Απόφαση «βόμβα» του Τριμελούς Εφετείου θέτει εν αμφιβόλω το σύνολο των κυρώσεων που επιβλήθηκαν σε «μπιτσόμπαρα»

• Αθώα κρίθηκε η ιδιοκτήτρια του «Καλάμι»

Ακόμη μια δικαστική απόφαση, αυτή την φορά από δευτεροβάθμιο ποινικό δικαστήριο, θέτει εν αμφιβόλω το σύνολο των κυρώσεων που επιβλήθηκαν σε «μπιτσόμπαρα» στο νησί της Ρόδου μετά την εφαρμογή του νέου νόμου περί προστασίας του αιγιαλού.
Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου με απόφαση του έκρινε ειδικότερα χθες αθώα την ιδιοκτήτρια του γνωστού καταστήματος με την επωνυμία «Καλάμι» στο Sunwing.
Το δικαστήριο έκανε ειδικότερα δεκτούς τους αρνητικούς της κατηγορίας ισχυρισμούς, που ανέπτυξε ο δικηγόρος κ. Στέλιος Κιουρτζής και ακύρωσε απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, με την οποία είχε κριθεί ένοχη για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 1 και 29 Ν. 2971/2001 (περί αιγιαλού και παραλίας, οι οποίες πλέον καταργήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 24 παρ. 1 του Ν. 5092/2024 ΦΕΚ Ά 33/04.03.2024).
Οπως εξέθεσε η κατηγορούμενη, μετά τη δημοσίευση του νόμου 5092/2024 και με βάση το άρθρο 23 αυτού, ο χώρος ανάμεσα στη γραμμή του αιγιαλού και την πολυγωνική γραμμή της παραλίας, δεν είναι δεδομένο πλέον ότι αποτελεί κοινόχρηστο χώρο, καθώς κατόπιν αιτήματος επανακαθορισμού, δύναται να λάβει κτηματολογική μερίδα.
Οι διατάξεις του νόμου 5092/2024, επέφεραν «θεμελιώδη αλλαγή» στο καθεστώς για τον αιγιαλό και την παραλία και κατ’ επέκταση διευρύνθηκε η δυνατότητα χρήσης των παράκτιων περιοχών για τουριστική εκμετάλλευση.
Όταν γίνει νέος καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας (σύμφωνα με τον νέο νόμο), η αλλαγή θα είναι δραματική σε σχέση με το καθεστώς του Κτηματολογικού Κανονισμού Δωδεκανήσου, εφόσον ο αιγιαλός εκτός αστικών κέντρων εκτεινόταν 12 μέτρα πέραν της οριογραμμής του μέγιστου συνήθους χειμερίου κύματος και ακολούθως η παραλία εκτεινόταν από τα όρια του αιγιαλού μέχρι τα όρια κάθε άλλης ιδιωτικής ή δημόσιας ιδιοκτησίας, ενώ τώρα, ο αιγιαλός περιορίζεται στη ζώνη της ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες συνήθεις αναβάσεις του χειμέριου κύματος ενώ η παραλία δεν μπορεί να εκτείνεται 50 μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού.
Η αλλαγή αυτή, σύμφωνα με την με αριθμό 60/2024 Γνωμοδότηση του ΄Γ Τμήματος του ΝΣΚ (την οποία και προσήγαγε συνημμένα στους παρόντες αρνητικούς της κατηγορίας της ισχυρισμούς προκειμένου να την επισκοπήσουν – σελ. 21 – 22), είχε ως αποτέλεσμα την υποχρέωση αποχής της Διοίκησης από πράξεις εκτέλεσης των πρωτοκόλλων κατεδάφισης που είχαν εκδοθεί με βάση τον Κτηματολογικό Κανονισμό, για λόγους νομιμότητας και χρηστής διοίκησης, με εξαίρεση την περίπτωση που το Πρωτόκολλο συνοδεύεται από επικαιροποιημένη έκθεση αυτοψίας της Κτηματικής Υπηρεσίας και προκύπτει από αυτήν ότι το αυθαίρετο βρίσκεται στη ζώνη αιγιαλού, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί με το άρθρο 3 του νέου νόμου.
Κρίθηκε ως εκ τούτου ότι στην Ρόδο θα πρέπει να επανακαθοριστεί ο αιγιαλός ενώ επί του παρόντος, η περιγραφόμενη περιοχή επί της οποίας υπάρχουν οι κατασκευές στο κατάστημα που φέρεται ότι έγιναν από την κατηγορουμένη και δήθεν επέφεραν μεταβολή στον αιγιαλό, δεν είναι πλέον αιγιαλός, κατά την έννοια του νέου νόμου.
Ως εκ τούτων, το πιθανότερο έως βέβαιο, είναι ότι ο υπό κρίση χώρος, θα περιέλθει στην ιδιωτική περιουσία του Δήμου Ρόδου και στην απίθανη περίπτωση που αυτό δε συμβεί, θα περιέλθει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου.
Συνεπώς, την παρούσα χρονική στιγμή, το νομικό καθεστώς του περιβάλλοντος χώρου του ακινήτου που φέρεται ότι έλαβαν χώρα οι επίδικες κατασκευές, είναι εντελώς προσωρινό, έχει μεταβληθεί ουσιωδώς σε σχέση με αυτό που ίσχυε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ήτοι από το μήνα Μάιο έως και το μήνα Αύγουστο του έτους 2017, εφόσον ο υπό κρίση χώρος εφεξής, θα αντιμετωπίζεται νομικά ως ιδιωτική περιουσία (του Δημοσίου), θα λάβει σύντομα κτηματολογική μερίδα, θα είναι δεκτικός αξιοποίησης, όπως όλες οι ιδιωτικές περιουσίες, θα εφαρμόζονται οι πολεοδομικές διατάξεις που εφαρμόζονται στα ιδιωτικά ακίνητα σε αντίθεση με τα όσα ίσχυαν ως τώρα, όπου αντιμετωπιζόταν με την αυστηρότητα που επέβαλλε ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του.