Μετά θάνατον δικαίωση για τον υπάλληλο της ΔΕΥΑ Ρόδου Γιώργο Πιλατέρη

Μετά θάνατον δικαιώθηκε από το Μονομελές Εφετείο Δωδεκανήσου ο αείμνηστος υπάλληλος της ΔΕΥΑ Ιαλυσού Γεώργιος Πιλατέρης!
Το δικαστήριο με την υπ’ αρίθμ. 74/2019 απόφαση, που εξέδωσε χθες έκρινε ότι τόσο ο εκλιπών πατέρας δύο ανήλικων παιδιών όσο και ένας συνάδελφός του, ο κ. Μιχάλης Λιαμής, συνδέονται με την ΔΕΥΑ Ρόδου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.
‏Η ένδικη διαφορά άρχισε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με την από 02.12.2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 419/04.12.2015 αγωγή των εναγόντων κατά της ΔΕΥΑ Ρόδου.
Το Δικαστήριο εκείνο με την με αριθ. 303/2017 οριστική απόφασή του, απέρριψε την αγωγή, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.
‏Οι ενάγοντες, με την αγωγή τους, ισχυρίστηκαν ότι ο πρώτος εξ αυτών προσλήφθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. 20/30-6-1993 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιχείρησης Παραλίων (ΔΕΠ) Δήμου Ιαλυσού, ως λογιστής Δ.Ε. για τη στελέχωση της οικονομικής υπηρεσίας της επιχείρησης, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ο δεύτερος εξ αυτών προσλήφθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2/24-1-1995 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ως άνω Δημοτικής Επιχείρησης, ως βοηθός λογιστής Δ.Ε. με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενώ ακολούθησε η αναγγελία της πρόσληψης τους στον ΟΑΕΔ και η εγγραφή τους στο Ι.Κ.Α.
Ότι ακολούθως, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 16/31-5-2004 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ανωτέρω επιχείρησης, αποφασίστηκε η μεταφορά τους στην νεοσυσταθείσα Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ιαλυσού (Δ.Ε.Υ.Α.Ι), με την ίδια εργασιακή σχέση που είχαν στην Δ.Ε.Π., ενώ εν συνεχεία, στο πλαίσιο του καλλικρατικού νόμου 3852/2010, συστήθηκε η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Ρόδου (Δ.ΕΎ.Α.Ρ) (ΦΕΚ 786/9-5-2011), η οποία απορρόφησε την Δ.Ε.Υ.Α.Ι μέσω συγχώνευσης και υπεισήλθε στη θέση της ως καθολικός διάδοχος, ενώ όλες οι έννομες σχέσεις μεταβιβάστηκαν σε ‏αυτήν, με την υπ1 αριθμ. 2/2011 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της, ‏συμπεριλαμβανομένων και των εργασιακών.
Επεσήμαναν ότι η ΔΕΥΑ Ρόδου αμφισβητεί την εγκυρότητα της εργασιακής τους σχέσης και επιπλέον αν και απασχολούνται σε αυτήν διαρκώς, δεν καταβάλλει τις οφειλόμενες αποδοχές τους από την πρόσληψη του Ν. 2190/1994 μέσω διανωνισμού ΑΣΕΠ. Ότι οι συμβάσεις τους ‏ως αορίστου χρόνου είναι έγκυρες, καθώς μεταφέρθηκαν νομίμως στη ΔΕΥAΡ βάσει του άρθρου 64 ν. 3804/2009 και οι προσλήψεις τους διενεργήθηκαν πριν την ισχύ του νόμου 2527/1997, με τον οποίο υπήχθησαν στο σύστημα προσλήψεων του νόμου 2190/1994 οι επιχειρήσεις ΟΤΑ.
Με βάση το ιστορικό αυτό, ζήτησαν να αναγνωριστεί η εγκυρότητα των συμβάσεων εργασίας τους, ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Το Εφετείο έκρινε ότι οι ενάγοντες από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων τους, παρείχαν συνεχώς και αδιαλείπτως την εργασία τους στον εργοδοτικό φορέα, ήτοι αρχικά στη Δ.Ε.Π., στη συνέχεια στη Δ.Ε.Υ.Α.Ι. και μετά στην Δ.Ε.Υ.Α.Ρ.
Μέσα σε αυτό το κλίμα των καταγγελιών, της γέννησης πειθαρχικών και ποινικών ευθυνών οργάνων της Διοίκησης και των δικαστικών διαμαχών μεταξύ εργαζομένων και της εναγόμενης, δημιουργήθηκε μία σύγχυση στους κόλπους της οικονομικής υπηρεσίας της ΔΕΥΑΡ σχετικά με τη νομιμότητα των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων.
Έτσι ενώ οι ενάγοντες, παρείχαν τις υπηρεσίες τους, τις οποίες αποδέχονταν η εναγόμενη, η τελευταία, αν και κατέβαλε τις ασφαλιστικές τους εισφορές, από ‏τον Ιανουάριο του 2014, έπαυσε να καταβάλλει τους μισθούς τους.
Το Δικαστήριο με επίκληση νομοθεσίας και νομολογίας έκρινε έγκυρη την απασχόληση τους και αναγνώρισε ότι συνδέονται με την εναγόμενη με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου.