«Το κόστος αυτής της διαπραγμάτευσης που διεξάγει η κυβέρνηση είναι ήδη δυσθεώρητο για την ελληνική οικονομία. Η διόγκωση του δημοσιονομικού κενού σημαίνει ότι όσο καθυστερεί η επίτευξη συμφωνίας, τόσο πιο επώδυνα θα είναι τα μέτρα. Είναι επιτακτική ανάγκη η επίτευξη συμφωνίας για να αναπνεύσει η οικονομία»
Στην ανάγκη να επιτευχθεί συμφωνία για να αναπνεύσει η ελληνική οικονομία αναφέρεται μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στη «δ», ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ πρώην ευρωβουλευτής κ. Γιώργος Κουμουτσάκος, ενώ κάνει λόγο και για ελλιπή ενημέρωση από πλευράς της κυβέρνησης για τις διαπραγματεύσεις.
«Τόσο κρίσιμες συμφωνίες και δεσμεύσεις για τη χώρα δε μπορεί να γίνονται ερήμην της Βουλής των Ελλήνων. Τα προβλήματα και οι μεγάλες προκλήσεις της χώρας είναι τέτοιας εμβέλειας και τέτοιου βάθους, που ξεπερνούν τις δυνατότητες της κάθε μιας πολιτικής δύναμης χωριστά», υπογραμμίζει ο κ. Γιώργος Κουμουτσάκος.
Με αφορμή την πρόταση που κατέθεσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Καμμένος για δημιουργία βάσης του ΝΑΤΟ στην Κάρπαθο, ο κ. Κουμουτσάκος δηλώνει πως «σε θέματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας τα πυροτεχνήματα απαγορεύονται».
Σε ερώτηση σχετικά με τον τρόπο που μπορεί να αντιμετωπιστεί η παράνομη μετανάστευση ο κ. Κουμουτσάκος δηλώνει:
«Δε μπορεί να είναι λύση μόνον η δημιουργία χώρων φιλοξενίας στα νησιά, ούτε μόνον η άμεση μεταφορά των μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα. Πρέπει να υπάρχει και κατ’αρχάς μια διαχείριση επί τόπου, πράγμα που απαιτεί άμεση ενίσχυση των αρμοδίων υπηρεσιών και των υφισταμένων υποδομών, αλλά και μια διαδικασία μεταφοράς με τρόπο που να μην συνιστά μια αέναη μετακίνηση του προβλήματος από τη μια περιοχή της χώρας στην άλλη».
Η συνέντευξή του κ. Γιώργου Κουμουτσάκου, αναλυτικά:
• Πόσο κοντά σε συμφωνία με τους ευρωπαίους εταίρους βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση ; Πρέπει το τελικό κείμενο να περάσει από τη Βουλή;
Μια διαπραγμάτευση που διεξάγεται επί μακρόν, συνεχίζεται για να καταλήξει στον κοινό τόπο. Για να βρεθεί λύση. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή εμπειρία. Εξάλλου, οι μεγαλύτερες εντάσεις εκδηλώνονται πριν το συμβιβασμό. ‘Όταν ανεβαίνουν τόσο πολύ οι τόνοι, όταν υπάρχει δραματοποίηση, φαίνεται να επίκειται συμφωνία. Πρόκειται για παλιά διαπραγματευτική πρακτική, και εξίσου παλιά πολιτικό-επικοινωνιακή τακτική. Γι’ αυτό θα μου ήταν έκπληξη να μην υπάρξει συμφωνία.
Ωστόσο, έχουμε ελλιπέστατη ενημέρωση και πολλούς αγνώστους όσον αφορά τη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση. Έστω και αυτή την ύστατη ώρα η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει με πάσα ειλικρίνεια τους έλληνες πολίτες και τις πολιτικές δυνάμεις στη βάση ποιάς λογικής και με ποιες θέσεις διαπραγματεύεται για τη συμφωνία που θα κρίνει το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Τόσο κρίσιμες συμφωνίες και δεσμεύσεις για τη χώρα δε μπορεί να γίνονται ερήμην της Βουλής των Ελλήνων. Τα προβλήματα και οι μεγάλες προκλήσεις της χώρας είναι τέτοιας εμβέλειας και τέτοιου βάθους που ξεπερνούν τις δυνατότητες της κάθε μιας πολιτικής δύναμης χωριστά.
• Πιστεύετε πως η ελληνική οικονομία έχει περιθώρια να αντέξει άλλες καθυστερήσεις στην επίτευξη συμφωνίας; Συμφωνείτε με την άποψη ότι η χώρα οδηγείται σε νέο μνημόνιο;
Το κόστος αυτής της διαπραγμάτευσης που διεξάγει η κυβέρνηση είναι ήδη δυσθεώρητο για την ελληνική οικονομία. Η διόγκωση του δημοσιονομικού κενού σημαίνει ότι όσο καθυστερεί η επίτευξη συμφωνίας, τόσο πιο επώδυνα θα είναι τα μέτρα. Είναι επιτακτική ανάγκη η επίτευξη συμφωνίας για να αναπνεύσει η οικονομία. Εξάλλου, η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης έχει ως αποτέλεσμα –αντίθετο από το επιδιωκόμενο- να σκληραίνει η θέση των εταίρων. Τα ίδια τα στελέχη της αναγνωρίζουν ότι οι τελευταίες προτάσεις των δανειστών είναι χειρότερες από όλες τις προηγούμενες. Φτάσαμε σε αβεβαιότητα για το αν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, σε αβεβαιότητα για το αν πληρωθούν οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
Η συμφωνία που θα έρθει, όπως και αν τυχόν βαπτισθεί, μνημόνιο θα είναι. Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη πιο κρίσιμο και πιο σοβαρό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει δείξει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει ιδεοληψίες, ούτε μπορεί να εφαρμόσει πολιτικές για την ανάταξη και ανάπτυξη της οικονομίας, καθώς εκεί ο ιδιωτικός τομέας και η επιχειρηματικότητα, που η συγκυβέρνηση δαιμονοποιεί, έχουν τον πρώτο λόγο.
• Έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή;
Δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο αποτυχίας της διαπραγμάτευσης, παρά το γεγονός ότι αυτό θα το θεωρούσα έκπληξη. Θεωρώ πιθανότερο να καταλήξουμε σε συμφωνία, θα ήθελα να αποκλείσω και το ενδεχόμενο ατυχήματος, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορώ. Είμαι πολύ πιο ανήσυχος από ό,τι ήμουν λίγο καιρό πριν, για την πορεία των πραγμάτων. Εξάλλου, δεν αρκεί η επίτευξη της συμφωνίας, εξίσου δύσκολη, αν όχι δυσκολότερη, θα είναι η εφαρμογή της. Προκειμένου να απομακρυνθεί ο κίνδυνος, απαιτείται η σταθεροποίηση της οικονομίας και η ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας. Πρόκειται για δύο θεμελιώδεις προϋποθέσεις προσέλκυσης επενδύσεων, που είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή πλούτου και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
• Μεγάλο θέμα έχει δημιουργηθεί με την αύξηση του ΦΠΑ και την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος για τα νησιά του Αιγαίου. Ποια είναι η άποψη σας; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από την ύπαρξη δύο και μόνο συντελεστών;
Είναι σταθερή πεποίθησή μου, και τώρα ως μέλος της Βουλής των Ελλήνων και προηγουμένως ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ότι η νησιωτικότητα, που είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικότητας, πρέπει να στηρίζεται με κάθε πρόσφορο τρόπο. Αυτό τα λέει όλα.
• Με αφορμή την επίσκεψή σας στην Κω πριν από λίγες ημέρες πως κρίνετε τους χειρισμούς που έχουν γίνει μέχρι τώρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης;
Με κλιμάκιο βουλευτών της ΝΔ επισκεφθήκαμε την Κω για να σχηματίσουμε πλήρη εικόνα της κατάστασης, που λόγω του συνεχώς αυξανόμενου μεταναστευτικού κύματος, έχει φθάσει στο όριο του συναγερμού. Η διαχείριση του μεταναστευτικού είναι ένα σύνθετο πρόβλημα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ταυτόχρονα διαφύλαξης του αγαθού και του δικαιώματος στην ασφάλεια, που αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και την Ελλάδα, ως χώρας που πρέπει να το αντιμετωπίσει. Τα αποτελέσματα της κυβερνητικής ολιγωρίας και ιδεοληπτικής αδράνειας έχουν φέρει την Κω στα όρια της απόγνωσης εν μέσω τουριστικής περιόδου.
Υπογραμμίζω ειδικότερα τον βαρύνοντα ρόλο και τη μεγάλη ευθύνη, που εκ της γεωγραφικής θέσεώς της έχει η Τουρκία για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη μέσω της Ελλάδος. Υπενθυμίζω τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Τουρκία αφενός σε διμερές επίπεδο έναντι της Ελλάδος (πρωτόκολλο επανεισδοχής), και αφετέρου έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Μνημόνιο Συνεννόησης Frontex-Τουρκίας, συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ-Τουρκίας). Ωστόσο, η Τουρκία εμφανίζεται τουλάχιστον απρόθυμη, και πάντως αναποτελεσματική, να τηρήσει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ελλάδος και της ΕΕ
Τέλος, επιτρέψτε μου να επανέλθω σε μια πρόταση που κατέθεσα, μεταξύ άλλων, σχετικά με την αποτελεσματική και ουσιαστική διαχείριση των Διεθνών μέσων ενημέρωσης που συρρέουν αυτή την εποχή στο νησί, παράγοντας ρεπορτάζ αρνητικής εικόνας για τα νησιά μας λόγω της διαχείρισης του μεταναστευτικού. Χρειάζεται, λοιπόν, ουσιαστική, αποτελεσματική και γι’ αυτό επαγγελματική διαχείριση των διεθνών ΜΜΕ. Πιστεύω ότι σε αυτό θα συμβάλει η δημιουργία επί τόπου ευέλικτου κέντρου τύπου, στελεχωμένου με επαγγελματίες ακολούθους τύπου αποσπασμένους από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης για την περίοδο αυτή.
• Πρέπει να δημιουργηθούν στα νησιά χώροι προσωρινής φιλοξενίας μεταναστών;
Η διαχείριση του σύνθετου μεταναστευτικού προβλήματος δεν είναι εφικτή με ένα μόνον μέτρο, αλλά χρειάζεται συνδυασμός μέτρων. Έτσι, δε μπορεί να είναι λύση μόνον η δημιουργία χώρων φιλοξενίας στα νησιά, ούτε μόνον η άμεση μεταφορά των μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα. Πρέπει να υπάρχει και κατ’αρχάς μια διαχείριση επί τόπου, πράγμα που απαιτεί άμεση ενίσχυση των αρμοδίων υπηρεσιών και των υφισταμένων υποδομών, αλλά και μια διαδικασία μεταφοράς με τρόπο που να μην συνιστά μια αέναη μετακίνηση του προβλήματος από τη μια περιοχή της χώρας στην άλλη.
Θα πρέπει, άλλωστε, να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι χωρίς έναν αξιοπρεπή χώρο υποδοχής, το αποτέλεσμα θα είναι μια χωρίς έλεγχο διάχυση των απελπισμένων και ταλαιπωρημένων αυτών ανθρώπων σε ολόκληρο το νησί με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
• Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν πριν λίγο καιρό να ζητήσετε έκτακτη σύγκληση της επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής; Έχουν απαντηθεί με τον τρόπο που πρέπει προκλήσεις από χώρες που δεν βλέπουν και τόσο θετικά την Ελλάδα;
Με επιστολή προς τον Πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, ζητήσαμε να συγκληθεί το ταχύτερο η Επιτροπή, προκειμένου να γίνει ενημέρωση από τον Υπουργό των Εξωτερικών για τις τελευταίες σοβαρές εξελίξεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Οι κρίσιμες αυτές εξελίξεις όπως, η εκλογή Ακιντζί στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, τα αιματηρά επεισόδια στο Κουμάνοβο και η ένταση στην ΠΓΔΜ, η συνάντηση του Έλληνα ΥΠΕΞ με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ και η συζήτηση περί προοπτικής υιοθέτησης Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, οι δηλώσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού περί «Μεγάλης Αλβανίας», η ρηματική διακοίνωση του αλβανικού ΥΠΕΞ για τις ελληνικές έρευνες στο Ιόνιο, η επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στη Τουρκία και η συμφωνία με τον ομόλογό του περί προώθησης αεροναυτικών Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, διαμορφώνουν νέα δεδομένα, που απαιτούν καλό σχεδιασμό για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους. Αυτό το λέω με την πεποίθηση ότι η εξωτερική πολιτική και τα εξωτερικά θέματα δε μπορεί να γίνονται αντικείμενο στείρας κομματικής αντιπαράθεσης.
• Πως είδατε την ανακοίνωση του υπουργού Άμυνας κ. Καμμένου περί δημιουργίας βάσης του ΝΑΤΟ στην Κάρπαθο;
Η απόσταση που διανύθηκε μεταξύ της ρητορικής κυβερνητικών στελεχών περί ρήξης με το ΝΑΤΟ μέχρι τη δήλωση περί δημιουργίας βάσης του ΝΑΤΟ είναι αστρονομική. Υπάρχει, λοιπόν, κατ’ αρχάς ένα μείζον θέμα πολιτικής συνέπειας.
Το δεύτερο ζήτημα που ανακύπτει είναι εάν αυτή η ιδέα (;), πρόταση (;), έγινε μετά από σοβαρή μελέτη και σχεδιασμό ή εάν είναι ένα πυροτέχνημα. Αλλά όταν μιλάμε για εθνική άμυνα και ασφάλεια τα πυροτεχνήματα απαγορεύονται.
Υπενθυμίζω, βέβαια, ένα άλλο πυροτέχνημα. Ο Υπουργός Άμυνας, κατά την επίσκεψή του στη Νέα Υόρκη, είχε κάνει και πρόταση για «συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Αιγαίο σε ποσοστό 70-30%». Ήταν μια πρόταση που απέρριψε εκκωφαντικά η Αμερικανική πλευρά. Έδειχνε, άλλωστε, η πρόταση αυτή άγνοια, ανευθυνότητα, προχειρότητα. Αποκάλυπτε, όμως, και έλλειψη συντονισμού ανάμεσα στα συναρμόδια υπουργεία. Και συνιστούσε, τελικά, υπονόμευση της εξωτερικής πολιτικής. Όλοι ξέρουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι τα ποσοστά συμμετοχής στα κέρδη από μια εξόρυξη, αλλά η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η Τουρκία θεωρεί casus belli την άσκηση του δικαιώματος για επέκταση των χωρικών υδάτων, αρνείται τα δικαιώματα υφαλοκρηπίδας των νησιών, αντιτίθεται στην ανακήρυξη ΑΟΖ, εγείρει ανύπαρκτα ζητήματα «γκρίζων ζωνών».
