Το νέο αφήγημα της κυβέρνησης μέσα από το οποίο προσπαθεί να απαλείψει το προσφυγικό ζήτημα βαφτίζοντάς το «μεταναστευτικό» είναι ηθικά απαράδεκτο, νομικά προβληματικό και κοινωνικά επιζήμιο. Πρόκειται για πολιτική επιλογή που ευθυγραμμίζεται με τις ακροδεξιές πολιτικές στην Ευρώπη, υπονομεύει τις ηθικές αξίες του ελληνικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού και μας δείχνει ένα μέλλον που μοιάζει με ένα πολύ εφιαλτικό παρελθόν.
Με μία οργανωμένη και συστηματική εκστρατεία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κορυφαία στελέχη και βουλευτές της κυβέρνησης προσπαθούν τον τελευταίο καιρό να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι δεν πρόκειται για «προσφυγικό ζήτημα», αλλά για «μεταναστευτικό». Με τον τρόπο αυτόν στοχεύουν στο να στρέψουν την κοινή γνώμη ενάντια στις ροές ανθρώπων που βρίσκουν καταφύγιο στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Στην προσπάθειά τους που κινείται ανάμεσα στα άκρα του πολιτικού ευφυολογήματος και της πολιτικής επικινδυνότητας, αποσιωπώνται και διαστρεβλώνονται μια σειρά από ιστορικά δεδομένα και κοινωνικά φαινόμενα. Η μετακίνηση των πληθυσμών είναι ένα πολύ παλιό φαινόμενο, η προσφυγική μετακίνηση είναι απόρροια των πολέμων και των συρράξεων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, η «εξαναγκασμένη μετακίνηση» την οποία ζούμε σήμερα, δηλαδή η μετακίνηση στην οποία αναγκάζονται οι άνθρωποι για μια σειρά από λόγους, είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να πείσει ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν και κόντρα σε κάθε διεθνή νομιμότητα δηλώνει ότι «πρόκειται για παράνομους μετανάστες, που δεν δικαιούνται ανθρωπιστική βοήθεια» και «πρόσφυγες για εμάς θεωρούνται μόνο οι προερχόμενοι από τη Συρία και αυτοί είναι το 7%. Το 93% είναι λαθρομετανάστες».
Οι ανεπίτρεπτες αυτές δηλώσεις μαζί με την επίκληση στοιχείων που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα δείχνει ξεκάθαρα ότι η σκληρή δεξιά της Νέας Δημοκρατίας προλειαίνει το έδαφος για τα νέα μέτρα και τις πολιτικές που ετοιμάζει: πολλαπλασιασμός των χώρων κράτησης για να εφαρμοστούν πολιτικές γενικευμένης κράτησης, μαζικές απελάσεις κατά παράβαση του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου, καταπάτηση βασικών αρχών με επιστροφή στην «ασφαλή τρίτη χώρα» Τουρκία, περιστολή της διαδικασίας ασύλου και των δικαιωμάτων.
Ήδη ζούμε μια σειρά από μέτρα της κυβέρνησης που βάζουν σε ακόμη μεγαλύτερη δοκιμασία τον πληθυσμό αυτόν. Η κατάργηση του ΑΜΚΑ στερεί τη δυνατότητα για ιατρική περίθαλψη και
φαρμακευτική φροντίδα ακόμη και στους χρόνια πάσχοντες. Οι καθημερινές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων είναι οδυνηρές. Η απομάκρυνση των παιδιών από το σχολείο και η επιστροφή τους στον εγκλεισμό των camps στερεί κάθε ελπίδα ενσωμάτωσης και τα οδηγεί σε ένα σκληρό περιθώριο. Οι αλλαγές στη διαδικασία ασύλου προσανατολισμένες στο να δυσκολεύουν κάθε φάση του αιτήματος και να περιστέλλουν συνεχώς δικαιώματα είναι ηθικά απαράδεκτες και νομικά προβληματικές και θα αποτελούν μόνιμη πληγή και πηγή διαμαρτυρίας.
Τα πρόσφατα δραματικά επεισόδια στη Μόρια –όχι πολύ καιρό μετά την επίσκεψη Χρυσοχοΐδη κατά την οποία δήλωσε πολύ ικανοποιημένος – δείχνουν ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση έχει πρόγραμμα για το προσφυγικό και αυτό είναι οι εφαρμογές ακροδεξιών και ξενοφοβικών πολιτικών που βυθίζουν τους πληθυσμούς αυτούς στην απελπισία και την απόγνωση.
Ταυτόχρονα, με τη ρητορική της στοχεύει έντεχνα να διχάσει τον ελληνικό λαό, να τον εξοργίσει και να του δώσει έναν αποδιοπομπαίο τράγο. Είναι αδύνατον να μη δει κανείς πόσο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα όταν αναμοχλεύονται και ενδυναμώνονται τα κατώτερα ένστικτα μιας κοινωνίας, όταν ο πολιτικός κυνισμός αντικαθιστά την πολιτική της αλληλεγγύης. Είναι αδύνατο να μη θυμηθεί κανείς ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
***
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
