Των φρονίμων τα παιδιά…

Η θερινή τουριστική σεζόν πλησιάζει προς το τέλος. Τα έως τώρα στοιχεία ρεκόρ σε αφίξεις και έσοδα. Με δεδομένο ότι  αύξηση στον τουρισμό παρουσίασαν τόσο η Ιταλία και η Ισπανία όσο και η Αλβανία και η Τουρκία, είναι απαραίτητο  να κρατηθεί σε υψηλά επίπεδα η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά και σε λογικά επίπεδα οι τιμές σε διαμονή και εστίαση. Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος όσον αφορά στο τουριστικό προϊόν. Η άλλη πλευρά αφορά στο πόσο επηρεάζει η τουριστική ανάπτυξη τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών στους τουριστικούς προορισμούς.Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν:  1.Πρέπει από τον φετινό χειμώνα να τεθούν αυστηροί όροι και κανόνες ως προς τις παραχωρήσεις για να μην υπάρξουν ξανά φαινόμενα κινημάτων. 2. Κάτι πρέπει να γίνει επιτέλους με την  υπερεκμετάλλευση ακινήτων για βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb που έχει εκτινάξει τις τιμές ενοικίασης  στα τουριστικά νησιά και με τα γνωστά προβλήματα στη ανεύρεση κατοικιών για γιατρούς, καθηγητές κλπ 3.Τα νησιά κινδυνεύουν να χάσουν την αυθεντικότητά τους καθώς μετατρέπονται σε τεράστιες τουριστουπόλεις. Χρόνο με τον χρόνο, στα αδόμητα κομμάτια γης τα ξενοδοχεία και οι παραθεριστικές βίλες πολλαπλασιάζονται και οι δρόμοι γίνονται αδιάβατοι από το μποτιλιάρισμα. Το νερό δεν επαρκεί, τα απορρίμματα ξεχειλίζουν, παραδοσιακές παραγωγικές δραστηριότητες εξαφανίζονται (κτηνοτροφία, αλιεία κ.λπ.), η ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και η ηχορύπανση αυξάνονται. Τα προβλήματα είχαν διαφανεί χρόνια πριν, αλλά δεν ανέκοψαν την ξέφρενη ανοικοδόμηση. Μπορεί να μπει «φρένο» στην άλωση των νησιών ή άλλων περιοχών από τον υπερτουρισμό και τη ανεξέλεγκτη δόμηση; Και βέβαια μπορεί. Αρκεί να υπάρξει σχέδιο το οποίο οφείλει να εκπονείται από το κράτος ή την αυτοδιοίκηση, ώστε να ελέγχεται όχι μόνο πώς μια ή περισσότερες επενδύσεις θα επηρεάσουν το τοπικό σύστημα, αλλά και εάν θα πρέπει να επιτραπούν. Η διαμόρφωση ενός αναβαθμισμένου τουριστικού προτύπου, οικονομικά αποδοτικότερου, κοινωνικά δικαιότερου και επίσης περιβαλλοντικά και πολιτισμικά φιλικότερου από το σημερινό, είναι εφικτή μόνο μέσα από τη συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών με την επιστημονική κοινότητα, μια αποφασισμένη για αλλαγές κεντρική διοίκηση και μια οραματική τοπική αυτοδιοίκηση. Και η κάθε μελέτη για τη φέρουσα ικανότητα , τις παραμέτρους που θα την καθορίζουν και τα όρια που θα θέτει, θα εκπονείται από το κράτος ή την τοπική αυτοδιοίκηση και όχι από τους επενδυτές, όπως αξιοπερίεργα νομοθετεί το  ΥΠΕΝ …