Φίλε Γιώργο,
Τα κατάφερες. Έκανες και σήμερα αυτό που ήξερες να κάνεις καλύτερα από τον καθένα. Μας μάζεψες όλους,σχεδόν δεν λείπει κανένας.
Όλες οι φυλές του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο στέκονται γύρω σου,έσπρωξε τα βήματα τους και τους έφερε δίπλα σου αυτή,η δική σου αύρα που πολλές φορές τόσες αντιθέσεις και ζήλιες προκαλούσε.
Ήταν το αθέλητο δικό σου προσκλητήριο αυτούς του χαλεπούς καιρούς σε όλουςεμάς που μαζί ξεκινήσαμε αυτήν την όμορφη πορεία από εκείνον τον Σεπτέμβρη του ‘74.
Ο δικός σου βηματισμός ήτανξεκάθαρος, ποτέ σου δεν ξεστράτισες, ποτέ δεν λιποψύχησες,πίστεψες μέχρι τα μύχια της ψυχής σου τον πρωτεργάτη εκείνης της ανεπανάληπτης τομής στα πολιτικά πράγματα της εποχής.
Πίστεψες και λάτρεψες τον μεγάλο εκείνον ηγέτη και δάσκαλο,εκείνον που μας έμαθε να βιώνουμε την πολιτική μακριά από τα μικρά ιδιοτελή και ασήμαντα,εκείνον που μας δίδαξε ότι η γέννηση και λειτουργία μιας πολιτικής παράταξης γεννιέται,λειτουργεί και δρα για το «Λαό και το Έθνος».
Δίπλα στον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στάθηκες μέχρι την τελευταία του πνοή,βράχος ανασχετικόςπάντα γινόσουνα ενάντια σε αυτούς που με πείσμα πάλευαν για την απαξίωσή του και τη σπίλωση της μνήμης του.
Πίστεψες και κράτησες φυλαχτό πολύτιμο μέσα σου τις δικές του παρακαταθήκες,
δεν σαγηνεύτηκεςαπό τις σειρήνες της εξουσίας, ποτέ σου δεν ξέχασες το παρελθόν σου, δεν λησμόνησες τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά σου χρόνια,τη δουλειά στο δρόμο και το εργοστάσιο,τις φιλίες που έκτισες τα χρόνια της συνδικαλιστικής σου δράσης σαν πρόεδρος των εργαζομένων στο εργοστάσιο.
Δέθηκες μαζίτους, όσα σκαλιά και αν ανέβηκες,όση αναγνώριση και αν βίωσες ποτέ σου δεν ξέχασες ότιήσουνα και έτσι έμεινες μέχρι τέλος, έναςαπόαυτούς.
Μπορούσες όπως το έκαναν τόσοι και τόσοι,περαστικοί ή επισκέπτες στο ΠΑΣΟΚ που χωρίςπροφορά και ιδιαίτερες ικανότητες με μόνα εφόδια την «γλώσσα» και την «ευλύγιστη μέση» να διεκδικήσεις αξιώματα και οικονομικές απολαβές.
Δεν το έκανες,δεν σου ταίριαζε,δεν είδες ποτέ σου το ΠΑΣΟΚ σαν όχημα ικανοποίησης φιλοδοξιών και οικονομικών απολαβών.
Εσύ του έδωσες πολλά,του αφιέρωσες τη ζωή σου, δεν υπολόγισεςποτέ σου τη σωματική κούραση, όργωνεςασταμάτητα όλη τη χώρα,ενέπνεες τους συντρόφους και τους φίλους με το ύφος,το ήθος,την ανιδιοτέλεια και την ακλόνητη πίστη σου ότι αυτός ο αγώνας,αυτή η προσπάθεια άξιζε να γίνει σκοπός ζωής.
Μάζεψες σήμερα φίλε μου Γιώργο κοντά σου φίλους και συντρόφους απόόλα τα μέρη της χώρας, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη, φίλους παλιούς και καινούργιους,ανθρώπους που βαθιά μέσα τους πίστευαν ότιεσύ, η σχέσημαζί σου έδιναν το πραγματικό νόημα της φιλίας.
Κοντά πάντα σε όποιον είχε την ανάγκη μιας καλής κουβέντας, δίπλα σε αυτόν που αντιμετώπιζε μικρό η μεγάλοπρόβλημα,η αρωγή και βοήθεια σου ήταν δεδομένη χωρίς κομπασμούς και χωρίςαναμονή ανταπόδοσης.
Στο πέρασμα του χρόνουότανμαζί με λίγους φίλους μας έγινε συνείδηση το ξεμάκρυμα αυτού που ήταν η ζωή σου, του ΠΑΣΟΚ από τις αρχές και τις αξίες του, όταν το χάσμα του πολιτικού μας χώρου και της Κοινωνίας μεγάλωνε, χωρίς δισταγμό και με πίστη στα ιδανικά που είχες και είχαμε πιστέψει με εσένα μπροστάρη προχωρήσαμε στη δημιουργία της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ.
Κίνησηπολιτική, χωρίςυστερόβουλες σκέψεις συμμετοχής στο παιχνίδι νομής και διανομής της εξουσίας.
Στόχος και σκοπός το ξύπνημα της συνείδησης της παράταξης,της αλλαγής πορείας,στην αλλαγή ρότας,στην απεμπλοκή του Κινήματος από τις δήθεν νεωτεριστικέςεκσυγχρονιστικέςλογικές,τον απογαλακτισμό του από το Κρατικοδίαιτο κατεστημένο, την κάθαρση του από τους κάθε λογής εισοδιστές και καιροσκόπους.
Ο αδυσώπητος χρόνος και οι εξελίξεις αλλιώς έφεραν τα πράγματα,καμία συμμετοχή δεν ήθελες να έχεις με την πτώση, την απαξίωση και το μαράζωμα της παράταξης που μαζί της πολιτικά γεννήθηκες και σε αυτήν είχες καταθέσει την ψυχή σου.
Χειρότερο και από ακρωτηριασμό η τελευταίααπόφαση σου να αποχώρησης από το Κίνημα.
Αυτός ο πόνος και η θλίψη συνταίριαξαν με τη δοκιμασία που περνούσες, με την πάλη που έδινες,όρθιος με αστείρευτες δυνάμεις και αξιοπρέπεια για τη ζωή σου για την ύπαρξη σου.
Ούτε στιγμή δεν λύγισες, κάθε φορά μου απαντούσες, «όλα καλά ρε Μαρξ, θα τον περάσω τον κάβο,μην στεναχωριέσαι», τις ίδιες κουβέντες επανέλαβεςακόμα και λίγα δεκάλεπτα πριν ο μεγάλος Θεός που τόσο τον πίστευες σε καλέσει κοντά του.
Φίλε Γιώργο,
Θα σου το πω άλλη μια φορά, πάλι τα κατάφερες να κάνειςαυτό που ήξερες καλύτερα από τον οποιονδήποτε, μάζεψες δίπλα σου, κοντά σου όλες τις φυλές του ΠΑΣΟΚ, εσύπαρέμενες σιωπηλός, το μήνυμα σου ήτανεκκωφαντικό, ξυπνήστε σύντροφοι σαν να μας έλεγες, σε αυτή την παράταξη δεν ταιριάζουν τα μοιρολόγια, αφήστε στην άκρη τις μωροφιλοδοξίες και τις προσωπικές στρατηγικές, αυτή η παράταξη «γεννήθηκε για να υπηρετεί τον Λαό και το Έθνος», αυτόείναι το χρέος και υποχρέωση σας.
Μικρή η παύλα της ζωής σου ανάμεσα στις δυο καθοριστικές ημερομηνίες της γέννησης και του θανάτου,μεγάλη όμως και πολύτιμη η προφορά σου και οι παρακαταθήκες που πίσω σου αφήνεις.
Τον πόνο και την θλίψη της γυναίκας σου της Σοφίας και των παιδιών σου του Θανάση και της Αλεξάνδρας σίγουρα λίγο τον απαλύνουν η αγάπη όλων αυτών που κάποια στιγμή γνώρισες και σε γνώρισαν.
Καλό σου ταξίδι φίλε μου αγαπημένε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
03/06/2016
