Εκπομπή «Πρωινή Ανάγνωση»
Δημοσιογράφος Κέλλυ Κοντογεώργη 29.11.16
Δημ/φος: κ. Κρεμαστινέ, έχετε μεγάλη εμπειρία κοινοβουλευτική, έχετε πολύ μεγάλη εμπειρία από μάχες, από ήρεμες μέρες και πολύ ενδιαφέρουσες. Αυτή την περίοδο πώς θα την χαρακτηρίζατε, ειδικά από την πλευρά του Αντιπροέδρου της Βουλής, γιατί κάθεστε σε μια διαφορετική θέση αυτή τη φορά και έχοντας μπροστά μας και τον προϋπολογισμό.
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, τα πράγματα είναι δύσκολα για την χώρα, το διαπιστώνουν όλοι, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση και όταν κρέμεται η «δαμόκλειος σπάθη» κατ’ ανάγκη όλοι είναι πιο συνετοί. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Θέλω να πω δηλαδή ότι έχουμε μια Βουλή τώρα η οποία είναι καλύτερη από την προηγούμενη από πλευράς σχέσεων των κομμάτων. Βέβαια η αντιπολίτευση πάντα επικρίνει την κυβέρνηση διότι αυτό είναι η Δημοκρατία αλλά βέβαια ο τρόπος και η συμπεριφορά μέσα στην Βουλή οπωσδήποτε είναι καλύτερα σχετικά από την προηγούμενη Βουλή.
Δημ/φος: Έχουμε όμως και τον Προϋπολογισμό που έρχεται αυτό το διάστημα και είναι κορυφαία στιγμή του κοινοβουλευτισμού και η ψήφιση του βέβαια. Αυτός ο Προϋπολογισμός από τι χαρακτηρίζεται κατά τη γνώμη σας;
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, δεν θα τον χαρακτηρίσω ούτε από πλευράς κυβέρνησης, ούτε από πλευράς αντιπολίτευσης. Το γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής το οποίο όπως ξέρετε είναι κατά κάποιο τρόπο αντικειμενικό, δεν θέλει να στρογγυλέψει τις απόψεις. Τον χαρακτηρίζει ως έναν προϋπολογισμό ο οποίος είναι φοροκεντρικός. Δηλαδή αυτά τα οποία η κυβέρνηση παίρνει από τον κόσμο είναι γύρω στα 2,5 δις, ενώ για δαπάνες ή περικοπές είναι γύρω στα 150 εκ., δηλαδή 20 φορές πιο πάνω – η φορολογία εννοώ – και αυτό είναι πολύ κακό.
Δημ/φος: Είναι βέβαια κάτι το οποίο έχει προαποφασισθεί. Είναι μνημονιακές υποχρεώσεις, δεν είναι κάτι καινούριο, είναι φοροεισπρακτικός αλλά δεν είναι κάτι καινούριο.
Δ. Κρεμαστινός: Εδώ όμως βάζετε ένα δύσκολο πεδίο αλλά θα προσπαθήσω να το εξηγήσω. Τι θα πει μνημονιακές υποχρεώσεις; Ο κόσμος πιστεύει ότι το μνημόνιο είναι κάτι το κακό που πρέπει να σταματήσει κ.λπ. Βεβαίως πρέπει να σταματήσει αλλά χωρίς ανάπτυξη, χωρίς επενδύσεις δεν μπορούν να σταματήσουν τα μνημόνια.
Δημ/φος: Είναι και αναπτυξιακός ο προϋπολογισμός αυτός σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και την Έκθεση.
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε είναι αναπτυξιακός αλλά όχι παραγωγικής ανάπτυξης. Δηλαδή τι θέλω να πω: ότι αν κάνεις δρόμους ή έργα από το ΕΣΠΑ μπορεί να έχεις ανάπτυξη όπως είχαμε π.χ. με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αλλά οι Αγώνες δεν ήταν παραγωγική ανάπτυξη. Εμείς εδώ χρειαζόμαστε ανάπτυξη παραγωγική. Δηλαδή να γίνουν έργα που θα αποδώσουν καρπούς, εξαγωγές που θα φέρουν λεφτά, που θα υπάρχουν λεφτά μέσα από την παραγωγή. Εάν αυτό δεν εξασφαλίζεται, δυστυχώς, το ένα μνημόνιο θα διαδέχεται το άλλο. Διότι τι θα πει μνημόνιο; Ο κόσμος εισπράττει, δυστυχώς, από τους δημοσιογράφους ότι είναι ένα πράγμα το οποίο βάζει ποινές. Ναι έτσι είναι, αλλά γιατί βάζει ποινές; Για να γίνει η ανάπτυξη. Αν δεν γίνει ανάπτυξη τα μνημόνια θα πρέπει να συνεχιστούν. Διότι όταν η Χώρα δεν μπορεί να δανειστεί από τράπεζες, από φορείς, από οπουδήποτε, από τα ταμεία τα διεθνή, αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένη για να ζήσει να ζητά λεφτά. Τα λεφτά όταν έρχονται τα δίνουν αυτοί που τα δίνουν υπό προϋποθέσεις, άρα έχουμε μνημόνια. Πως μπορεί λοιπόν να γίνει ανάπτυξη; Το ερώτημα είναι με τις σημερινές συνθήκες, μπορεί να γίνει ανάπτυξη; Δηλαδή βλέποντας capital controlsμπορεί να έρθει ένας επενδυτής και να πει εγώ θα πάω στην Ελλάδα τα λεφτά μου; Μα πώς; Αν υποτεθεί ότι θα δεσμευτούν τα λεφτά του, πώς θα έρθει;
Δημ/φος: Έχουμε 2 νομοσχέδια που έρχονται αυτές τις ημέρες με την μορφή του επείγοντος που έχουν να κάνουν με τις επιχειρήσεις, δηλαδή πιο γρήγορη έκδοση της γραφειοκρατίας που χρειάζεται να έχει μια επιχείρηση για να μπει στην αγορά και ανοίγουν κάποια ελεύθερα επαγγέλματα. Είναι 2 νομοσχέδια που είναι προαπαιτούμενα για την 2η αξιολόγηση και έρχονται αυτή την εβδομάδα και φυσικά είναι μέσα στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Θεωρείτε εσείς ότι άργησαν να έρθουν;
Δ. Κρεμαστινός: Αυτά τα 2 νομοσχέδια θα έπρεπε να έχουν γίνει πριν το μνημόνιο, διότι όπως ξέρετε όλη η Ευρώπη τα έχει ελεύθερα τα επαγγέλματα και όπου τα περιορίζει, τα περιορίζει υπό συνθήκες προκαθορισμένες. Αυτό που υπήρχε εδώ ήταν τα κλειστά επαγγέλματα. Τα κλειστά επαγγέλματα θα έπρεπε να έχουν ανοίξει πριν τα μνημόνια.
Δημ/φος: Είναι ένα θέμα τα κλειστά επαγγέλματα που έχουν απασχολήσει πάρα πολλές συνεδριάσεις της Βουλής, έχουν βρεθεί στην αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης και της κυβέρνησης, τώρα βλέπουμε ότι υπάρχει συναίνεση. Τώρα όλοι συμφωνούν και λένε πως είναι προς θετική κατεύθυνση για να ξεμπλοκαριστούν οι κλάδοι και ο χώρος.
Δ. Κρεμαστινός: Σας είπα, ναι, στην πρώτη ερώτηση που μου κάνατε, πως η Βουλή αυτή είναι πιο ώριμη διότι κατάλαβε ότι για να βγούμε από αυτή την κρίση δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Το θέμα είναι ότι θα μπορούσαμε να μην είχαμε μπει. Δηλαδή το 3ο μνημόνιο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί πολύ απλά: εκείνο το εξάμηνο της περίφημης διαπραγμάτευσης στοίχισε το 3ο μνημόνιο. Εάν η διαπραγμάτευση πήγαινε καλά δεν θα χρειαζόταν 3ο μνημόνιο.
Δημ/φος: Ο κ. Τσακαλώτος κ. Κρεμαστινέ εχθές έκανε μια σκληρή επίθεση και προς τους Ευρωπαίους και προς το ΔΝΤ λέγοντας πως αν δεν κλείσει η αξιολόγηση είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο των εκλογών. Τώρα εσείς εκτιμάτε πως υπάρχει αυτό το σενάριο ή είναι μέσα στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης και πρέπει να ειπωθεί;
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε κατά τη γνώμη μου υπάρχει αλλά είναι ένα κακό σενάριο. Δηλαδή να κάνει η χώρα κάθε χρόνο εκλογές χωρίς οι εκλογές να αλλάζουν ουσιαστικά τίποτα; Διότι αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει είναι το αυτονόητο, δηλαδή τότε που είδαν να έρχεται η καταιγίδα και ψήφισαν να μην βγει η Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη, μιλάω για το καλοκαίρι του 2015, αμέσως μετά θα έπρεπε αυτή η τάση να συνεχιστεί με μια σκληρή διαπραγμάτευση. Αντί για αυτό κάναμε εκλογές! Και τώρα πάλι συζητάμε νέες εκλογές που δεν θα αλλάξουν τίποτα. Ας πούμε – ας θεωρήσουμε ένα πιθανό σενάριο – ότι έρχεται η αξιωματική αντιπολίτευση ως πρώτο κόμμα στη Βουλή. Τι θα αλλάξει; Τι έγινε όταν ήρθε πρώτο κόμμα η Ν.Δ. το ’12; άλλαξε τίποτα; Το ίδιο θα είναι και τώρα. Δηλαδή ακόμα και αυτοδυναμία να έχει χωρίς την συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης η κρίση αυτή δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί. Εγώ θα έλεγα είναι αδύνατον να ξεπεραστεί.
Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επικεντρωθεί η συζήτηση μας. Δηλαδή πως είναι δυνατόν να ξεπεραστεί αυτή η κρίση: με μια καλύτερη και σκληρότερη διαπραγμάτευση. Άλλο είναι να έχεις μπροστά σου μια κυβέρνηση που στηρίζεται σε 3 βουλευτές, δηλαδή 153, και άλλο είναι μια κυβέρνηση που είναι όλη η Βουλή σχεδόν.
Δημ/φος: Πάντως, έτσι όπως καταγράφεται σήμερα η κατάσταση από την έρευνα πού έκανε η εφημερίδα Καθημερινή, 1 στους 3 Έλληνες δηλώνει πως θέλει να φύγει από την χώρα. Αυτό πως το σχολιάζετε;
Δ. Κρεμαστινός: Λογικό δεν είναι; Δηλαδή όταν π.χ. οι γιατροί παίρνουν 5 φορές περίπου επάνω απ’ ότι παίρνουν στην Ελλάδα και μπορούν να βρουν δουλειά στην Γερμανία, στην Αγγλία, την Σουηδία ή οπουδήποτε, γιατί να μείνει στην Ελλάδα; Πώς θα μείνει στην Ελλάδα; Θέλει να κάνει οικογένεια. Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Είναι πρόβλημα εσωτερικό – Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Είναι ανταγωνιστική η Ευρώπη με τα χάλια τα δικά μας, διότι όταν οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώνονται, η αγοραστική αξία πέφτει, η Ευρώπη από την άλλη πλευρά έχει τα δικά της standards. Όταν λοιπόν ο Έλληνας είναι ελεύθερος να πάει στην Ευρώπη και να ζήσει καλύτερα, γιατί να μείνει στην Ελλάδα;
Δημ/φος: Και το λυπηρό είναι πως τα καλύτερα μυαλά φεύγουν από την Ελλάδα κ. Κρεμαστινέ, επιστήμονες, παιδιά και διαπρέπουν στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό των Ελλήνων φοιτητών ότι έξω κάνουν μεγάλα έργα.
Δ. Κρεμαστινός: Εκείνο το οποίο λείπει πραγματικά από την Ελλάδα είναι ότι έχουν φύγει αξιόλογα μυαλά που λέτε εσείς, οι ερευνητές, πρέπει να γυρίσουν.
Δημ/φος: Πώς θα γυρίσουν? Ποιο θα είναι το κίνητρο?
Δ. Κρεμαστινός: Να σας πω, στα πανεπιστήμια μας, στα ερευνητικά κέντρα. Εδώ οι νόμοι μας είναι απαρχαιωμένοι. Δηλαδή γιατί να έρθει ο Έλληνας πίσω αφού ουσιαστικά δεν έχει θέση; Αλλά και όταν έρθει και είναι καλός μπορεί να διεκδικήσει ευρωπαϊκά προγράμματα, δεν είναι μόνο ο μειωμένος μισθός. Ένας καλός επιστήμονας που θα έρθει σε ένα καλό εκπαιδευτικό κέντρο μπορεί να διεκδικήσει ευρωπαϊκά προγράμματα.
Δημ/φος: Είπατε οι νόμοι μας είναι απαρχαιωμένοι. Εσείς μετά από τόσα χρόνια κοινοβουλευτικής εμπειρίας ποιο νομοσχέδιο θα εισηγούσασταν να έρθει στην Βουλή, το οποίο το θεωρείτε πολύ απαραίτητο για την χώρα;
Δ. Κρεμαστινός: Πάρα πολλά. Αλλά εκείνο που θα έπρεπε να κάνουμε είναι υπέρβαση. Δηλαδή να σας δώσω ένα παράδειγμα. Έχουμε θεσμούς απαρχαιωμένους. Η Ακαδημία Αθηνών που είναι «Αθηνών», που θα έπρεπε να είναι Εθνική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών όπως είναι παντού, είναι με ένα καταστατικό του 1926, την εποχή του Πάγκαλου (όχι του σημερινού). Με καταστατικό του ΄26 λειτουργεί η Ακαδημία! Τα πανεπιστήμια έχουν κάνει ένα βήμα εκσυγχρονισμού άλλα όχι πλήρες. Δηλαδή δεν μπορεί …
Δημ/φος: Άρα δηλαδή μας λέτε πως θα φέρνατε ένα νομοσχέδιο που θα έχει να κάνει με τα πανεπιστήμια.
Δ. Κρεμαστινός: Με την Παιδεία γενικότερα. Παρ’ όλο που έχουν έρθει αλλεπάλληλα νομοσχέδια εντούτοις δεν μας έχουν εξασφαλίσει συνθήκες ανάλογες με την υπόλοιπη Ευρώπη, με την Αμερική, διότι ο ανταγωνισμός των πανεπιστημίων δεν είναι εθνικός, είναι παγκόσμιος. Αν λοιπόν δεν χρησιμοποιήσουμε τους ίδιους κανόνες… Να σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε – είναι σαν να παίζουμε μπάσκετ με δικούς μας κανόνες. Και να λέμε επειδή οι Αμερικάνοι είναι ψηλοί, να κατεβάσουμε λίγο το καλάθι γιατί εμείς είμαστε λίγο πιο κοντοί. Επειδή δεν έχουμε 2.5 μέτρα αθλητές, να έχουμε το τερέν μικρότερο. Αυτά κάνουμε σε όλες μας τις εκδηλώσεις. Λοιπόν, η Παιδεία είναι ένα σημείο το οποίο πραγματικά μας απασχολεί συνέχεια αλλά ακόμη δεν έχουμε φτάσει σταstandards εκείνα τα οποία μας εξασφαλίζουν ανταγωνισμό. Η χώρα πάσχει στον ανταγωνισμό.
Δημ/φος: Είμαι σίγουρος, είπε ο Πρόεδρος της Βουλής χαρακτηριστικά, πως το νέο ΕΣΡ, η νέα σύνθεση του νέου ΕΣΡ, θα μπορέσει να αντιπαρέλθει άνετα τυχόν πιέσεις και τυχόν παρεμβάσεις που μπορεί να προκύψουν. Κύριε Πρόεδρε, είσαστε μέλος της Διάσκεψης των Προέδρων, ήσασταν και εσείς όταν ανανεώθηκε η θητεία του νέου Διοικητικού του ΕΣΡ. Ήσασταν πολύ συναινετικός και εσείς.
Δ. Κρεμαστινός: Εγώ κοιτάξτε, ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή. Είπα εφόσον διασφαλιστεί η ισχύς του ΕΣΡ και η ανεξαρτησία του, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου, θα είμαι θετικός. Και όταν πραγματικά αυτό διασφαλίστηκε, εγώ και ο κ. Λοβέρδος από την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ήμασταν θετικοί, οι πρώτοι θετικοί αν θέλετε από την αντιπολίτευση. Και τούτο γιατί εξασφαλίστηκε το βασικό που είχαμε θέσει. Ότι, δηλαδή, η δύναμη πρέπει να βρίσκεται στο ΕΣΡ όπως προβλέπει το Σύνταγμα και όχι στην κυβέρνηση, τον Υπουργό ή τους Υπουργούς της. Αυτό λέει το Σύνταγμα.
Δημ/φος: Εσείς δηλαδή συμφωνείτε με την άποψη όλες οι Ανεξάρτητες Αρχές να είναι κάτω από την ομπρέλα της Βουλής δηλαδή να ανήκουν στην ουσία στην Βουλή των Ελλήνων.
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε αυτό θα ήταν το σωστότερο, γιατί πώς αλλιώς θα ήταν ανεξάρτητες; Τι θα πει ανεξάρτητες; Ανεξάρτητες σημαίνει ότι όλοι εκφράζονται μέσω της Αρχής. Η Βουλή πραγματικά με τις τάσεις τις οποίες εκπροσωπεί εκφράζει όλους τους χώρους. Διαφορετικά θα ήταν εκπρόσωποι των κομμάτων. Δηλαδή αντί να υπάρχει το Ραδιοτηλεοπτικό όπως είναι σήμερα, θα ήταν εκπρόσωποι της Ν.Δ., του ΠΑ.ΣΟΚ., του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κ.λπ. και θα ήταν όπως αυτό που γίνεται στις εκλογές, που είναι διακομματική η Επιτροπή. Αυτό όμως δεν το προβλέπει το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα προβλέπει ακριβώς ανθρώπους που επιλέγονται με βάση το ότι δεν θα τους παίρνουν τηλέφωνο και ότι τους λένε θα το κάνουν. Διότι αν αυτό συμβαίνει τότε δεν υπάρχει τίποτα, δεν είναι ανεξάρτητοι.
Δημ/φος: Θέλω να περάσουμε σε ένα άλλο θέμα που έχει να κάνει με την πορεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα εσωκομματικά. Στο άρθρο σας στα «ΝΕΑ» το Σάββατο μιλήσατε για υπέρβαση που χρειάζεται για να υπάρξει ενότητα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, δεν μπορώ να αντιληφθώ το εξής. Είναι δυνατόν να θέλουν όλοι, χωρίς να έχουν ιδεολογικές διαφορές μεταξύ τους, να ηγηθούν της λεγόμενης Δημοκρατικής Συμπαράταξης; Υπάρχει αυτή τη στιγμή Πρόεδρος που εξελέγη με εκλογές, που έχει θητεία, πρέπει λοιπόν όλοι να στηρίξουν την Πρόεδρο στην φάση αυτή και όταν έχουμε εκλογή νέου Προέδρου, όποιος θέλει ας είναι υποψήφιος.
Δημ/φος: Να εκφράσει την άποψη του. Την υπέρβαση την λέτε για όλους ότι πρέπει να γίνει ή στέλνετε μήνυμα κάπου συγκεκριμένα;
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, βασικά για όλους, αλλά ειδικότερα για τους πρώην Προέδρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Διότι πραγματικά δεν διανοούμαι ότι ήσουν Πρόεδρος ενός μεγάλου κόμματος που σε έχουν τιμήσει οι οπαδοί, οι ψηφοφόροι του και να μην μπορείς να υπάρχεις μέσα στο ίδιο σου το κόμμα– αυτό είναι αδιανόητο.
Δημ/φος: Τι υπέρβαση πρέπει να κάνουν κατά την άποψη σας οι πρώην Πρόεδροι του ΠΑ.ΣΟΚ.;
Δ. Κρεμαστινός: Πάρα πολύ απλά, όπως λέω και στο άρθρο μου, ό,τι έκανε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, του οποίου την κυβέρνηση ανέτρεψε ο κ. Σαμαράς, και όταν ο κ. Σαμαράς μετά από μερικά χρόνια έγινε Πρωθυπουργός και αρχηγός της Ν.Δ., ο κ. Μητσοτάκης παρέμεινε όπως και η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη δείχνει πολιτική ωριμότητα. Δηλαδή, μετά από μεγάλη θητεία Κοινοβούλιο έδειξε μια πολιτική ωριμότητα την οποία πρέπει να μιμηθούν και οι άλλοι. Πάρα πολύ απλά.
Δημ/φος: Ποιο είναι αυτό το συστατικό κ. Πρόεδρε το οποίο απουσιάζει από το ΠΑ.ΣΟΚ. και δεν μπορούν να έρθουν όλες οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να συνενωθούν, γιατί αυτό φαντάζομαι είναι που θέλουν ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το ΠΑ.ΣΟΚ., να δημιουργηθεί ένας 3ος πόλος της Κεντροαριστεράς.
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, ανέκαθεν η παράταξη αυτή, η λεγόμενη δημοκρατική παράταξη, από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου και μετά, είχε πολλά «καπετανάτα» – να μου επιτραπεί η έκφραση – δηλαδή ανθρώπους με φιλοδοξίες που ήθελαν όλοι να γίνουν αρχηγοί. Και βεβαίως αυτό 2 φορές ανετράπη, μια φορά με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και μια με το ΠΑ.ΣΟΚ. του Ανδρέα Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου άρχισε και πάλι η ανάστροφη κίνηση. Και πάλι άρχισαν και βγαίναν αρχηγοί μικρών κομμάτων, μικρών ομάδων που όλοι φιλοδοξούν να γίνουν αρχηγοί, αλλά αν φιλοδοξούν να γίνουν αρχηγοί, πρέπει να γίνουν μέσω του κόμματος το οποίο ουσιαστικά κάποτε υπηρέτησαν.
Δημ/φος: Μια προσπάθεια με ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ έχει γίνει ήδη. Γιατί δεν έχει ευοδωθεί; Γιατί δεν έχει τελικά στεφθεί με επιτυχία;
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, TO ΠΟΤΑΜΙ κατ’ αρχήν δημιουργήθηκε, κατά κάποιο τρόπο, ως ένα κόμμα που κυρίως έκανε κριτική στο ΠΑ.ΣΟΚ., στον τρόπο δηλαδή που λειτουργούσε το ΠΑ.ΣΟΚ. Εξελέγησαν βουλευτές, εξελέγη αρχηγός, είναι δύσκολο όταν είσαι αρχηγός να δεχτείς ότι μπορεί να μην είσαι αρχηγός την επομένη. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον κ. Θεοδωράκη. Ισχύει για όλους που φιλοδοξούν να γίνουν αρχηγοί της Κεντροαριστεράς, αλλά ο μοναδικός δρόμος είναι να υπάρχουν όλοι στην Κεντροαριστερά. Δεν είναι δυνατόν με άλλον μηχανισμό για γίνεις αρχηγός.
Δημ/φος: Είναι λίγο δύσκολο όμως να υπάρχουν όλοι και να υπάρχει τόσο μεγάλη πολυφωνία.
Δ. Κρεμαστινός: Έγινε όμως 2 φορές.
Δημ/φος: Ναι, όντως. Να ρωτήσω κάτι άλλο. Πιστεύετε ότι μπορεί να φύγουν στελέχη από το ΠΑ.ΣΟΚ.; Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο; Βλέπετε εσείς κάτι τέτοιο;
Δ. Κρεμαστινός: Δεν το βλέπω, όχι. Δεν το βλέπω.
Δημ/φος: Δεν υπάρχει κάτι δηλαδή. Απλώς υπάρχουν τάσεις κάποια στελέχη να διαφωνήσουν και να τεθούν κάπου αλλού.
Δ. Κρεμαστινός: Όχι, υπάρχουν συζητήσεις, δημοσιεύματα, από όσο γνωρίζω από κοντά κάποια πράγματα, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.
Δημ/φος: Επειδή ακούγεται, πάντα δημοσιογραφικά, ότι εάν έρθει ο πρώην Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟΚ., ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, μπορεί να φύγει ο κ. Βενιζέλος, επίσης πρώην Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟΚ., δηλαδή υπάρχουν, αυτό το είπατε πριν στην ουσία, δηλαδή το μήνυμα προς τους πρώην Προέδρους, αλλά αυτό είναι που υπάρχει και σαν αίσθηση.
Δ. Κρεμαστινός: Αυτό είπα – το λέω και στο άρθρο μου- ότι δηλαδή ο Γιώργος Παπανδρέου, υποστήριξε, πίστευε ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον υπέσκαπτε κατά κάποιο τρόπο και αυτό κατά την γνώμη μου δεν αποτελούσε λόγο να παραιτηθεί από Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟΚ., παραιτήθηκε όμως. Από την άλλη πλευρά ο Βενιζέλος αποδεδειγμένα είναι χολωμένος διότι ολίγο προ των εκλογών, δημιούργησε κόμμα ο Παπανδρέου, το οποίο ουσιαστικά εστράφη κατά του ΠΑ.ΣΟΚ…
Δημ/φος: Αποδυνάμωσε…
Δ. Κρεμαστινός: …και εκ των υστέρων αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Αυτό όμως είναι ένα θέμα, σας είπα, έφερα παράδειγμα, εδώ ανετράπη ολόκληρη κυβέρνηση από τον κ. Σαμαρά, ο κ. Σαμαράς έγινε Πρωθυπουργός μετά και ο κ. Μητσοτάκης, δεν διανοήθηκε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να πει ότι «εγώ τώρα αποχωρώ από τη Ν.Δ.».
Δημ/φος: Σωστά, να πάμε τώρα σε ένα άλλο θέμα το οποίο το ζείτε και το ξέρετε γιατί εκλέγεστε στη Ρόδο, στα Δωδεκάνησα, μια πολύ ευαίσθητη περιοχή και για το Προσφυγικό. Έχετε την αίσθηση ότι ο Ερντογάν μπορεί να στείλει τα 3εκ. πρόσφυγες προς την Ευρώπη και να περάσουν πάλι μέσα από τα νησιά μας;
Δ. Κρεμαστινός: Κοιτάξτε, θέλω να πιστεύω ότι απειλεί. Όμως πρέπει να πω ότι εγώ προσωπικά τουλάχιστον, είχα τοποθετηθεί και είχα πει ότι είναι λάθος τα Hotspots να γίνουν κοντά, όχι στην Τουρκία, αλλά στα μεγάλα νησιά διότι βλάπτουν τον Τουρισμό. Τότε η Κυβέρνηση είχε πει ότι δεν θα μείνουν πολύ οι μετανάστες στα Hotspots, ότι γρήγορα θα γίνεται η διαδικασία και γρήγορα θα γυρίζουν πίσω». Όμως είδατε ότι συνέβη το αντίθετο. Άρα δεν μπορεί να παίζουμε με τις πιθανότητες. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ένα Plan Β, δηλαδή εναλλακτική λύση, που να λέει εάν συμβεί αυτό τι θα κάνει η Ελλάδα. Διότι η κα Μέρκελ λέει εμείς δεν έχουμε Plan B, εμείς θέλουμε την συμφωνία, αλλά εάν για οποιονδήποτε λόγο η συμφωνία δεν τηρηθεί, αυτός που θα πληρώσει τον λογαριασμό θα είναι η χώρα μας.
Δημ/φος: Υπάρχει όμως και το εξής: Πιστεύετε πως φταίει ο συνολικός σχεδιασμός από πλευράς κυβέρνησης στο μεταναστευτικό; Είναι τεράστιος ο όγκος που έρχονται οι πρόσφυγες μετανάστες και είναι μη διαχειρίσιμος πια.
Δ. Κρεμαστινός: Κατά την γνώμη μου η κυβέρνηση έχασε πολύ χρόνο με το να μην κάνει από την πρώτη στιγμή το πρόβλημα ευρωπαϊκό. Δηλαδή μόλις ήρθαν οι πρώτοι μετανάστες, έπρεπε να ζητηθεί η σύγκληση του οργάνου των πρωθυπουργών της Ευρώπης και να θέσει το πρόβλημα ως Ευρωπαϊκό, ούτως ώστε αυτά που έγιναν μετά από μήνες να γίνονταν από τον πρώτο μήνα. Τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
