Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Είναι δίκαιον και πρέπον, όπως απαιτούν οι περιστάσεις, να τιμήσουμε τον Ανώτατον πολιτειακόν ΄Αρχοντα της Χώρας, κατά την παρούσα τελετή της 6ης Μαρτίου 2017, σε εκτέλεση της υπ’ αριθμό 54/2017 ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ρόδου και να Σας ανακηρύξουμε Επίτιμο Δημότη του Δήμου μας.
Η παρουσία Σας και η αποδοχή της πρότασης μας, η οποία μάλιστα λαμβάνει χώρα, σήμερα στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων της 70ης ιστορικής επετείου της Ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, αποτελεί εξαιρετική τιμή και το ελάχιστο οφειλόμενο χρέος, του Δήμου Ρόδου προς Εσάς.
Ως αρμόζει στην ιστορική τούτη επέτειο και στην παρούσα τελετή, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στην προσωπικότητα σας και να ξεκινήσω με τα λόγια του Περικλή, τα οποία εκφώνησε στον «ΕΠΙΤΑΦΙΟ», προκειμένου να αποτίσει φόρο τιμής στην μνήμη των προγόνων μας, οι οποίοι, ως αναφέρει, «κατά την διαδοχή των αλλεπάλληλων γενεών με την ανδρεία τους παρέδωσαν ελεύθερη την πατρίδα μας». Είναι, συνεχίζει (ο Περικλής), δύσκολο να μιλήσει κανείς με το προσήκον μέτρον, το ανάλογον με τις περιστάσεις, διότι οι έπαινοι είναι τοσούτον ανεκτοί, μόνον εφόσον είναι αντάξιοι των επαινουμένων.
Προς τούτο, ο λόγος τούτος προς εσάς, εξοχότατε κ. Πρόεδρε, ως του ανώτατου πολιτειακού φορέα της Ελλάδος και ως προσωπικότητας, η οποία με την παρουσία της στον δημόσιο βίο και την προσφορά της, στη Νομική Επιστήμη, αρμόζει να είναι αντάξιος του τιμώμενου.
Κάθε πολίτης, όπως υπογραμμίζει ο Θουκυδίδης προτιμάται στα δημόσια αξιώματα, όχι γιατί ανήκει σε ορισμένη κοινωνική τάξη, αλλά για την προσωπική του αξία.
Η Δικαιοσύνη, την οποία υπηρετήσατε πιστά, από την θέση του καθηγητή της Νομικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως εσείς διδάξατε, είναι η διορθωτική λειτουργία των κοινωνικών αδικιών και ως έννοια είναι η αρετή εκείνη, η οποία, ως υπέρτατη αρχή και αξία αποτελεί γνώρισμα του ανώτερου ανθρώπου.
Οι γνώσεις σας περί δικαίου, μαζί με τις άλλες ανθρωπιστικές προσεγγίσεις σας περί ηθικής, ελευθερίας, ισότητας, συνδυασμένες με την απόλυτη ιδεολογική σας ταύτιση με το δημοκρατικό μας πολίτευμα, το υψηλό σας αίσθημα ευθύνης και η αφοσίωση σας στην Πατρίδα μας, συνθέτουν την προσωπικότητα σας, ως άξιου φορέα του πολιτειακού αξιώματος, το οποίο υπηρετείτε με πίστη, ακεραιότητα και ικανότητα. Προσόντα, τα οποία κατά τον Πλάτωνα, θεωρούνται απαραίτητα γνωρίσματα Δημοκρατίας.
Ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά» του υποστηρίζει, ότι: «οι αιτίες που επηρεάζουν τα πολιτεύματα, είναι κοινωνικές, ιδεολογικές, ηθικές, παράλληλα με τις οικονομικές, ανάλογα και σε συνδυασμό με ένα σύνολο μεταβολών, συγκυριών και παραγόντων, που συμβαίνει να συνυπάρχουν σε ένα συγκεκριμένο χρόνο.»
Η Δημοκρατία, είναι το πολίτευμα του μέτρου και των αναλογιών. Είναι η αρτιότερη μορφή πολιτειακής οργάνωσης και διακυβέρνησης, επειδή συνθέτει και πραγματώνει δύο κορυφαίες αξίες: την ελευθερία και την δικαιοσύνη. Η δημοκρατία δεν είναι μόνο ιδέα, αλλά πράξη και βίωμα, στην οποία ο δημοκρατικός διάλογος είναι προαπαιτούμενο. Για τους αρχαίους ‘Ελληνες, θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας ήταν η ισηγορία και η ισονομία. Για τον Ρουσσώ, η δημοκρατία είναι το κατάλληλο πολίτευμα μόνο για θεούς. Για τους σύγχρονους, Δημοκρατία, είναι η διαδοχική εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων στη διακυβέρνηση, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Eίναι η αρμονία των αντιθέσεων.
Οι θεσμοί, αποτελούν τα θεμέλια και την βάση της σύγχρονης οργανωμένης κοινωνίας και είναι οι θεματοφύλακες και οι εγγυητές της Δημοκρατίας.
Η πολιτική σας συνέπεια, οι γνώσεις σας και η στήριξη των κοινωνικών αξιών, που προάγουν τον διάλογο, τον πολιτισμό και την παιδεία, καθώς επίσης η προσήλωση σας, στους δημοκρατικούς θεσμούς, αποτελούν την εγγύηση της Δημοκρατίας και της ενότητας του ΄Εθνους.
Εξοχότατε κ. Πρόεδρε.
Είναι ιδιαίτερη τιμή για τα Δωδεκάνησα, ότι τιμάτε με την παρουσία σας τον εορτασμό της 70ης επετείου της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
Στα πολιτικά και πολεμικά γεγονότα, που σφράγισαν την ιστορία της Ελλάδας, ήταν και το Δωδεκανησιακό ζήτημα. Τα Δωδεκάνησα, στο σταυροδρόμι των μεγάλων θαλάσσιων οδών, στον ιστορικό χώρο, όπου συναντήθηκαν και συγκρούστηκαν λαοί και πολιτισμοί, είναι από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί πολύ ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των κατακτητών από τα Δωδεκάνησα.
Ιστορικά, στις 2 Φεβρουαρίου 1947, υπογράφεται Συνθήκη Ειρήνης Ιταλίας και Συμμάχων και στο άρθρο 14 αναφέρεται: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρη κυριαρχία τας νήσους της Δωδ/σου: Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Σύμη, Κω και Καστελλόριζο, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Την 31 Μαρτίου 1947 ο ‘Αγγλος Ταξίαρχος Parker υπογράφει στη Ρόδο το πρωτόκολλο παράδοσης της Δωδεκανήσου στον ‘Ελληνα Στρατιωτικό Διοικητή, Αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.
Στις 22 Οκτωβρίου 1947 επικυρώνεται η Συνθήκη Ελλάδας-Ιταλίας και στις 28 του ίδιου μήνα, γίνεται η προσάρτηση της Δωδεκανήσου.
Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 7/9.1.1948 δημοσιεύεται ο Νόμος 518/48 «περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα», ο οποίος στην πρώτη παράγραφο του μόνου άρθρου αναφέρει: «Αι νήσοι της Δωδεκανήσου (Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Τήλος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον), ως και αι παρακείμεναι νησίδες είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947».
Στις 7 Μαρτίου 1948, με την παρουσία του επίσημου Ελληνικού Κράτους, ήτοι του Ανώτατου Άρχοντα, των Μελών της Κυβέρνησης και της Στρατιωτικής Ηγεσίας επισφραγίζεται σε επίσημη τελετή η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα.
«Ήταν η ημέρα της δικαίωσης των αγώνων και των θυσιών του Δωδεκανησιακού λαού».
Σήμερα, ο εορτασμός της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, αποτελεί ένα ιστορικό αναστοχασμό των Δωδεκανησίων, για το παρόν και το μέλλον των Δωδεκανήσων. Η ιστορία κάθε τόπου, κληροδοτεί αξίες και διδάγματα, τα οποία πρέπει να αποτελούν τον φάρο και να καθοδηγούν τις επόμενες γενιές, στους στόχους και στα οράματά τους.
Τα Δωδεκάνησα, αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, είναι φάροι και κοιτίδες της ιστορίας του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού. Ένα αρχιπέλαγος διάσπαρτων και απομακρυσμένων μεταξύ τους νησιών, που οι άνθρωποι τους πάλεψαν με κατακτητές. Όμως δεν κουράστηκαν να αντιστέκονται, να αγωνίζονται «στου πελάγους τα κύματα» και να μεταφέρουν μηνύματα πολιτισμού, δημιουργίας, έμπνευσης και ειρήνης, όπως αναφέρει και ο πρώην πρέσβης των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, Edward Capps στις 28.04.1944: “Oι Δωδεκανήσιοι κατάφεραν να κρατήσουν αναλλοίωτες τις αξίες μιας ράτσας, ιδιαίτερα προικισμένης, καλλιεργημένης, φίλεργης και αυτάρκους.»
Τα Δωδεκάνησα, στην ευαίσθητη αυτή γεωπολιτική τους θέση, δίνουν το δικαίωμα στην πατρίδα μας, να αξιώνει, σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, τον απαιτούμενο σεβασμό, γιατί « η ελληνικότητα των νησιών του Αιγαίου είναι «ιστορικά απαράγραπτη και εθνικά αδιαπραγμάτευτη», όπως ανέφερε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 12-05-1992.
Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε
.
Το Αιγαίο, είναι ο πνεύμονας της πατρίδας μας και της Ευρώπης, που η γεωπολιτική του θέση στην Ευρωπαϊκή και στην Παγκόσμια σκακιέρα, προσδίδει στην πατρίδα μας, το σπουδαιότερο διαπραγματευτικό όπλο. Ο διττός αυτός ρόλος των νησιών, ως εξωτερικό σύνορο της χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η πολυδιάσπαση του χώρου, τους προσδίδει μια μοναδικότητα.
Η νησιωτικότητα όμως, έχει τους δικούς της κώδικες, τη δική της σημειολογία και σίγουρα τα δικά της μοναδικά προβλήματα. Προβλήματα, που διαφοροποιούνται από νησί σε νησί. Μια νησιωτική περιφέρεια, διαφοροποιείται από μια άλλη περιφέρεια, κυρίως από το βαθμό της γεωγραφικής της απομόνωσης. Για να σχεδιάσουμε το μέλλον των νησιών μας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση, να διδαχθούμε από το παρελθόν και να κατανοήσουμε το «παρόν». Το «παρόν» συνδέεται κυρίως με την ανάγκη συνεχούς αναπτυξιακής παρέμβασης στο νησιωτικό χώρο και απαιτεί την άμεση λήψη μέτρων και πολιτικών για την αντιμετώπιση των μόνιμων μειονεκτημάτων και των σοβαρών ελλείψεων των νησιών μας.
Οι νησιωτικές πολιτικές πρέπει να στοχεύουν στη βιωσιμότητα των νησιώτικων κοινωνιών, με σκοπό την δημιουργία «αναπτυξιακά αυτόνομων» νησιών, που να διαθέτουν βασικές Υποδομές και Υπηρεσίες Δημοσίου Συμφέροντος, στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Ενέργειας, των Μεταφορών και Επικοινωνιών για να εξυπηρετείται και ο κάτοικος του πιο απομακρυσμένου νησιού.
Η Ρόδος, πρωτεύουσα των Δωδεκανήσων, με ιδιαίτερη ιστορική ταυτότητα, μεγαλοπρέπεια και διεθνή αναγνωρισιμότητα, παραμένει εγκλωβισμένη. Οι εξαιρετικές επιδόσεις των κατοίκων της, στους τομείς της οικονομίας, της ανάπτυξης, των τεχνών και των γραμμάτων, συνεισφέρουν τα μέγιστα στην εθνική μας προσπάθεια, στην αναγέννηση και στην ανασυγκρότηση του κράτους. H Ρόδος όμως, για μια ακόμη φορά παραμένει χωρίς ανταπόδοση. Με υποβαθμισμένες υποδομές, αρνητικά κίνητρα ανάπτυξης, με την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α., δέσμια στο ΤΑΙΠΕΔ (νυν Υπερταμείο) για ακίνητα, που έχουν ποτιστεί με αίμα και ιδρώτα των προγόνων μας.
Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι αυτού του τόπου αντέχουν, δημιουργούν και εμπνέουν, διατηρώντας την συνοχή τους και αναλλοίωτη την εθνική τους συνείδηση.
Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Ο Όμηρος όρισε το γέρας (την τιμή) :
« ὅ,τι ὁ δῆμος ἔδωκεν» (η 150).
Σήμερα στην πανηγυρική τούτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, προς τιμή Σας, με την παρουσία των εκκλησιαστικών Αρχών, των κυβερνητικών και κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων, της Περιφερειακής και Δημοτικής Αρχής, των εκπροσώπων των φορέων και πολιτών της Ρόδου αυτόν τον κατά τον ΄Ομηρον έπαινον πραγματώνουμε και Σας ανακηρύσσουμε επαξίως,
«ΕΠΙΤΙΜΟ ΔΗΜΟΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΟΥ» .
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΡΟΔΟΥ
ΦΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΙΑΚΟΣ
Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
