- Ο νόμος που ισχύει σήμερα είναι αντισυνταγματικός
Νομοθετική ρύθμιση για την αποκατάσταση εκατοντάδων παραγωγών που ασκούν υπαίθριο εμπόριο ζήτησε αρμοδίως από το Υπουργείο Ανάπτυξης ο αντιπεριφερειάρχης κ. Γιάννης Φλεβάρης υποστηρίζοντας ότι ο νόμος που ισχύει είναι αντισυνταγματικός.
Πριν την έναρξη του Ν. 4264/2014 οι άδειες που αφορούσαν υπαίθριο εμπόριο από παραγωγούς (αλιείς, αγρότες, κλπ) εκδίδοντο από την περιφέρεια, αφορούσαν όλη την επικράτεια και είχαν χρονική ισχύ ενός έτους.
Η έκδοσή τους γινόταν κατ΄ επιταγή του Π.Δ 254/2005 και δεν είχε κανένα κόστος για τους παραγωγούς προκειμένου να μπορούν να πωλούν τα προϊόντα που παρήγαγαν.
Με το συγκεκριμένο νόμο καταργήθηκε το πλανόδιο εμπόριο των παραγωγών (νέες άδειες). Σύμφωνα με τα σχετικά άρθρα 22-26 στην ουσία καταργείται το εμπόριο των παραγωγών και οι νέες άδειες που μπορούν να εκδοθούν είναι μόνο επαγγελματικές (άρα εγγραφή στον ΟΑΕΕ).
Η άδεια που θα εκδοθεί ισχύει μόνο εντός της οικείας περιφέρειας η δε πώληση των προϊόντων για τους δικαιούχους θα μπορεί να γίνεται μόνο σε δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό κάτω από 3.000 κατοίκους.
Επίσης με διευκρινίσεις του Υπουργείου ισχύουν τα εξής:
Οι παλαιοί κάτοχοι παραγωγικής άδειας οι οποίοι εξακολουθούν να τις κατέχουν (άρθρο 39 παρ. 1 του ν4264/14) εξακολουθούν να πωλούν τα προϊόντα τους οπουδήποτε (χωρίς τον περιορισμό του πληθυσμιακού κριτηρίου των 3.000 κατοίκων) καθώς και ότι οι άδειες ισχύουν για όλη τη χώρα σε αντίθεση με τις νέες πράγμα έκδηλα αντισυνταγματικό.
Στις δε διευκρινίσεις αναφέρει ακόμη ότι οι μη κάτοχοι άδειας μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους αλλά μόνο μέσα από το χωράφι τους (άρα ο παραγωγός που κατάγεται πχ από την Κρητηνία και δεν έχει άδεια παραγωγού – διότι αυτή δεν υφίσταται εκ του νόμου) πρακτικά πως θα τα πουλήσει; Ποιος αγοραστής θα πάει να τον βρεί στο χωράφι του;
Τέλος τα πρόστιμα που προβλέπονται στο ν. 4264/14 (αρ. 31) και οι ποινικές κυρώσεις (αρ. 32) σε πολλές περιπτώσεις είναι εξοντωτικά.
Ο κ. Φλεβάρης τονίζει ότι πρέπει να βρεθεί ξεκάθαρος τρόπος καθορισμού του αριθμού των αδειών με σταθερά κριτήρια (π.χ. πληθυσμιακό) ή με συγκεκριμένη διαδικασία που δεν θα δημιουργεί αμφιβολίες και κενά ως προς τον αριθμό των αδειών.
