Επιδημία ιλαράς στην Ευρώπη, με την συζήτηση περί εμβολιασμού και του ηλίθιου κινήματος που έχει αναπτυχθεί κατά των εμβολίων, να επανέρχεται. Ένα κίνημα που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνον τα παιδιά όσων το υποστηρίζουν, αλλά και τα υπόλοιπα.
Ο παιδίατρος Αντώνιος Δαρζέντας, ο οποίος πολλές φορές έχει ασχοληθεί με την ιστορία αυτή, προσπαθεί για άλλη μια φορά, να λύσει αμφιβολίες και απορίες: «Ακολουθώ πιστά το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Κινδυνεύουν τα παιδιά μου;». « Εγώ δεν θέλω να κάνω εμβόλια στα παιδιά μου, εσάς τι σας πειράζει; « Δυο ερωτήματα που θα απαντηθούν μαζί. Στο πρώτο η απάντηση είναι δυστυχώς ναι. Κινδυνεύουν. Ας πάρουμε την ιλαρά ως παράδειγμα η οποία, δεν θα σταματήσω να το λέω, έχει σκοτώσει περισσότερο κόσμο από την πανούκλα. Η πρώτη δόση γίνεται περίπου 13 μηνών. Συνεπεια αυτού τα μικρότερα βρέφη είναι παντελώς ακάλυπτα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Ρουμανία με τους ήδη 17 θανάτους από ιλαρά, ένα μεγάλο ποσοστό ήταν βρέφη κάτω του έτους που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ. Επιπρόσθετα η κάλυψη με μια δόση του MMR είναι 93%,με δύο είναι 97%.Αρα υπάρχουν λίγα, αλλά υπάρχουν παιδιά, που παρότι έχουν εμβολιαστεί, δεν είναι προστατευμένα. Εδώ να προσθέσω και τα παιδιά που δεν μπορούν να εμβολιαστούν λόγω ιατρικής αντένδειξης (π.χ καρκινοπαθή, παιδιά υπό θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά, παιδιά με χαμηλά αιμοπετάλια κ.α), τα οποία πολλά από αυτά παρακολουθούν κανονικά σχολείο. Άρα ακόμα και αν είσαι ο πιο συνεπής γονιός με τα εμβόλια των παιδιών σου μπορεί να νοσήσει το παιδί σου. Γι αυτό είναι σημαντική η ανοσία αγελης, δηλαδή να είναι εμβολιασμένα όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά γύρω μας. Και γι αυτό το λόγο δεν μπορεί να είναι επιλογή του γονιού να μην εμβολιάζει το παιδί του, όπως δεν μπορεί να είναι επιλογή κάποιου να οδηγεί αντίθετα στην εθνική οδό. Είναι τραγικός ο οποιοσδήποτε θάνατος μη εμβολιασμένου παιδιού, ακόμα πιο τραγικό είναι όμως να έχεις κάνει τα πάντα για το παιδί σου και αυτό να νοσεί ή να πεθαίνει, εξαιτίας της ανευθυνότητας του διπλανού.”