Κλείνοντας ήδη δέκα ημέρες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη και έχοντας υπόψη το πλούσιο οπτικό υλικό αλλά και πλήθος πληροφοριών – εν μέσω φυσικά τεράστιας προπαγάνδας και από τους δύο αντιμαχόμενους – το Ελληνικό Επιτελείο έχει ήδη εξάγει τα πρώτα χρήσιμα συμπεράσματα – διδάγματα για τις τακτικές επιχειρήσεις, την απόδοση των οπλικών συστημάτων αλλά και του προσωπικού Ρωσίας και Ουκρανίας. Αφού άλλωστε η σύγκρουση αφορά δύο σύγχρονους τακτικούς στρατούς με πολύ σημαντική διαφορά μεν κυρίως ποσοτική αλλά και ποιοτική, όμως με οπλισμό ο οποίος προσομοιάζει σε σημαντικό βαθμό με τα οπλικά συστήματα τα οποία διαθέτουν Ελλάδα και Τουρκία. Και ναι μεν το περιβάλλον της αναμέτρησης στην Ουκρανία διαφέρει κατά πολύ από αυτό μιας πιθανής σύγκρουσης σε Έβρο και Αιγαίο ωστόσο η ρωσική επίθεση και η αντίδραση των Ουκρανών έχει βρεθεί στο «μικροσκόπιο» των Ελλήνων Επιτελών προκειμένου να αντληθούν πληροφορίες οι οποίες θα βοηθήσουν στον σχεδιασμό της αμυντικής τακτικής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Χωρίς αμφιβολία το πιο ουσιαστικό συμπέρασμα φαίνεται ότι είναι η τεράστια δυναμική που δίνει στον αμυνόμενο η χρήση βαρέως φορητού οπλισμού. Η ουκρανική άμυνα είναι ξεκάθαρο ότι στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε τέτοια οπλικά συστήματα όπως φορητά αντιαρματικά και αντιαεροπορικά τα οποία ήδη έχουν προκαλέσει μεγάλη φθορά στη ρωσική πολεμική μηχανή τόσο στο έδαφος όσο και στον αέρα. Το πανίσχυρο αντιαρματικό Javelin όπως υποστηρίζουν οι Ουκρανοί – οι εικόνες σε γενικές γραμμές τους επιβεβαιώνουν- αποτελεί το μεγαλύτερο «εφιάλτη» για τα Ρωσικά άρματα μάχης και κάθε είδους τεθωρακισμένα οχήματα. Κι αν ακούγεται ως υπερβολικός ο ισχυρισμός ότι με τα Javelin έχουν καταστρέψει έως και 300 Ρωσικά τεθωρακισμένα, σε κάθε περίπτωση ο υπερσύγχρονος αντιαρματικός – και όχι μόνο πύραυλος- με την δυνατότητα να χτυπά ακόμα και κάθετα από πάνω τους στόχους αποφεύγοντας τη θωράκιση που διαθέτουν τα άρματα μάχης μπροστά και δίπλα, δείχνει ότι αποτελεί την πιο ισχυρό όπλο των Ουκρανών στην προσπάθειά τους να σταματήσουν τις ρωσικές φάλαγγες. Εκτός όμως από τους Javelin οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν στο πεδίο μια σειρά από αντιαρματικά όπως τα NLAW(Next generation Light Anti-tank Weapon) αλλά και πιο απλά συστήματα όπως τα γνωστά RPG. Και μάλιστα σε περιβάλλον όπως οι αχανείς επίπεδες πεδιάδες της Ουκρανίας το οποίο – πλην των αστικών και βιομηχανικών περιοχών – δεν ενδείκνυται για κάλυψη και αμυντική ανάπτυξη.
Μπορεί το Ελληνικό οπλοστάσιο να μην διαθέτει Javelin – ήδη πάντως υπάρχει σοβαρό ενδιαφέρον – ωστόσο έχει μια σειρά από πανίσχυρα αντιαρματικά όπλα είτε φορητά είτε πάνω σε ελαφρά οχήματα ή ΤΟΜΠ. Οι Μονάδες είναι εξοπλισμένες με Μ -72 LAW,RPG-18, MILAN, τα Ρωσικά FAGOT και KORNET όπως επίσης τα CARLGUSTAF αλλά και τα STRIM για τις Ειδικές Δυνάμεις. Με την μορφολογία του εδάφους ειδικά στα νησιά του Αιγαίο αλλά και στον Έβρο να είναι ιδανική για αμυντική ανάπτυξη, τα πλήγματα που θα δεχθεί ο επιτιθέμενος μόνο από τα αντιαρματικά θεωρείται δεδομένο ότι θα προκαλέσουν μεγάλες απώλειες. Ακόμα και σε αποβατικά σκάφη στην περίπτωση επίθεσης σε κάποιο Ελληνικό νησί. Η απόκτηση των Spike Nlos θα αυξήσει κατακόρυφα τις αμυντικές δυνατότητες με το Ισραηλινό οπλικό σύστημα να έχει ως μεγάλο του πλεονέκτημα το βεληνεκές αλλά και την «χειρουργική» ακρίβεια. Το παράδειγμα του ουκρανικού πολέμου δείχνει στο Ελληνικό Επιτελείο ότι η περαιτέρω ενίσχυση με σύγχρονα αντιαρματικά όπλα(Javelin) και η δυνατότητα χρήσης τους από όσο το δυνατό περισσότερο εκπαιδευμένο προσωπικό θα αποτελέσει τεράστιο πολλαπλασιαστή ισχύος.
Αντίστοιχα είναι τα συμπεράσματα και για την αποτελεσματικότητα των φορητών αντιαεροπορικών όπλων (πολλά από τα αντιαρματικά μπορούν να αναλάβουν και αυτό το ρόλο) ειδικά απέναντι σε ελικόπτερα. Οι εικόνες κατάρριψης ελικοπτέρων από φορητά αντιαεροπορικά MANPADS (Man Portable Air Defense System) οι οποίες έρχονται από την Ουκρανία, καταδεικνύουν την χρησιμότητα αυτών των οπλικών συστημάτων ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου στα οποία θεωρείται δεδομένο ότι σε περίπτωση επίθεσης θα χρησιμοποιηθούν ελικόπτερα είτε για κρούση- η Τουρκία ήδη διαθέτει τα δικά της T-129 ATAK – είτε για αεροκίνηση και μεταφορά κομάντος. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν MANPADS Stinger αλλά και ASRAD επί οχημάτων Hummer. Και σε αυτή την περίπτωση το συμπέρασμα είναι ότι οι Μονάδες πρώτης γραμμής επιβάλλεται να διαθέτουν μεγάλο αριθμό φορητών αντιαεροπορικών αλλά και σημαντικό αριθμό εκπαιδευμένου προσωπικού ώστε να τα χρησιμοποιεί.
Πηγή newpost.gr
