Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Το γεγονός πως η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται ενώπιον της διάψευσης των προσδοκιών που η ίδια εσφαλμένα δημιούργησε πάνω στο μύθο του αντιμνημονίου, επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «δημοκρατική» ο κ. Μιχάλης Καρχιμάκης. Ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του και ηγετικό πλέον στέλεχος του ΚΙΔΗΣΟ.
Σήμερα, μιλάει για τις πολιτικές εξελίξεις, για το προσφυγικό καθώς και για τους σκοπούς του Κινήματος των Σοσιαλιστών που -όπως λέει-ήταν και είναι πάντα η αλλαγή της χώρας.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Καρχιμάκη πώς βλέπετε την πορεία της συγκυβέρνησης Σύριζα – ΑΝΕΛ; Τελικά κατάφεραν κάτι από όσα υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό πριν τον Γενάρη του 2015;
Νομίζω πως η συγκυβέρνηση βρίσκεται μπροστά στη διάψευση των προσδοκιών που η ίδια εσφαλμένα δημιούργησε πάνω στο μύθο του αντιμνημονίου.
Ένα μύθο που πρώτη καλλιέργησε η Νέα Δημοκρατία στα “Ζάππεια” και συνέχισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ως μια άλλη δήθεν “αριστερή” εκδοχή του κύριου Σαμαρά.
Έτσι, παρότι η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία δεν είχε να αντιμετωπίσει την κρίση αξιοπιστίας που είχε να αντιπαρέλθει η δική μας κυβέρνηση το 2009 λόγω της στατιστικής απάτης του κύριου Καραμανλή, παρότι ειχε δημιουργηθεί ο μηχανισμός στήριξης χάρη στις προσπάθειες του Γιώργου Παπανδρέου και η οικονομία βρισκόταν σε μια σταθερή τροχιά, η κατάσταση της χώρας πλεον γίνεται ολοένα και δυσκολότερη.
Κι αυτό γιατί δεν δίνεται προτεραιότητα σε συγκρουσιακές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που δημιουργούν νέο πλούτο και διευρύνουν τη φορολογική βάση αλλά μόνο σε φοροεισπρακτικά μέτρα απέναντι στα στους ίδιους και στους ίδιους, στα συνήθη υποζύγια που σηκώνουν και το μεγαλύτερο βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Η λύση δε βρίσκεται στη λιτότητα, βρίσκεται στις μεγάλες αλλαγές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που δεν θα έρθουν με λαϊκισμό αλλά με προτάσεις, με ένα ενα δικό μας ελληνικό σχεδιο εξόδου απο την κρίση.
Η χώρα πρεπει να αφήσει πίσω της τις εύκολες, “μαγικές” λύσεις στις οποίες είχαν επενδύσει όλα τα πρώην αντιμνημονιακά κόμματα.
Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά γιατί έχουμε χάσει ήδη 5 χρόνια. Δεν μπορούμε να χάσουμε και μια γενιά.
Για αυτά τα νεα παιδια, τους νέους επιστήμονες κι εργαζόμενους που φεύγουν στο εξωτερικό έχουμε χρέος να αγωνιστούμε όλοι.
•
Παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις στο προσφυγικό -κυρίως εμείς στα νησιά. Πώς κρίνετε τους μέχρι τώρα χειρισμούς της κυβέρνησης;
Οι λογικές των “ανοιχτών” συνόρων όπως παλαιότερα εξήγγειλαν με δημόσιες τοποθετήσεις τους κυβερνητικά στελέχη αποδείχτηκαν αναποτελεσματικές για τη χώρα μας.
Όπως αναποτελεσματική αποδείχτηκε και η σύνδεση των οικονομικών μας υποχρεώσεων με τα γεωπολιτικά ζητήματα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αυτό που προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να αποφύγουμε το 2009, τη σύνδεση των εθνικών μας θεμάτων με την οικονομική μας δυσπραγία, το κατάφερε η κυβέρνηση σήμερα προς τέρψη των πλέον συντηρητικών κι αντιευρωπαϊκών κύκλων.
Βέβαια για την διαμορφωμένη κατάσταση δεν μπορούμε να ψέγουνε μόνο τις ελληνικές αρχές. Η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών είναι ένα διεθνές πρόβλημα και καμιά χώρα δεν μπορεί να το λύσει μόνη της. Απαιτεί διακρατικές συνεννοήσεις και ευρύτερες συναινέσεις αφενός και πριν από όλα για την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή που θα σταματήσει ουσιαστικά και το μεγαλύτερο προσφυγικό ρεύμα. Χρειάζεται όμως ταυτόχρονα κι ένα ευρωπαϊκό Σχέδιο Μάρσαλ για την παραγωγική και κυρίως κοινωνική ενσωμάτωση αυτών των ανθρώπων. Γι’ αυτό λοιπόν μαζί με τις αστοχίες της κυβέρνησης έχουμε χρέος να στηλιτεύουμε και τις αστοχίες και το έλλειμμα αλληλεγγύης της Ευρώπης.
Ένα έλλειμμα που βάθυνε στα χρόνια της κρίσης γιατί και στην Ευρώπη κάποιοι επέλεξαν το λαϊκισμό και τη κατασυκοφάντηση ολόκληρων λαών απο τη δύσκολη μα λυτρωτική αλήθεια.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το μεταναστευτικό δεν επιδέχεται τέτοιας αντιμετώπισης.
• Το πρόσφατο συμβάν με την απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να μην προσγειωθεί στην Ρόδο, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε τοπικό επίπεδο -και όχι μόνον. Θα ήθελα το σχόλιό σας.
Η παρέμβασή μας αφορούσε τα όσα είδαμε και μας μετέφερε ο δήμαρχος Ρόδου και το Δημοτικό Συμβούλιο στην πρόσφατη επίσκεψή μας μαζί με τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο και τον Αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Γρηγόρη Νιώτη στο νησί στο πλαίσιο της έκθεσης του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι εικόνες μιας σύγχρονης ανθρώπινης τραγωδίας αυτές που μεταφέραμε στη συνάντηση μας με τον Υπουργό Άμυνας και δυστυχώς αποτελούν καθημερινότητα για τις ακτές των νησιών μας! Άλλωστε, η σημερινή κατάσταση της Ρόδου και των άλλων νησιών αποτελεί μια προβολή από το μέλλον ολόκληρης της χώρας αν δεν διαμορφωθεί μια συνολική εθνική και Ευρωπαική στρατηγική σε σχέση με το μεταναστευτικό ζήτημα. Η παρέμβαση μας συνεπώς δεν αφορά ένα τοπικής εμβέλειας πρόβλημα αλλά ένα μεγάλο εθνικό θέμα. Με τον σημερινό Υπουργό Άμυνας, μας χώριζαν και μας χωρίζουν πάρα πολλά, αξιακά και ιδεολογικά ! Όμως δεν συναντηθήκαμε με τον κύριο Καμμένο αλλά με το θεσμικό εκπρόσωπο της Ελληνικής κυβέρνησης, τον πλέον αρμόδιο Υπουργό για θέματα εθνικής ασφάλειας.
Πράξαμε δηλαδή το αυτονόητο. Να εκθέσουμε τα προβλήματα στην πολιτική ηγεσία όπως θα κάναμε εάν το ΚΙΝΗΜΑ μας είχε εισέλθει στο κοινοβούλιο και ασκούσαμε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Θα συνεχίσουμε να ασκούμε δημιουργική κριτική στην εξουσία, να αφουγκραζόμαστε τις ανησυχίες των πολιτών και να προτείνουμε λύσεις στα μεγάλα και υπαρκτά προβλήματα του τόπου. Η παρέμβαση μας αυτή είναι η αρχή από μια σειρά από πολύμορφες δράσεις και πρωτοβουλίες που θα αναλάβει το ΚΙΝΗΜΑ μας στο επόμενο διάστημα για την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την κινητοποίηση των αρχών πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στα πλαίσια αυτών των δράσεων, η Ρόδος, τα Δωδεκάνησα και γενικότερα η νησιωτική Ελλάδα έχει για το Κίνημά μας σημαίνουσα θέση ως ένας τόπος πρότυπης νησιωτικής ανάπτυξης που δεν μπορεί να μετατραπεί σε αποθήκη ψυχών.
• Μιλήστε μας για τους στόχους και το διακύβευμα του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Το ιστορικό διακύβευμα για τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες και επομένως και για το δικό μας Κίνημα ήταν και είναι πάντα η αλλαγή της χώρας. Η σύγκρουση με τα κακώς κείμενα, με τον παρασιτισμό και η απελεύθερωση των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας και των πραγματικών δημιουργών της οικονομίας.
Μέσα στην κρίση λίγο πολύ όλοι μας, πολίτες και πολιτικοί έχουμε υποπέσει σε ένα σφάλμα.
Έχουμε υποτιμήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, έχουμε αμφισβητήσει την πίστη μας στις δυνατότητες του Ελληνισμού.
Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών είναι μια ένας πολιτικός σχηματισμός που επιθμεί να επαναφέρει ακριβώς αυτές τις αξίες στο δημόσιο διάλογο.
Με σχέδιο για μια σύγχρονη και δημοκρατική Ελλάδα, που θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα ενισχύει τις ελευθερίες των πολιτών με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και θα πρωτοπορεί στην Παιδεία και τις νέες τεχνολογίες. Μια ενεργειακά αυτόνομη πατρίδα που θα επενδύσει στην Πράσινη Ανάπτυξη, στην καινοτομία και την επιχειρηματικότητα μέσα σε ένα περιβάλλον διαφάνειας και κοινωνικής κι εργασιακής δικαιοσύνης.
Γιατί για μας, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας δεν θα κριθεί στη μείωση των μισθών αλλά στη διαμόρφωση των όρων για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του καλά εκπαιδευμένου ανθρώπινου δυναμικού σε ένα φιλεπενδυτικό θεσμικό πλαίσιο που θα πατάσσει τη διαφθορά και την ευνοιορατία.
Για μας οι άμθρωποι είναι ακριβώς το μεγαλύτερο μας πλεονέκτημα.
Για να γίνουν βέβαια όλα αυτά δεν χρειάζεται μόνο ένα κόμμα ή οι αντίστοιχη νομοθετική δραστηριότητα στο κοινοβούλιο. Χρειάζεται πάνω από όλα αλλαγή νοοτροπίας και θεσμικής παιδείας του λαού μας. Είναι αυτή η αλλαγή που θα φέρει μια δημοκρατική επανάσταση όπως προσπαθήσαμε να φέρουμε μέσα σε αντίξοες συνθήκες κατά τη διετία 2009-2011 με καινοτόμους θεσμούς – σταθμούς για το δημόσιο βίο όπως το opengoverment και η Διαύγεια.
Γι’ αυτό και ο στόχος του Κινήματος μας δεν είναι απλά να εξασφαλίσει την είσοδο του στη Βουλή όπως μπορεί κάποιος κοντόφθαλμα να ισχυριστεί.
Ο προγραμματικός μας στόχος είναι να εμφυσήσουμε μια νέα κουλτούρα στην πολιτική ζωή του τόπου, μια κουλτούρα προσφοράς, ευθύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης.
• Έχετε δηλώσει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δικαιώνεται συνεχώς, σε ό,τι αφορά την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης το 2009. Για ποιους λόγους θεωρείτε πως αδικήθηκε ο πρώην πρωθυπουργός;
Κάθε μέρα που περνά κάθε σκεπτόμενος συμπολίτης μας ανεξαρτήτως πολιτικής καταγωγής αντιλαμβάνεται πως ο Γιώργος Παπανδρέου δικαιώνεται για τις επιλογές του. Όχι μόνο για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης και την κοπιώδη προσπάθειά του να κρατήσει τη χώρα στο κοινό νόμισμα όταν ακόμα Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ έσκιζαν τα μνημόνια αλλά για το σύνολο της πολιτικής του ατζέντας.
Από τη σύγκρουση με τα εκδοτικά συμφέροντα, τον πελατειασμό, τη διορατικότητα στα διεθνή ζήτηματα ως τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, της Διαύγειας, του Καλλικράτη, του νόμου για την ιθαγένεια, της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης που μείωσε για όλους τους πολίτες -και ειδικά τους πιο αδύναμους- τη φαρμακευτική δαπάνη, τη θέσπιση του οικονομικού εισαγγελέα, τη φορολόγηση των offshore και πόσα άλλα.
Με ρωτάτε αν αδικήθηκε.
Σας απαντώ.
Ναι ο Γιώργος Παπανδρέου αδικήθηκε γιατί ήταν ο μόνος που συγκρούστηκε όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, με συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις και νομοθετήματα με την οικονομική ολιγαρχία.
Αδικήθηκε από ένα ανώριμο πολιτικό σύστημα που επέλεξε να λαϊκισει στα δύσκολα. Αδικήθηκε από αυτούς που έσκιζαν τα μνημόνια στην αντιπολίτευση μόνο και μόνο για να τα ξανακολλήσουν ως πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αδίκησαν την Ελλάδα και την Νέα Γενιά έξι χρόνια τώρα. Κάποιοι λένε πως ίσως αδίκησε κι ο ίδιος τον εαυτό.
Αδίκησε τον εαυτό του όταν για λόγους εθνικής ενότητας και κοινωνικής συνοχής δεν κατακεραύνωσε τον αρχιτέκτοντα της χρεοκοπίας, τον Κώστα Καραμανλή για την τεράστια στατιστική απάτη και τη διαφθορά που κληροδότητσε η περίοδος της διακυβέρνησης του.
Αδίκησε τον εαυτό του ακόμα όταν ανατράπηκε στις Κάννες κι έπειτα με το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που έφερε ένα μη εκλεγμένο τραπεζιτικό στέλεχος στον πρωθυπουργικό θώκο και τη συνεχή υπνόμευση του από μια μικρή ομάδα βουλευτών του κόμματος του – ποιος θα ξεχάσει άραγε συγκεκριμένο βουλευτή στο περιστύλιο της Βουλής, στις πιο δύσκολες στιγμές της χώρας, στο μέσον της 4ετίας να τον ωρύεται εναντίον του εκλεγμένου πρωθυπουργού του 44% με το γνωστό “αποτελείς παρελθόν”- εκτιμώντας ότι η πολιτική αστάθεια θα οδηγούσε με βεβαιότητα σε περιπέτειες τη χώρα.
Άσχετα όμως του τι πιστεύει κανείς για αυτές τους τις αποφάσεις, η αλήθεια είναι μια.
Πως ο Γιωργος Παπανδρέου υπήρξε ο μόνος πολιτικός που τα τελευταία χρόνια έκανε το αυτόνοητο. Έβαλε δηλαδή την Ελλάδα πάνω από όλα, πάνω από την πολιτική του καριέρα, τη φιλοδοξία και τις καρέκλες της εξουσίας.
Η διαφορά του με τους κύριους Σαμαρά και Τσίπρα είναι κάτι παράπανω από εμφανείς.
Γι’ αυτό τον λόγο, προσωπικά θα τον στηρίζω πάντα.
Γιατί για κείνον κι έτσι και για μένα, η Ελλάδα είναι και πρέπει να είναι η πρώτη μας προτεραιότητα.
