Η οδήγηση μετά τη χρήση αλκοόλ είναι φόνος εκ προμελέτης, επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εκπαιδευτών Οδήγησης, ο οποίος ζητεί τον μηδενισμό του επιτρεπόμενου ορίου κατανάλωσης αλκοόλ πριν από την οδήγηση. Με επιστολή του, ο σύλλογος τονίζει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιτρεπόμενη ποσότητα οινοπνεύματος στο αίμα που να θεωρείται ακίνδυνη για την οδήγηση. «Τα όρια που έχουν θεσπίσει τα κράτη είναι καθαρά “νομικά”, που διαφέρουν από χώρα σε χώρα και καθρεφτίζουν το ισοζύγιο αδιαφορίας κάθε κράτους για τους πολίτες του», υποστηρίζει ο σύλλογος, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η θέσπιση ορίων για την κατανάλωση αλκοόλ πριν από την οδήγηση έχει αμιγώς εισπρακτικό χαρακτήρα. «Δεν πρέπει κανείς να ξεγελαστεί και να θεωρήσει την ευφορία που προξενεί το οινόπνευμα ως αύξηση της ικανότητας για οδήγηση», σημειώνουν.
Σύμφωνα, μάλιστα, με το άρθρο 42 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ), το όριο κατανάλωσης οινοπνεύματος με τη μέθοδο της αιμοληψίας είναι 0,5 τοις χιλίοις, ενώ με τη μέθοδο της εκπνοής είναι 0,25 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα. Οι εκπαιδευτές οδήγησης υποστηρίζουν ότι καμία ποσότητα αλκοόλ δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται κατά την οδήγηση και παραθέτουν τα παρακάτω στοιχεία επιστημονικών μελετών σχετικά με την κατανάλωση οινοπνευματωδών.
• Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,1 – 0,2 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής ενός οδηγού σε τροχαία σύγκρουση είναι διπλάσια.
• Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,3 – 0,5 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 11 φορές μεγαλύτερη.
• Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 0,6 – 1 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 48 φορές μεγαλύτερη.
• Με ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μεταξύ 1 – 1,5 mg/ml η πιθανότητα εμπλοκής σε τροχαία σύγκρουση είναι 380 φορές μεγαλύτερη.
Μεταξύ των προτάσεων των εκπαιδευτών που έχουν κατατεθεί ήδη στις αρμόδιες Αρχές περιλαμβάνεται η αλλαγή του επιτρεπόμενου ορίου κατανάλωσης αλκοόλ, με τη θέσπιση 0,0 mg/ml σε οποιονδήποτε οδηγεί οποιοδήποτε όχημα. Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να ακυρωθεί η θεματική ενότητα «Αλκοόλ και οδήγηση» σε όλα τα συγγράμματα, έτσι ώστε να καταστεί σαφές ότι οι δύο έννοιες είναι ασύμβατες. Επαναφέρει το θέμα της οδικής αγωγής με την εισαγωγή θεματικής ενότητας «Η κοινωνία της κυκλοφορίας», με τη μορφή βιωματικού μαθήματος σε όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά και στην αντίστοιχη διαδικασία εκπαίδευσης των υποψήφιων οδηγών.
