Εθελοντική αιμοδοσία την Δευτέρα, 9 Μαΐου στο Δημαρχείο

Εθελοντική αιμοδοσία διοργανώνουν ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου, η Τοπική Κοινότητα Ρόδου και ο Σύλλογος Θεσσαλών, την προσεχή Δευτέρα, 9 Μαΐου 2016, στο Δημαρχείο.
Η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί με αφορμή την Ημέρα Αιμοδοσίας και με στόχο την ενίσχυση των αναγκών σε αίμα στην Ρόδο.
Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ρόδου κ. Μίλτος Παγκάς χαιρέτισε την πρωτοβουλία καθώς και τις προσπάθειες του Συλλόγου Αιμοδοτών. «Η εθελοντική δράση θα φιλοξενηθεί από τις 9 το πρωί έως αργά το μεσημέρι για να δώσουν αίμα και να γίνουν δότες μυελού των οστών, εφόσον θέλουν. Καλούμε τους πολίτες να προσέλθουν και ευχόμαστε να υπάρξει ανταπόκριση».
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου κ. Νικολάου εξέφρασε την αισιοδοξία του για την δράση και είπε: «Η δράση θα γίνει στις 9 Μαΐου, επειδή η 8η Μαΐου πέφτει φέτος ημέρα Κυριακή. Ωστόσο η 8η Μαΐου έχει διπλή σημασία για εμάς: αφενός επειδή έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Θαλασσαιμίας και αφετέρου, επειδή κλείνουν δύο χρόνια από τον θάνατο του συνεργάτη μας, Σωτήρη Παπαστεργίου. Οι ανάγκες αυξάνονται συνεχώς και ειδικότερα κάθε καλοκαίρι».
Για την δράση μίλησαν επίσης ο πρόεδρος του Συλλόγου Θεσσαλών κ. Γιάννης Γκουγκουστάνος καθώς και ο δημοτικός σύμβουλος κ. Κώστας Στυλιανού, οι οποίοι κάλεσαν τους πολίτες να στηρίξουν την προσπάθεια με την συμμετοχή τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πέρσι είχαν συγκεντρωθεί 55 φιάλες αίμα ενώ οι ανάγκες σε αίμα που έχει το νοσοκομείο της Ρόδου, είναι πολλές.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑΙΜΙΑΣ
Υπενθυμίζεται ότι η 8η Μαΐου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Παγκόσμια Οργάνωση Θαλασσαιμίας ως Παγκόσμια Ημέρα Θαλασσαιμίας (Μεσογειακής Αναιμίας). Έχει ως στόχο την αφύπνιση και ενθάρρυνση των επιστημόνων σε όλο τον κόσμο για την καλύτερη αντιμετώπιση της ασθένειας, καθώς και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σχετικά με τα προβλήματα των θαλασσαιμικών και την προσπάθεια που απαιτείται για την ασφάλεια και την επάρκεια αίματος.
Ο όρος Θαλασσαιμία (ακριβέστερα Θαλασσαναιμία), περιλαμβάνει μία ομάδα διαφορετικών κληρονομικών ανωμαλιών, που οδηγούν σε μείωση της συνθέσεως μιας ή περισσοτέρων από τις πολυπεπτιδικές αλύσεις του μορίου της αιμοσφαιρίνης. Έτσι, ο πάσχων από θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία) χρειάζεται τακτικές μεταγγίσεις αίματος (όταν έχει κληρονομήσει δύο ανώμαλα αλληλόμορφα γονίδια) για να διατηρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα την αιμοσφαιρίνη του οργανισμού του και να μην υποστεί ερυθροποίηση, που είναι βλαπτική για τον οργανισμό του. Όμως, η αγωγή αυτή προκαλεί αιμοσιδήρωση (αύξηση του σιδήρου), που μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Υπάρχει και η περίπτωση ένας άνθρωπος να είναι φορέας της νόσου, όταν έχει κληρονομήσει ένα αλληλόμορφο γονίδιο. Τότε κάνουμε λόγο, κακώς, ότι αυτός έχει το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας.
Η πρώτη εμπεριστατωμένη περιγραφή της νόσου έγινε σε άτομα καταγόμενα από χώρες της Μεσογείου, από τον αμερικανό παιδίατρο Τόμας Μπέντον Κούλεϊ το 1925. Εξ ου και οι ονομασίες της Θαλασσαιμία ή Μεσογειακή Αναιμία.
Στις μέρες μας η νόσος μπορεί να προληφθεί. Αρκεί οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να τεκνοποιήσουν, να υποβληθούν σε αιματολογικές εξετάσεις στα κέντρα πρόληψης της μεσογειακής αναιμίας, που λειτουργούν σχεδόν σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας.
Στην Ελλάδα, 3.000 άνθρωποι με θαλασσαιμία χρειάζονται τακτικά αίμα. Οι ανάγκες είναι μεγάλες και μπορεί να ξεπερνούν τις 30 μονάδες αίματος ανά άτομο το χρόνο. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για την αύξηση της αιμοδοσίας στη χώρα μας.