Μια από τις φωτογραφίες από την Μπούτσα, τη μικρή πόλη στα περίχωρα του Κιέβου που κάνει τον γύρο του κόσμου και δείχνει ανάγλυφα την φρίκη του πολέμου, είναι ενός ποδηλάτη, που κείτεται νεκρός στο πεζοδρόμιο. Ακόμα κρατάει το λουρί με το σκυλί του. Εκείνο έχει καθήσει δίπλα και περιμένει. Περιμένει το αφεντικό του να σηκωθεί. Μάταια… Η 40ή ημέρα του πολέμου στην Ουκρανία ξημέρωσε με τον κόσμο σε σοκ από τις αποκαλύψεις για δεκάδες νεκρούς άμαχους στους δρόμους, και άλλους εκατοντάδες που ενταφιάστηκαν γρήγορα σε ομαδικούς τάφους, Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, ισχυρίστηκε πως οι εικόνες με πτώματα είναι σκηνοθετημένες, πως οι σοροί «τοποθετήθηκαν» εκεί, με σκοπό να υπονομευθεί η Μόσχα και φωνές προσπαθούν να πείσουν πως δεν ωφελεί την Ρωσία να έχει κατασφάξει ο στρατός της αμάχους. Αυτό δεν είναι κάτι που δημιουργεί από μόνο του κάποιο τεκμήριο στησίματος του σκηνικού απ’ τους Ουκρανούς. Και βασικά μια από τις παρενέργειες κάθε πολέμου είναι ότι δημιουργεί συνθήκες μέσα στις οποίες το τι είναι λογικό, ωφέλιμο, ανθρώπινο, καταλύεται, συνθλίβεται, ισοπεδώνεται. Είμαστε σχεδόν αδύναμοι να ξεφύγουμε από τους μηχανισμούς προπαγάνδας και δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε, πως αργά ή γρήγορα η απόλυτη αλήθεια θα φανεί, Ετσι συμβαίνει συνήθως. Οι μοναδικές ωστόσο βεβαιότητες που έχουμε και δεν χωράνε πολλές κουβέντες, είναι πως μια χώρα εισέβαλλε σε μια άλλη και εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι χάνουν καθημερινά τις ζωές τους και εκατομμύρια παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ακόμη και στημένο να ήταν το σκηνικό στην Μπούτσα, δεν είναι ο πόλεμος και ο όλεθρός του και πως αυτός ο πόλεμος έχει εντελώς συγκεκριμένο εισβολέα. Αυτά αρκούν, για να καταδικάσει κάποιος την εισβολή, τον πόλεμο, την αγριότητά του και γι’ αυτές τις βεβαιότητες όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι ο υπεύθυνος…
Οι βεβαιότητες
