Σε μια εποχή που έχει στιγματιστεί από την αγωνία της ισότιμης παραμονής στον ευρωπαϊκό κορμό και της αγωνίας για ελευθερία και δικαιοσύνη, δεν πρέπει και δεν μπορεί να μην ανατρέχουμε στην ίδια μας την ιστορία, τόσο για να εμπνευστούμε όσο και να κατανοήσουμε την σπουδαιότητα αυτού που λέγεται Ελλάδα.
Στις 7 Μαρτίου, ο τόπος μας,τα Δωδεκάνησα ,γιορτάζουν την επανένταξή τους στον εθνικό κορμό!
Έχοντας υποστεί με καρτερικότητα, αξιοπρέπεια και ηρωισμό τον γερμανικό φασισμό, ενσωματώνονται στην μητέρα Ελλάδα το 1947, γεγονός που χαιρετίστηκε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στην δίνη του εμφυλίου πολέμου.
Πέρσες, Σαρακηνοί, Βενετοί, Γενουάτες, Σταυροφόροι, Τούρκοι και τελευταίοι Ιταλοί και Γερμανοί, θέλησαν να καρπωθούν τα νησιά μας και να κάμψουν το ηθικό μας…Εις μάτην.
Η σπουδαιότητα αυτής της μέρας αλλά και όλης της ένδοξης ιστορίας αυτής της χώρας είναι βαριά κληρονομιά και ηθική υποχρέωση η διατήρησή της!
Δεν είμαστε μεγάλοι γιατί ανήκουμε στην Ευρώπη…
Είμαστε μεγάλοι γιατί είμαστε Έλληνες!
Είμαστε περήφανοι που είμαστε Δωδεκανήσιοι!
