Έχει καταρρεύσει έλεγε προχθές ο κ. Ανδρεάδης ο εσωτερικός τουρισμός. Και να σκεφτείς ότι άλλες χρονιές και με άλλες οικονομικές συνθήκες, θα μετρούσες ημέρες για να φύγεις για τις καλοκαιρινές σου διακοπές. Όμως, τώρα λεφτά δεν υπάρχουν.
Ναι, σίγουρα, είναι κι αυτά που σκέφτεσαι: «Δεν χρειάζονται απαραίτητα χρήματα, για να πας διακοπές», «η διάθεση μετράει», «παντού μπορείς να περάσεις καλά, με καλή παρέα» και άλλα τέτοια. Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που μπορεί να μην είχαν εξοχικό ή λεφτά για διακοπές, κάπου όμως θα έβρισκαν να μείνουν. Σε κάποιο σπίτι φίλων, συγγενών, σε εκείνες τις αξέχαστες χρονιές που κάναμε διακοπές 10 άτομα και βάλε σε ένα σπίτι και περνούσαμε θαυμάσια.
Αν το καλοδείς, τις καλύτερες καλοκαιρινές σου αναμνήσεις τις έχεις από κάποιο χωριό, σε κάτι τέτοιες θερινές μαζώξεις. Τώρα, διαπιστώνεις πόσο νοσταλγείς εκείνες τις ημέρες. Και τις νύχτες…
Τότε, μπορεί να θεωρούσες ότι δεν έκανες και τις πιο χλιδάτες διακοπές, αλλά είχαν ποιότητα, γέλια, ομαδικότητα, μοίρασμα.
Φέτος, δεν έχεις λεφτά να διαθέσεις ούτε για τη βενζίνη να πας μέχρι εκεί. Ανεργία , ο μισθός δεν φτάνει κι ο λογαριασμός σου στην τράπεζα μηδενικός.
Το καλοκαίρι ανέκαθεν ήταν μια εξαιρετικά ειδική κατάσταση για την Ελλάδα, μια ειδική περίπτωση. Και φέτος, λοιπόν για ακόμη μια χρονιά, θα ζήσουμε μια ειδική περίπτωση, άλλου είδους.
Μια κατάσταση που άρχισε σταδιακά να φαίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια, αλλά φέτος γίνεται ξεκάθαρη.
Πολλοί θα μείνουμε, να αναπολούμε εκείνες τις παλιές εποχές των διακοπών μας .
Θα τα λέμε με φίλους σε βρεγμένες βεράντες, με κεριά σιτρονέλες ολόγυρα , λευκό παγωμένο κρασί ή καμιά «πράσινη» στα ποτήρια, σε βραδιές καλοκαιρινού Ελύτη, σε νύχτες που θα φλέγονται από επιθυμία για μια πιο δροσερή ζωή.
Με όνειρα μικρά για την επόμενη χρονιά. Να σκεφτόμαστε ότι όλα θα πάνε καλά, ότι θα πάμε διακοπές, ότι του χρόνου το καλοκαίρι δε θα έχει λήξει προτού καν αρχίσει, όπως το φετινό. Άλλωστε, ανέκαθεν στα ελληνικά καλοκαίρια, τα όνειρα μετρούσαν.
Στα ελληνικά καλοκαίρια
