Ο Νικόλας Τοθ κατασκευάζει σκάφανδρα ως συνεχιστής της παράδοσης του Καλυμνιώτη παππού του, Αντώνιου Λεριού. Επί σειρά ετών χρησιμοποιούσε τα εργαλεία του παππού του, προκειμένου να τιθασεύσει το χαλκό και το μπρούτζο, έτσι ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει τα σκάφανδρα που με ασφάλεια θα οδηγήσουν στο βυθό τους Ελληνες, και όχι μόνο, σφουγγαράδες, οι οποίοι δοκίμαζαν καθημερινά τη σοδειά τους στον Κόλπο του Μεξικού.
Από το 1913, όταν ο Αντώνιος Λεριός έφυγε από την Κάλυμνο για να εγκατασταθεί στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντας στις ΗΠΑ, οι ευκαιρίες για την ανάπτυξη του επαγγέλματος ήταν μεγάλες. Μία ομάδα περίπου 500 δυτών, είχε μεταναστεύσει λίγα χρόνια πριν από την Ελλάδα, και η σπογγαλιεία έδινε μεγάλες ευκαιρίες απασχόλησης, καθώς ο πλούτος των βυθών παρέμενε ανεκμετάλλευτος. Έτσι, ο Λεριός έγινε ο άνθρωπος που προμήθευε τούς δύτες με τα περίφημα σκάφανδρα του.
Τα χρόνια πέρασαν και ο Λεριός μεταλαμπάδευσε τις γνώσεις του στον εγγονό του, Νίκολας Τοθ.
«Μεγάλωσα βλέποντας τον να κάνει όλες τις δουλειές. Κουβαλούσα τα εργαλεία του και μόλις ήμουν 11 ετών με έβαλε στον τόρνο. Έβαζε τα χέρια του πάνω στα δικά μου και γύριζε τα χέρια μου στον τόρνο, έτσι ώστε να νιώθω πως τον δούλευε ενώ έκοβε το μέταλλο» θυμάται ο Νίκολας.
Κι εκείνος, άξιος συνεχιστής της παράδοσης, συνέχισε με τη χρήση των ίδιων ακριβώς εργαλείων, γεγονός που τον αναγκάζει να σπαταλάει μέχρι και 250 ώρες εργασίας για την κατασκευή ενός και μόνο σκάφανδρου. Έτσι κι αλλιώς, ο στόλος των βαρκών έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, από 200 που ήταν σε μόλις τρεις που λειτουργούν επαγγελματικά και άλλες πέντε, οι οποίες δεν ασχολούνται αποκλειστικά με τη σπογγαλιεία – και για το λόγο αυτό, χαρακτηρίζονται και πειρατικές από τους ντόπιος.
Ο Τοθ είναι ο τελευταίος μάστορας του είδους του και δηλώνει ότι θα συνεχίσει την τέχνη όσο αντέχει. Από το 1992, όταν πέθανε ο παππούς του σε ηλικία 100 ετών, αυτό είχε μάθει να κάνει, με μία σημαντική διακοπή πέντε ετών, για την οποία ο ίδιος εξηγεί, ότι είχε καθαρά συναισθηματικό χαρακτήρα, καθώς ο ίδιος χρειάστηκε ένα σημαντικό διάστημα για να ξεπεράσει την απώλεια του ανθρώπου που τον έμαθε όσα γνωρίζει σήμερα για την τέχνη που εξασκεί.
ellines.com
