Τα προβλήματα των εργαζομένων είναι πολλά. Τα μνημόνια και η πανδημία, δημιούργησαν δύσκολες συνθήκες στον εργασιακό τομέα, με αποτέλεσμα, πολλά από τα αιτήματα του κλάδου να μην γίνονται δεκτά.
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ρόδου, κ. Παναγιώτης Εγγλέζος, μιλάει στην ‘δ’ για τα ζητήματα των εργαζομένων, ξεκαθαρίζοντας πως στο πλευρό τους έχει σταθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα με δυναμική συνδρομή.
• Κύριε Εγγλέζο, να ξεκινήσουμε από την τελευταία εξέλιξη που κηρύχθηκαν υποχρεωτικές οι ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου και Ηρακλείου. Είστε ικανοποιημένος; Οι όροι της Σύμβασης είναι αρκετά ελκυστικοί για τους εργαζόμενους;
Πράγματι, πέρασε από το υπουργείο Εργασίας, το αίτημα που είχαμε καταθέσει από τον περασμένο Αύγουστο για να γίνει υποχρεωτική η ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων της Ρόδου (μαζί με την Τοπική Σύμβαση Εργασίας του Ηρακλείου). Το αποτέλεσμα ήρθε μετά από πολλές προσπάθειες. Πλέον, όλοι οι ξενοδόχοι –ασχέτως αν ανήκουν στην ΕΞΡ ή όχι- είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν αυτή τη Σύμβαση που είναι ενιαία και καθορίζει τους όρους αμοιβής και εργασίας, για όλους τους ξενοδοχοϋπαλλήλους. Η Σύμβαση της Ρόδου είναι ελκυστική! Θεωρείται η καλύτερη Σύμβαση που έχει υπογραφεί σε πανελλαδικό επίπεδο –κάτι που το επιβεβαίωσε και το υπουργείο Εργασίας όταν μαζί με τον Θανάση Σταμούλη, πήγαμε να καταθέσουμε την νέα Σύμβαση που έχουμε υπογράψει για τον επισιτισμό. Για να καταλάβετε, η διαφορά σε μισθό είναι κατά 20% παραπάνω από την Πανελλήνια Σύμβαση ενώ οι συνθήκες διαμονής και εργασίας που προβλέπονται, είναι επίσης καλές, ‘ανθρώπινες’ με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Αυτό που απομένει είναι να ξεκινήσουμε συνεχείς ελέγχους, σε όλες τις επιχειρήσεις για να δούμε εάν εφαρμόζεται η Σύμβαση.
• Η νέα Σύμβαση, έφερε κάποιο αποτέλεσμα στην προσέλκυση εργαζομένων από την υπόλοιπη χώρα;
Βεβαίως, και είναι κάτι το ενθαρρυντικό. Μετά την μετάβασή μας στις Σέρρες και στη Θεσσαλονίκη όπου είχαμε συναντήσεις στη Δράμα και στην Καστοριά με τα εκεί Εργατικά Κέντρα, ενδιαφέρθηκαν αρκετοί εργαζόμενοι να έρθουν στην Ρόδο για να εργαστούν. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς είχαν επιλέξει ξανά το νησί μας, αλλά από την πανδημία του κορωνοϊού κι έπειτα, δεν ήρθαν ξανά. Με αυτή τη Σύμβαση πάντως, άρχισε να υπάρχει ενδιαφέρον και κινητικότητα. Βέβαια, αυτός ο αριθμός δεν είναι επαρκής για να καλύψει τις κενές θέσεις που υπάρχουν στην περιοχή μας. Μιλάμε για 2500 – 3000 θέσεις εργασίας που είναι ακόμη κενές. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνον με την έλλειψη σε προσωπικό. Υπάρχει πολύ μεγάλη αύξηση στις κλίνες. Τα στοιχεία που έχει το ΕΚΡ αναφέρουν ότι οι κλίνες έχουν αυξηθεί κατά 2.000 σε σχέση με πέρσι (από τα ήδη υπάρχοντα ξενοδοχεία κ.λπ. που έχουν κάνει επεκτάσεις, νέες κατασκευές κ.ο.κ.). Υπολογίστε ότι το 2024 αναμένεται να λειτουργήσουν κι άλλα πεντάστερα ξενοδοχεία στην Ρόδο, οπότε θα υπάρξει κι άλλη ζήτηση. Αυτό μπορεί να είναι ένα θετικό στοιχείο, αλλά αναγκάζει τους εργοδότες να προσφεύγουν στην λύση των εισαγόμενων’ εργαζομένων –μέσω των διακρατικών συμφωνιών που έχει υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση με κάποιες χώρες (Μπαγκλαντές, Αίγυπτος, τρίτες χώρες κ.ά.).
Εμείς, βέβαια, ως ΕΚΡ ‘μπλοκάραμε’ το αρχικό αίτημα της ΕΞΡ που ζητούσε 15.000 άτομα για την Ρόδο ενώ, εγκρίθηκαν 4.000 θέσεις για όλα τα Δωδεκάνησα. Αυτός ο αριθμός, δεν είναι ικανός να καλύψει την ζήτηση που υπάρχει. Ωστόσο, δεν θα επηρεάσει τις εργασιακές σχέσεις του ντόπιου ανθρώπινου δυναμικού. Φανταστείτε όμως, ότι αν είχαν έρθει στην Ρόδο 15.000 εργαζόμενοι από αυτές τις χώρες, στα επόμενα 2-3 χρόνια που θα είχαν αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία, θα είχαμε μείον 15.000 θέσεις για τους ντόπιους εργαζόμενους –με επιπλέον ανέργους.
Επαναλαμβάνω όμως, ότι εμείς σαν ΕΚΡ δεν είμαστε αντίθετοι στο να έρθουν αλλοδαποί να εργαστούν στη Ρόδο. Αυτό που ζητάμε, είναι να εντάσσονται στην Τοπική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και να αμείβονται αναλόγως. Κι αυτό το σημειώνω, διότι δεν έχει καθοριστεί ο τρόπος αμοιβής τους διά του νόμου.
• Πέρσι σημειώθηκε έκρηξη στην τουριστική κίνηση, που συνεπάγεται και θέσεις εργασίας. Το ίδιο, λένε και οι εκτιμήσεις για φέτος –ίσως και για το επόμενο έτος. Ωστόσο, τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων στον επισιτισμό – τουρισμό που είναι εποχιακά απασχολούμενοι, δεν έχουν γίνει δεκτά, όπως η αύξηση στο επίδομα ανεργίας και η επέκτασή του. Πώς το βλέπετε αυτό, δεδομένου ότι οι 6 μήνες απασχόλησης δεν είναι αρκετοί για να καλύψουν τους… επόμενους 6 μήνες.
Δυστυχώς, επανέρχομαι σε μια παλαιότερη ρήση που έλεγε ότι «Στην Ρόδο ευημερούν οι αριθμοί, αλλά υποφέρουν οι εργαζόμενοι!». Όταν εμείς, σαν φορέας καταθέτουμε αιτήματα, είναι τεκμηριωμένα και προκύπτουν ύστερα από μελέτη. Αυτό που ζητήσαμε για την επέκταση του επιδόματος ανεργίας στους 5 μήνες, το λέμε γιατί είναι αναγκαίο για να μπορούν να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι. Επίσης, το ποσό των 400 ευρώ, δεν είναι αρκετό για να ζήσει ούτε ένας οικογενειάρχης, ούτε κάποιος που είναι μόνος. Συνεπώς, εάν η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει την χρηματοδότηση σε 12μηνη βάση, το πακέτο της εποχικότητας στον τουρισμό – επισιτισμό γίνεται αυτόματα πιο ελκυστικό. Επιπρόσθετα, κανείς δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες που έχει δημιουργήσει ο πληθωρισμός, με την ακρίβεια να χτυπάει ‘κόκκινο’. Μπορεί να αυξήθηκαν οι μισθοί, αλλά δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπίσει κάποιος την ακρίβεια. Μην ξεχνάτε ότι από τους 62.000 εργαζομένους στη Ρόδο, οι 42.000, απασχολούνται ΜΟΝΟΝ σε εποχικά επαγγέλματα. Δεν υπάρχουν άλλοι τομείς, ισχυροί για να προσελκύσουν εργαζόμενους. Γι αυτό καλούμε την κυβέρνηση να δει τη Ρόδο με άλλο μάτι, αφού παραμένει η ‘Ναυαρχίδα του Τουρισμού’. Υπάρχει το στοιχείο της διαφορετικότητας. Για να γίνει η Ναυαρχίδα του Τουρισμού και να διατηρήσει τα ηνία, κάποιοι ‘ματώνουν’. Και βέβαια, αυτοί είναι οι εργαζόμενοι. Γι αυτό και πρέπει να ανταμείβονται.
• Πάντως, κύριε Εγγλέζο, φάνηκε μέχρι σήμερα ότι ΔΕΝ υπάρχουν ευήκοα ώτα σε κάποια θέματα. Ενώ είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια, κινητοποίηση, κατάθεση τροπολογίας κ.λπ. για το ζήτημα των επιδομάτων, η κυβέρνηση δεν το δέχτηκε.
Παρά τις προσωπικές δεσμεύσεις του ιδίου του πρωθυπουργού για το ζήτημα, δεν έγινε τελικά τίποτα. Προφανώς, τα κυβερνητικά επιτελεία, θεώρησαν ότι είναι προτιμότερο να δοθούν τα κουπόνια και τα διάφορα ‘pass’ παρά να λύσουν ένα βασικό πρόβλημα. Πάντως και το κόστος των 190 εκ. ευρώ για το επίδομα, προτίμησαν να το δώσουν στα κουπόνια…
Δυστυχώς, αυτή η εξίσωση ήταν εις βάρος των εργαζομένων, τελικά.
Θα πρέπει να θυμούνται ότι ο Τουρισμός ήταν αυτός που κράτησε την Ελλάδα δυνατή σε μεγάλες κρίσεις, όπως αυτή της πανδημίας. Το βασικό γρανάζι, είναι οι εργαζόμενοι και πρέπει να τους στηρίξουν. Ειδάλλως θα συνεχίσουν να γυρίζουν την πλάτη σε αυτά τα επαγγέλματα.
• Για να κλείσουμε, έρχονται εκλογές. Τι έχει βάλει το Ε.Κ.Ρ. στο τραπέζι;
Δεν μας πείθει κανένας… έχουμε χορτάσει από υποσχέσεις. Οι βουλευτές δεν εισακούγονται μεμονωμένα. Πρέπει να είναι όλοι μαζί και να διεκδικούν με πυγμή τα αιτήματα της περιοχής τους. Το διαπιστώνουμε κι εδώ. Το γενικό κλίμα που κυριαρχεί, είναι ότι οι εργαζόμενοι είναι πολύ επιφυλακτικοί και αποφεύγουν τη συζήτηση. Είναι απογοητευμένοι και κουρασμένοι. Μετά τα μνημόνια, ζήσαμε την πανδημία που ήταν χειρότερη, αφού εμείς βάλαμε πλάτη. Κερδίσαμε κάποια πράγματα, αλλά δικαιούμαστε ακόμη περισσότερα.
• Με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους φορείς, είναι καλή η συνεργασία σας; Είναι στο πλευρό σας;
Έχω κατηγορηθεί για τη σχέση μου με την ΠΝΑι και με τον Δήμο Ρόδου. Ωστόσο, η συνεργασία που έχει το ΕΚΡ είναι σαφής. Στη Ρόδο, έχουν υπογραφεί έξι Τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μέχρι τώρα, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα μόνον… μία! Κι αυτό με την συνδρομή όλων των φορέων. Αν δεν ήταν ο ίδιος ο δήμαρχος και με την παρέμβαση του περιφερειάρχη, δεν θα είχαμε προχωρήσει.
Τέλος, να προσθέσω ότι ένα βασικό αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτή τη συνεργασία είναι η εργασιακή ειρήνη. Έχει σημασία να διατηρείται και να λύνονται προβλήματα, εν τη γενέσει τους. Ελπίζουμε να συνεχιστεί διότι είναι παραγωγική για όλους.
