Με απόφαση που εξέδωσε χθες το Μονομελές Εφετείο Δωδεκανήσου έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση που άσκησε γνωστός δικηγόρος της Ρόδου κατά ενός κατοίκου της Καρπάθου και ομογενή συγγενούς του κατοίκου ΗΠΑ, για αποζημίωση σε καταβολή της δικηγορικής αμοιβής του.
Ο δικηγόρος βρέθηκε αντιμέτωπος με ψευδή μήνυση των εναγόμενων και απάντησε δια της δικαστικής οδού.
Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο του επεδίκασε αποζημίωση, που μαζί με τους τόκους υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ.
Το έτος 2001 ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο δικηγόρος με τον πατέρα των εναγομένων και κάτοικο όσο ζούσε Η.Π.Α., ο τελευταίος του ανέθεσε καθ’ υπόδειξη συναδέλφου του δικηγόρου Ρόδου την διεκδίκηση των κληρονομικών του δικαιωμάτων σε πέντε κληρονομιαία ακίνητα που βρίσκονται στην Κάρπαθο, με την εντολή να ασκήσει για λογαριασμό του σχετική αγωγή κατά των 3 αδελφών του κατοίκων όλων Η.Π.Α, οι οποίοι προσπαθούσαν να οικειοποιηθούν τα παραπάνω ακίνητα παρόλο που σαν αδέλφια είχαν κληρονομήσει τον τιτλούχο πατέρα τους κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου ο καθένας.
Ο δικηγόρος τόνισε ότι όλες οι επικοινωνίες του με τον υπέργηρο εντολέα του ήσαν τηλεφωνικές και ότι την ενημέρωσή του για την υπόθεση και την προμήθευσή του με τα αναγκαία έγγραφα την είχε αναλάβει ο συνάδελφός του.
Υλοποιώντας τη εντολή του πατέρα των εναγομένων άσκησε για λογαριασμό του αγωγή για την αναγνώριση του κληρονομικού ιδανικού μεριδίου του επί των επίδικων ακινήτων η συνολική αξία των οποίων το έτος 2002 υπερέβαινε το ποσό των 1.355.000 ευρώ.
Λόγω του ό,τι όλοι οι εναγόμενοι ήσαν κάτοικοι Η.Π.Α. η αγωγή που άσκησε μεταφράστηκε στην Αγγλική γλώσσα και επιδόθηκε νόμιμα προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου.
Σε αντιπερισπασμό οι εναγόμενοι της παραπάνω αγωγής του (και αδελφοί του εντολέα του) άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου ανταγωγή, ζητώντας την απόρριψη της αγωγής που άσκησε και παράλληλα ζητούσαν να αναγνωρισθούν μόνοι κύριοι του πρώτου (και μεγαλύτερης αξίας) από τα παραπάνω πέντε ακίνητα.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου αφού συνεκδίκασε τις αγωγές εξέδωσε οριστική απόφαση με την οποία δέχθηκε μερικώς τόσο την αγωγή όσο και την ανταγωγή.
Κατά της οριστικής αυτής απόφασης ασκήθηκαν αντίθετες εφέσεις και το Εφετείο Δωδ/σου με απόφασή του απέρριψε την έφεση που άσκησε για λογαριασμό του πατέρα των εναγομένων.
Η αντιδικία στην παραπάνω υπόθεση υπήρξε σκληρή λόγω του πείσματος και της έντασης των σχέσεων που υπήρχε ανάμεσα στα διάδικα μέρη. Τόνισε δε ότι καμία συμφωνία για το ύψος της αμοιβής του δεν έγινε με τον εντολέα του και ότι ο τελευταίος για την αντιμετώπιση μέρους των εξόδων που θα πραγματοποιούσε για την άσκηση, μετάφραση, επίδοση και εγγραφή της αγωγής που του ανέθεσε, του απέστειλε το ποσό των 1.000 δολαρίων Η.Π.Α. το οποίο την εποχή εκείνη αντιστοιχούσε σε ποσό 750 ευρώ περίπου.
Τον μήνα Σεπτέμβριο του 2008 πληροφορήθηκε από τη μητέρα των εναγομένων ότι απεβίωσε χωρίς διαθήκη ο εντολέας του τον οποίο εκληρονόμησαν εξ’ αδιαθέτου ως μοναδικά τέκνα του. Παράλληλα η μητέρα των εναγόμενων του ζήτησε να της παραδώσει τους φακέλους του αποβιώσαντος εντολέα του με όλα τα δικόγραφα, τις αποφάσεις και τα έγγραφα που ευρίσκοντο στην κατοχή του.
Επειδή εγνώριζε ότι είχε προ πολλών ετών διαζευχθεί με τον αποβιώσαντα εντολέα του ζήτησε να του προσκομίσει πιστοποιητικό θανάτου, πληρεξούσιο των τέκνων (κληρονόμων) του αποβιώσαντος και αφού προηγουμένως προβεί σε πλήρη εξόφλησή του για όλες τις δικαστικές ενέργειες στις οποίες είχε προβεί για λογαριασμό του εντολέα του.
Υπήρξε άκαρπη προσπάθεια των εναγομένων και της μητέρας τους να του αποσπάσουν τους φακέλους (χωρίς να τον εξοφλήσουν) και κατέφυγαν στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Ρόδου όπου έλαβαν αντίγραφα όλων των δικογράφων από το αρχείο του Πρωτοδικείου όχι όμως και από το αρχείο του Εφετείου Δωδεκανήσου διότι δεν προσκόμισαν νομιμοποιητικά έγγραφα της ιδιότητάς τους ως εξ’ αδιαθέτου κληρονόμων του εντολέα του.
Στις 28/4/2009 δικαστικός Επιμελητής του επέδωσε εξώδικη δήλωση της μητέρας των αντιδίκων του.
Τον μήνα Δεκέμβριο του 2009 κλήθηκε από τον Πταισματοδίκη Ρόδου να εμφανισθεί ενώπιόν του για να εξετασθεί χωρίς όρκο στο πλαίσιο προανακριτικής εξέτασης διότι όπως του ανακοινώθηκε οι εναγόμενοι υπέβαλαν εναντίον του έγκλησή ισχυριζόμενοι ψευδώς ότι τάχα «συνεργάσθηκε» με τους αντιδίκους για να βλάψει τον πατέρα του, ότι τάχα δεν χρησιμοποίησε όλα τα ευρισκόμενα στην κατοχή του έγγραφα για την υποστήριξη των ισχυρισμών του πατέρα τους με αποτέλεσμα το Εφετείο Δωδεκανήσου να απορρίψει κατά τους αβάσιμους και προσχηματικούς ισχυρισμούς τους την έφεση που άσκησε.
Η ψευδής, συκοφαντική και εκδικητική αυτή μήνυση τέθηκε στο αρχείο ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Επιδικάστηκε αποζημίωση σε δικηγόρο που συκοφαντήθηκε από τα παιδιά εκλιπόντος εντολέως του
