Συνέντευξη
στην Πέγκυ Ντόκου
Την πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηλιτεύει σήμερα σε συνέντευξή του στην «δ» ο βουλευτής του ΚΚΕ κ. Μανώλης Συντυχάκης με αφορμή και τα δύο χρόνια διακυβέρνησης. Ειδικά για τον ΦΠΑ στα νησιά, δηλώνει πως το μέτρο είναι προσωρινό λέγοντας πως ο λαός πρέπει να διεκδικήσει την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και όλες τις απώλειες που είχε μέχρι σήμερα.
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ωστόσο, η κρίση παρατείνεται, η φτωχοποίηση διευρύνεται, νέο μνημόνιο αναμένεται σύντομα και κινδυνεύουμε να βγούμε από την ζώνη του ευρώ. Τι θα σήμαινε η επιστροφή στην δραχμή;
Αν υπήρχε επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα και όλα τα άλλα έμεναν τα ίδια κι απαράλλαχτα, δηλαδή το κεφάλαιο εξακολουθούσε να είναι κυρίαρχο στην οικονομία, τότε κάποια τμήματα του κεφαλαίου θα κέρδιζαν, κάποια θα έχαναν κι ο λαός θα εξακολουθούσε να υποφέρει. Άρα λοιπόν η αλλαγή νομίσματος και μόνο, για τον λαό, δε λέει τίποτε.
Σήμερα μάλιστα οξύνονται οι ανταγωνισμοί, δοκιμάζεται η συνοχή της ΕΕ- Ευρωζώνης, ως αποτέλεσμα της κρίσης, της ανισομετρίας της ανάπτυξης, έρχονται στην επιφάνεια αντιθέσεις, που πιθανά δε θα μπορούν πλέον να γεφυρωθούν. Είναι, επομένως, πιθανό να προκύψουν νέες διακρατικές συμμαχίες, νομισματικές ή άλλες, εξίσου όμως αντιδραστικές με την Ευρωζώνη. Η συζήτηση, λοιπόν, δεν είναι απ’ το πουθενά. Μπορεί σήμερα η αστική τάξη της χώρας μας να επαναβεβαιώνει τη στρατηγική της επιλογή, για παραμονή στο ευρώ, όμως είναι πιθανό αύριο αυτή η επιλογή ν’ αλλάξει, εφόσον οι ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφαλαίου προκρίνουν μια άλλη λύση, στο πλαίσιο φυσικά συνολικότερων διαλυτικών τάσεων.
Το κρίσιμο ζήτημα λοιπόν για τον ελληνικό λαό είναι η δικαιολογημένη δυσαρέσκεια ενάντια στην ΕΕ να μην παγιδευτεί στους διάφορους αντιδραστικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου, ντόπιου ή ξένου (πρόσφατο παράδειγμα το Brexit που στηρίχτηκε από τμήματα του βρετανικού κεφαλαίου), αλλά να βαδίσουν το δικό τους δρόμο, για άλλη, νέα οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, τη σοσιαλιστική, αποδεσμευμένη από τις αλυσίδες των λυκοσυμμαχιών τύπου ΕΕ και ΝΑΤΟ.
• Η περίφημη αξιολόγηση δεν λέει να κλείσει –παρά την ‘περήφανη’ διαπραγμάτευση που επικαλείται η κυβέρνηση ενώ φαίνεται ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει τα νέα μέτρα. Πώς θα βρεθεί διέξοδος κατά την άποψή σας;
Τα διάφορα πιθανά σενάρια που γράφονται και λέγονται αυτές τις μέρες, για το αν, πότε και πώς θα κλείσει η «αξιολόγηση», δεν μπορούν να κρύψουν από το λαό ότι η σκληρή πραγματικότητα που ζει, η παραπέρα φτωχοποίησή του, η αφαίρεση και των τελευταίων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που του έχουν απομείνει, δεν είναι κάποιο σενάριο. Είναι ολοκληρωμένο αντιλαϊκό σχέδιο που υλοποιείται βήμα – βήμα για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η εκτίμησή μας είναι ότι μάλλον θα κλείσει η «αξιολόγηση». Άλλωστε στο τραπέζι βρίσκονται όλα όσα έχει ήδη συμφωνήσει για εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η μείωση του αφορολόγητου, η επέκταση του δημοσιονομικού κόφτη.
Εμείς καλούμε το λαό να αντιπαλέψει και το κλείσιμο της αξιολόγησης που θα φέρει νέα μέτρα και αυτά που έρχονται για μετά το 2018, ως αποτέλεσμα των νέων παζαριών που γίνονται. Να μην πέσει στην παγίδα του μικρότερου κακού, που του στήνουν για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα, που μαζί ψηφίσαν το μνημόνιο και τσακώνονται για το ποιος μπορεί να το εφαρμόσει καλύτερα. Ταυτόχρονα, όμως, λέμε στο λαό ότι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης, ο καπιταλιστικός για να λέμε τα πράγματα με το όνομα του, είναι βαρέλι δίχως πάτο. Η ανατροπή αυτού του δρόμου, με στόχο να γίνει ο λαός κυρίαρχος στην οικονομία και την εξουσία, είναι η μοναδική λύση φιλολαϊκής διεξόδου της χώρας από αυτή την κατάσταση. Απαιτεί θυσίες, όμως λιγότερες από αυτές στις οποίες υποβάλλεται σήμερα ο λαός και μάλιστα χωρίς καμία προοπτική.
• Στις πολιτικές εξελίξεις, είναι γεγονός πως διανύουμε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Τελικά οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα θα βοηθήσουν σε κάτι αυτή την χώρα την δεδομένη στιγμή;
Οι κυβερνητικές εναλλαγές τύπου «φύγε εσύ, έλα εσύ» έχουν δείξει ότι δεν αποτελούν λύση. Αυτό το ζήσαμε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, όπου κάθε επόμενη κυβέρνηση συνέχιζε από κει που σταμάτησε και η προηγούμενη. Όπως, επίσης, ζήσαμε και δημοψηφίσματα με ερωτήματα κάλπικα, δίκοπο μαχαίρι, που θυμίζουν τη ρήση «κορώνα κερδίζω – γράμματα χάνεις». Άρα αυτό που χρειάζεται είναι ο λαός να οργανώσει την πάλη του, να συμμετέχει στις συλλογικές διαδικασίες του κινήματος, να οικοδομήσει μια πλατιά κοινωνική συμμαχία, όχι μόνο για να βάλει εμπόδια σε αυτήν την πολιτική, αλλά και για να ανοίξει το δρόμο για ριζικές πραγματικά φιλολαϊκές λύσεις. Και φυσικά να αξιοποιεί και τις εκλογές για να δημιουργεί ρήγματα στον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δύναμης. Από αυτήν την άποψη η ισχυροποίηση του ΚΚΕ – και η εκλογική – είναι σήμερα ακόμη περισσότερο επιτακτική.
• Η κοινωνία βουλιάζει στην φτώχεια, οι άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς. Την ίδια ώρα τα εργασιακά δικαιώματα που κερδήθηκαν με χρόνιους αγώνες, χάνονται καθημερινά, η ανεργία χτυπάει ‘κόκκινο’, κυριαρχεί εργασιακός μεσαίωνας και η κυβέρνηση επιμένει ότι υπάρχει ανάπτυξη. Πώς πρέπει να αντιδράσει η κοινωνία;
Καλούμε το λαό να μην υποκύψει στο σκηνικό εκβιασμού που στήνεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και των άλλων κομμάτων, προκειμένου αυτός να αποδεχτεί ως μονόδρομο τα νέα βάρβαρα μέτρα της β’ αξιολόγησης, τα νέα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, καθώς και τα επόμενα που παζαρεύουν για μετά το 2018. Ο λαός έχει μεγάλη εμπειρία για να μην πέσει στην παγίδα “της Σκύλλας ή της Χάρυβδης”. Να γυρίσει την πλάτη στους εκβιασμούς, και να διεκδικήσει ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ σε έναν κοινό αγώνα, ακόμη κι αν διατηρεί ακόμη επιφυλάξεις για την πολιτική του. Αυτά μπορούμε να τα συζητήσουμε.
Οι θέσεις του 20ου συνεδρίου του ΚΚΕ που θα πραγματοποιηθεί τέλος Μάρτη – αρχές Απρίλη, θέτουν την πρόταση για τη συγκρότηση της μεγάλης Κοινωνικής Συμμαχίας της Εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης με αντικαπιταλιστικούς – αντιμονοπωλιακούς στόχους, την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Αγώνες και στόχοι που όντως μπορούν να οδηγήσουν στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και των κομμάτων τους οποιασδήποτε απόχρωσης, φέρνουν πιο κοντά την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
• Πώς βλέπετε την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και η Ε.Ε. απέναντι στους αγρότες;
Το 3ο μνημόνιο και η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούν εκρηκτικό μείγμα πολιτικής που τους συνθλίβει. Το τσακισμένο εισόδημά τους, που ολοένα και συρρικνώνεται, η υψηλή φορολογία, οι υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, η κάρτα του αγρότη που ενισχύει τις τράπεζες, κ.ά. σπρώχνουν χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά στη φτώχεια, στον αφανισμό και τους αγροτοκτηνοτρόφους στην ανεργία. Αυτή η πολιτική οδηγεί στη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια λίγων επιχειρηματιών αγροτών, αυξάνοντας τα μεγάλα καπιταλιστικά αγροκτήματα, τα καρτέλ και τα κέρδη τους. Αυτήν την πολιτική ακολουθεί με συνέπεια η κυβέρνηση, γι’ αυτό κι ο αγώνας τους είναι δίκαιος, πρέπει να στηριχτεί, γιατί αφορά όλο το λαό, που χρυσοπληρώνει για τη διατροφή του και βλέπει μια χώρα με δυνατότητες να έχει διατροφική αυτάρκεια σε ποιοτικά προϊόντα, όπως είναι η Ελλάδα, να δέχεται μια «πλημμύρα» εισαγωγών.
• Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους νησιώτες που πληρώνουν πολύ ακριβά την κρίση με τις αυξήσεις του ΦΠΑ και το προσφυγικό;
Όπως ξέρετε ψηφίστηκε αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ για ένα χρόνο, το 2017, και μόνο τα νησιά της Λέσβου, της Χίου, της Σάμου και των Δωδεκανήσων, πλην της Ρόδου και της Καρπάθου. Το μέτρο είναι προσωρινό. Πρόκειται για αναστολή κι όχι κατάργηση και προκύπτει από το ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων, άρα και των νησιωτών. Το ψηφίσαμε γιατί είναι από τα δικά του κλεμμένα χρήματα. Λέμε ταυτόχρονα ο λαός να διεκδικήσει την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όλες τις απώλειες που είχε μέχρι σήμερα.
Όσον αφορά το προσφυγικό. Συνολικά οι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας αγγίζουν πλέον τις 55.000. Περίπου 8.000 άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι σε νησιά του Αιγαίου και δεν μπορούν να απομακρυνθούν από αυτά, περιμένοντας τη χορήγηση ή μη ασύλου, ως αποτέλεσμα της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας, την οποία η κυβέρνηση έχει υπογράψει. Το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα, η απόφαση δηλαδή χιλιάδων ανθρώπων να φύγουν από τη χώρα τους, έχει συγκεκριμένες αιτίες. Είναι οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία. Αυτό που επιδεινώνει σημαντικά το πρόβλημα είναι το άθλιο παζάρι της ΕΕ με την Τουρκία, που εγκλωβίζει ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες.
Αυτό που χρειάζεται είναι η άμεση μετακίνηση από τα νησιά των προσφύγων και μεταναστών προς την ηπειρωτική χώρα και απεγκλωβισμό τους από τη χώρα. Καταδίκη της πολιτικής της ΕΕ και της συμφωνίας με την Τουρκία, που ψήφισε και υλοποιεί η κυβέρνηση και μετατρέπει τα νησιά του Αιγαίου σε ειδική ζώνη εγκλωβισμού των προσφύγων και των μεταναστών. Ανθρώπινες συνθήκες για όσους βρίσκονται προσωρινά στα νησιά, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, χωρίς την παρουσία ΜΚΟ. Να αποζημιωθούν οι κάτοικοι από τις ζημιές που έχουν υποστεί. Να καταδικαστούν οι τραμπουκισμοί και η βία των ναζιστικών ομάδων. Να απομονωθούν αυτοί που ενοχοποιούν για τα προβλήματα τα θύματα, τους πρόσφυγες και αθωώνουν τους υπεύθυνους. Όμως, το πιο κρίσιμο στοιχείο της δράσης του εργατικού – λαϊκού κινήματος είναι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που τον γεννά και που ξεριζώνει ανθρώπους από τον τόπο τους.
