Σε αυτή την εποχή της γενικευμένης περιβαλλοντικής κρίσης, τα κοινοβουλευτικά κόμματα στην έως τώρα προεκλογική ρητορική, ελάχιστη σημασία έχουν δώσει στο περιβάλλον και τη βιωσιμότητα ως κριτήριο ανάπτυξης, αλλά και κοινωνικής ευημερίας. Πώς είναι δυνατόν να οδεύουμε στην κρίσιμη στιγμή της κάλπης των εθνικών εκλογών και να μην συζητάμε για το ίδιο μας το μέλλον, την ποιότητα ζωής μας, την ασφάλεια και την υγεία μας; Θα υπάρξουν άραγε τεκμηριωμένες τοποθετήσεις γύρω από την ουσιαστική προστασία της φύσης; Σκέφτεται κανείς υποψήφιος σοβαρά τον τερματισμό της ανομίας με τις παράνομες χωματερές και τα αυθαίρετα που μας ντροπιάζουν διεθνώς, αλλά και μας στοιχίζουν οικονομικά και περιβαλλοντικά; Λαμβάνονται υπόψη τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης και η προστασία από τις επακόλουθες και συνεχώς αυξανόμενες φυσικές καταστροφές; Πώς εν τέλει, μπορούμε να θωρακίσουμε τη χώρα μας και τις ζωές μας; Όλα αυτά τα ερωτήματα, θα έπρεπε να είναι κυρίαρχα στον δημόσιο διάλογο ενόψει εκλογών, καθώς αφορούν την ίδια μας τη ζωή και το μέλλον του τόπου.
Θα μιλήσουν γι’ αυτά;
