Δεν τελειώνει η ζωή με το θάνατο όταν οι μνήμες παραμένουν ανεξίτηλες.
Κι όταν αυτός που «φεύγει» έχει καταφέρει στο εφήμερο πέρασμά του από αυτόν τον κόσμο να «πρεπίσει» το βιός του με τον αέναο μόχθο του για δημιουργία και προκοπή, με ευπρέπεια, ταπεινότητα, καλοσύνη και σταθερές αρχές,
Όταν το τόσο δα μικρό το έκανε τεράστιο με ιδέες πρωτοπόρες, με όραμα, ευθύνη, πείσμα και αξιοσύνη, δεν είναι δυνατόν ν’ αφήσει τις μνήμες μας ανενεργές!
Θα μας τον θυμίζουν πάντα όλα τα παραπάνω στο χρόνο που από χτες άρχισε να κυλά μετά τον φευγιό του.
Δεν χρειάζονται παραπανίσια λόγια στον ύστατο χαιρετισμό μου, γιατί κι ο ίδιος ως άνθρωπος του μέτρου, δεν τα αποζητούσε και δεν τα είχε ανάγκη.
Ανεκτίμητης αξίας οι παρακαταθήκες του.
Τυχεροί ο Αντώνης και η Μαρία που τον είχαν πατέρα.
Τυχερός κι εγώ που τον είχα φίλο και πολλές φορές συμβουλάτορα τις παλιές καλές εποχές!
Καλό ταξίδι Κύριε Βασίλη!
Υ.Γ : Να είσαι σίγουρος ότι η αγαπημένη σου Ρόδος είναι σε καλά χέρια!
Γιάννης Γεωργίου Μηνατσής
