Διάλυση των κανόνων

Στη χώρα μας, παρά το γεγονός ότι υπήρξαμε, δυστυχώς, πρωταθλητές στις περισσότερες ημέρες κλειστών σχολείων, δεν υπήρξε καμιά επίσημη διερεύνηση των μαθησιακών ή άλλων προβλημάτων που προκάλεσε η πανδημία –για οργανωμένη αντιμετώπισή τους ας μην το συζητάμε καν. Ελλείψει επίσημων ερευνών, που θα έπρεπε ήδη να έχουν διεξαχθεί, η εμπειρική διερεύνηση όσων καταγράφουν πεπειραμένοι δάσκαλοι-ες αναδεικνύει πως πρώτη επίπτωση της πανδημίας στις τάξεις τους στο Δημοτικό, είναι οι δυσκολίες που παρατηρούν στη συγκέντρωση των μαθητών. Αποτέλεσμα η  αύξηση  του αριθμού παραπομπών μαθητών σε διαγνωστικά κέντρα με το ερώτημα αν πάσχουν από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα. Ακόμη , οι δάσκαλοι παρατηρούν «αυξημένη επιθετικότητα και νεύρα, κυρίως στα διαλείμματα». Τα παιδιά παίζουν «εκτονωτικά», ενώ τα χτυπήματα και οι βωμολοχίες έχουν αυξηθεί δραματικά. Μάλιστα, όταν προβλήματα συμπεριφοράς μαθητών φτάνουν στη διεύθυνση και οι γονείς καλούνται στο σχολείο, οι δάσκαλοι συναντούν όλο και πιο συχνά γονείς-νταήδες, έτοιμους να τσακωθούν μεταξύ τους ή με τους εκπαιδευτικούς. Χαρακτηριστική ήταν η επισήμανση έμπειρης δασκάλας: «Αν με ρωτάτε γενικώς και ειδικώς τι διέλυσε η Covid, θα σας έλεγα με δυο λέξεις: τους κανόνες». Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, κοινό χαρακτηριστικό είναι η αύξηση της βίας στα σχολεία, που εκδηλώνεται είτε με τη μορφή εκφοβισμού μαθητών από συμμαθητές τους είτε με τη μορφή βίαιων συγκρούσεων ομάδων εντός ή εκτός σχολείου, αλλά με σημείο αναφοράς το σχολείο. Με δυο λόγια, σύμφωνα με τις εμπειρικές παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών μας, η πανδημία μοιάζει να επιδείνωσε τα ήδη γνωστά προβλήματα του σχολείου μας.