον ελληνικό τουρισμό.
3. Να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι στη δουλειά που ξέρουμε να κάνουμε καλά. Οι ξενοδόχοι επ’ ουδενί δεν είμαστε και δεν πρέπει να είμαστε σχολιαστές της προσφυγικής κρίσης, διατυπώνοντας μάλιστα και γνώμες για την επίλυσή της. Δεν είναι αυτή η δική μας δουλειά. Εμείς οφείλουμε να επικεντρωθούμε αφενός στο να προσφέρουμε μια αξέχαστη εμπειρία φιλοξενίας στους επισκέπτες μας, και αφετέρου να φροντίσουμε για την αποτελεσματικότερη προβολή του ελληνικού τουρισμού, και των μοναδικών του συγκριτικών πλεονεκτημάτων.
Τις μάχες τις κερδίζει κανείς όταν τις δίνει στο πεδίο, που είναι ισχυρός και όχι εκεί όπου είναι αδύναμος. Η μάχη της επιβίωσης της ελληνικής οικονομίας, και συνακόλουθα της ελληνικής κοινωνίας, θα κερδηθεί με μπροστάρη και φυσικό πρωταγωνιστή τον τουρισμό. Αυτό είναι το «δυνατό χαρτί» της Ελλάδας, και αυτή την ώρα θα έχουν πελώριες ιστορικές ευθύνες όσοι -είτε σχεδιασμένα, είτε από αφέλεια-, «κάψουν» αυτό το χαρτί. Οι εθνικές συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες.
Υ.Γ. Ο μεγάλος Πλάτωνας, μας άφησε μια βαρύτιμη πνευματική κληρονομιά. Μεταξύ άλλων και το απόφθεγμα «Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες. Γνώσιν διά να έχουν γνώμην έχουν;». Αυτή τη δύσκολη ώρα, καλά θα κάνουμε να ακούσουμε, με πολλή προσοχή, τα λόγια του σοφότερου των Ελλήνων. Θα είναι ό,τι πιο σοφό μπορούμε να κάνουμε…
