Πεθαίνει το «εύκολο εμπόριο» και μαζί του οι έμποροι που το ασκούν

• Οι δύο όψεις της αγοράς του νησιού που ήδη σφύζει από ζωή
• Οι πολλοί κλαίνε και οι λίγοι χαμογελούν ευχαριστημένοι

Απολύτως ικανοποιημένοι είναι οι έμποροι των τουριστικών περιοχών του νησιού από την παρουσία επισκεπτών. Οι περισσότεροι δρόμοι, τόσο στη Ρόδο, όσο στα Κολύμπια, καθώς επίσης σε Λίνδο και Ιαλυσό, σφύζουν από ζωή. Βέβαια, το πλήθος του κόσμου δεν σημαίνει εισπράξεις για όλα τα καταστήματα.
Ειδικότερα, η αυξημένη κίνηση ήρθε για να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα των ανθρώπων της αγοράς. Τα πρόσωπα αυτά ανέκαθεν δήλωναν αντίθεση με την όποια συζήτηση περί επέκτασης της τουριστικής περιόδου, ωστόσο ήταν αναφανδόν υπέρ της προσπάθειας αύξησης του αριθμού των επισκεπτών στην αρχή και στο τέλος της σεζόν.  Τα τελευταία δύο χρόνια το αίτημα αυτό ικανοποιήθηκε. Πραγματικά στους δρόμους υπάρχουν χιλιάδες τουρίστες, όμως ακόμα κι έτσι η πλειονότητα των εμπόρων δεν είναι ικανοποιημένη. Η πλειονότητα των εμπόρων δηλώνει ότι «δεν εισπράττουμε και αυτό οφείλεται στη χαμηλή εισοδηματική στάθμη των επισκεπτών».
Η εκτίμηση ότι τελικώς για όλα φταίνε τα τουριστικά πακέτα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Με μια πιο προσεκτική ματιά στην αγορά, φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα τουριστικά καταστήματα, στην πλειονότητά τους στερούνται φαντασίας, στερούνται εμπορευμάτων που να ξεχωρίζουν για την ποιότητά τους και την καλή τους την τιμή. Η συντριπτική πλειοψηφία των εμπόρων δεν διαλέγουν εμπορεύματα. Αυτή η εξαιρετικά σπουδαία διαδικασία του εμπορίου έχει αφεθεί στους μεγάλους χονδρεμπόρους της Ελλάδας. Ο,τι προτείνουν εκείνοι, ό,τι διαθέσουν εκείνοι, τότε οι Ροδίτες μαγαζάτορες όχι μόνο θα το αγοράσουν, αλλά και θα το χρυσοπληρώσουν.
Κινεζικά εμπορεύματα υπάρχουν σε πολλές ποιότητες και σε τεράστια γκάμα τιμών. Οι πιο μεγάλοι χονδρέμποροι της χώρας φροντίζουν πάντα να αγοράζουν εκείνα που πωλούνται με το κιλό και στη συνέχεια αυτά τα πωλούν ανά κομμάτι στους μαγαζάτορες της χώρας. Ετσι, σε μια μικρή αγορά, σε μια απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων, πανομοιότυπα εμπορεύματα φιγουράρουν σχεδόν σε όλες τις προθήκες των καταστημάτων. Ποιος θα τα αγοράσει αυτά τα εμπορεύματα; Ποιος μπορεί να πείσει ότι αυτά τα εμπορεύματα αξίζουν τα πέντε και τα δέκα ευρώ που ζητείται ως αντίτιμο; Ποιος είναι εκείνος που τελικά πιστεύει ότι οι τουρίστες όλοι τρώνε κουτόχορτο ή ότι προέρχονται από περιοχές όπου οι χάντρες κοστίζουν το βάρος τους σε χρυσάφι;
Στην εμπορική – τουριστική αγορά του σήμερα και στη γενική μιζέρια της «αναδουλειάς», υπάρχουν καταστήματα που δουλεύουν και δουλεύουν καλά. Σε αυτά τα καταστήματα οι έμποροι δαπανούν αρκετό χρόνο σε έρευνα αγοράς, στο να αναζητήσουν τις τάσεις της μόδας, στο να δουν τι είναι εκείνο που κυκλοφορεί στο εξωτερικό, σε ποιες τιμές και ακολούθως κάνουν τις επιλογές τους. Αυτές οι επιλογές, που γίνονται με γνώμονα την ποιότητα, αλλά και τις καλές τιμές, οδηγούν τα καταστήματα σε εξαιρετικά καλές εισπράξεις. Εισπράξεις που βρίσκονται σε αντιστοιχία με το πλήθος των τουριστών και που θα αυξηθούν όσο η σεζόν ανεβαίνει.

Είναι ξεκάθαρο ότι το εύκολο εμπόριο έχει πεθάνει κι αν εξακολουθούν να υπάρχουν καταστήματα που ακόμα επιβιώνουν με τις παλαιές τακτικές, αυτό είναι τυχαίο και έχει ημερομηνία λήξης.