Τιμάμε σήμερα τους αγώνες του Δωδεκανησιακού λαού που πάλαιψαν τον γερμανοϊταλικό φασισμό και στη συνέχεια την Αγγλοκρατία.
Η ιστορία της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα διδάσκει ότι ο λαός όταν αποφασίσει να στοχεύσει αυτούς που ευθύνονται για τα δεινά του, είτε είναι φανεροί εχθροί, είτε φερόμενοι «σύμμαχοι», έχει τη δύναμη να ελευθερωθεί , ν’ αλλάξει τη ζωή του, να δημιουργήσει το δικό του μέλλον.
Είναι ώρα και στιγμές να αναγνωρίσουμε στο πραγματικό τους μέγεθος τα ηρωικά και τα μεγάλα των αγωνιστών, που δεν υπέκυψαν όχι μόνο στη γερμανοϊταλοφασιστική κατοχή, αλλά και στην Αγγλική κατοχή, η οποία ακολούθησε αφού έγινε η παράδοση της Δωδεκανήσου στις 9 Μαΐου 1945 από τους Γερμανούς στους Άγγλους «συμμάχους».
Οι ελπίδες για ελευθερία του Δωδεκανησιακού λαού διαψεύστηκαν, γιατί οι Άγγλοι δεν ήρθαν ως απελευθερωτές και το μαρτύριο της νέας κατοχής αποδείχθηκε σκληρότερο απ’ ότι πριν. Η οργάνωση του λαού για απελευθέρωση ήταν επιτακτική ανάγκη και αναπόφευκτη εξέλιξη. Έτσι, στα τέλη του 1945 με αρχές του 1946, μετά από απόφαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας δημιουργείται το ΕΜΠΑ, το Εθνικό Μέτωπο Πανδωδεκανησιακής Απελευθέρωσης.
Το ΕΜΠΑ δρα επί 15 μήνες μέχρι την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου.
Ωστόσο αμέσως μετά την ενσωμάτωση αγωνιστές του ΕΜΠΑ αντιμετωπίζουν διώξεις, συλλαμβάνονται και φυλακίζονται με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Η ηρωική δράση των μελών του ΕΜΠΑ, οι σκοποί και τα ιδανικά που πρέσβευε, αποτελούν πηγή έμπνευσης και άντλησης συμπερασμάτων, μια και οι σημερινές εξελίξεις είναι συνυφασμένες με τα «γεωστρατηγικά παιχνίδια» στην περιοχή μας, όπως και τότε.
Σήμερα η τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται με την αμφισβήτηση των συνόρων σε Αιγαίο και Έβρο. Η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία δεκάδων
νησιών του Αιγαίου, επιδιώκει ν’αποκτήσει τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, που με βάση τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν της ανήκει.
Στις συνθήκες αυτές καιροφυλακτεί η αμερικανοΝΑΤΟική διαμεσολάβηση κι επιδιαιτησία και ήδη έχει επανέλθει η τουρκική θέση για συνεκμετάλλευση, συνδιαχείριση του Αιγαίου, για λύση win-win (αμοιβαίου οφέλους) που προβάλλουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Αυτή η συνεκμετάλλευση δεν αφορά την ευημερία των λαών, αλλά την κερδοφορία των μονοπωλίων και «ναρκοθετεί» το μέλλον των δύο λαών.
Η ειρήνη και η ασφάλεια δεν μπορεί να διασφαλιστεί στα πλαίσια των ανταγωνισμών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών για τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους. Η πάλη των λαών είναι αναγκαίο να κατευθύνεται στην εξάλειψη της αιτίας που γεννά αντιθέσεις, συγκρούσεις, πολεμικές συρράξεις, στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου
