Του Στράτου Στρατηγάκη
Μεγάλη αύξηση σημείωσε ο αριθμός των υποψηφίων που δήλωσαν ως πρώτη προτίμηση κάποιο από τα επτά τμήματα Ιατρικής της χώρας μας. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται στον πίνακα, 845 υποψήφιοι περισσότεροι από πέρυσι είχαν στόχο τις σπουδές Ιατρικής και δήλωσαν ως πρώτη προτίμηση κάποιο από τα τμήματα, διεκδικώντας μία από τις 949 θέσεις εισακτέων που προορίζονταν για όσους διαγωνίζονταν το 2016 στις πανελλήνιες εξετάσεις, από τις συνολικά 1055 θέσεις, για τους υποψηφίους όλων των κατηγοριών.
Η Ελλάδα είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στην παραγωγή ιατρών, διαθέτοντας τους περισσότερους γιατρούς από όλες τις χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η αναλογία ιατρών ανά 1.000 κατοίκους στην Ελλάδα είναι 6,04 το 2010 και τώρα πρέπει να ξεπερνά το 6,3, με δεύτερη την Ιταλία, με 30% λιγότερους γιατρούς. Ο υπερπληθυσμός των ιατρών δεν προκύπτει μόνο από τις 1055 θέσεις που δίνονται στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Υπάρχουν χιλιάδες φοιτητές ιατρικής στην Τσεχία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, που έρχονται να προστεθούν στους 1.000 το χρόνο που αποφοιτούν από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν βρίσκουν θέση για να ξεκινήσουν την ειδικότητα. Οι περισσότερες ειδικότητες, όχι όλες, έχουν αρκετά χρόνια αναμονής.
Η ημιαπασχόληση είναι πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στους νέους ιατρούς, που βλέπουν μετά από τόσα χρόνια σπουδών να μη μπορούν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά. Φεύγουν, λοιπόν, μαζικά για να εργαστούν στο εξωτερικό είτε ως ειδικευόμενοι είτε ως ειδικευμένοι. Αν επισκεφθείτε το δικτυακό τόπο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών θα δείτε δεκάδες αγγελίες πρόσληψης ιατρών στο ΕΣΥ της… Αγγλίας, αλλά και της Γερμανίας. Αυτό σημαίνει ότι τελικά υπάρχει επαγγελματική διέξοδος για κάποιους γιατρούς, σε άλλες χώρες, αλλά και ότι οι Έλληνες ιατροί θεωρούνται ικανοποιητικού επιπέδου για να εργαστούν σε άλλες χώρες.
Με αυτά τα δεδομένα ανεργίας, δυσκολίας εύρεσης θέσης ειδικότητας και μαζικής μετανάστευσης, φαίνεται κάπως περίεργο ότι η ζήτηση για σπουδές Ιατρικής συνεχώς αυξάνει μεταξύ των υποψηφίων. Σίγουρα μία παράμετρος είναι το όνειρο της προηγούμενης γενιάς να βγάλει τα παιδιά της γιατρούς με ότι αυτό σήμαινε για την προηγούμενη γενιά από πλευράς κοινωνικής καταξίωσης και εισοδημάτων. Αυτή η παράμετρος, όμως, δεν είναι αρκετή να εξηγήσει το φαινόμενο, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλοι αυτοί οι γονείς που «σπρώχνουν» τα παιδιά τους προς την Ιατρική δεν γνωρίζουν το οικονομικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται οι νέοι ιατροί. Πιστεύω ότι μετράει πολύ, κυρίως στους υποψηφίους, ακριβώς αυτή η επαγγελματική πορεία. Σπουδές Ιατρικής στην Ελλάδα, που είναι δωρεάν, και αμέσως μετά ειδικότητα και εργασία στο εξωτερικό. Το πτυχίο της Ιατρικής χρησιμοποιείται, δηλαδή, ως διαβατήριο που μπορεί να εξασφαλίσει τη διαμονή, την αξιοπρεπή εργασία και ένα καλό μισθό σε μια άλλη χώρα, σχετικά εύκολα.
Το Ελληνικό κράτος, δηλαδή εμείς οι φορολογούμενοι συνολικά, αλλά και οι οικογένειες των φοιτητών επιπλέον πληρώνουμε τις σπουδές των παιδιών μας για να απολαμβάνουν τους καρπούς της μόρφωσής τους άλλοι που δεν ξόδεψαν τίποτα γι’ αυτό και παίρνουν έτοιμους εργαζόμενους με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, γιατί οι σπουδές Ιατρικής διαρκούν 6 χρόνια και είναι οι πιο ακριβές από όλες τις σπουδές στα πανεπιστήμια. Για να καταλάβουμε το υψηλότατο κόστος των σπουδών να αναφέρουμε ότι η Ιατρική Αθήνας έχει 629 μέλη ΔΕΠ.
naftemporiki.gr
