Της Νεκταρίας Μπίλλη
Η υγειονομική κρίση στο πέρασμα της αφήνει ένα βαθιά χαραγμένο αποτύπωμα σε όλο τον πλανήτη δοκιμάζοντας τις αντοχές κοινωνιών, οικονομιών και ηγετών. Η μάστιγα της πανδημίας επέφερε μεγάλες απώλειες ανθρώπινων ζωών, δραματικές επιπτώσεις στις οικονομίες και μετέβαλε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων σχετικά με τις επικοινωνίες και τις μετακινήσεις.
Ο τρόπος διαχείρισης από πλευράς ηγεσιών της πανδημικής κρίσης λειτουργεί αναλογικά στην καταγραφή των επιπτώσεων που αυτή επέφερε στους τομείς της κάθε χώρας.
Στις χώρες που οι ηγέτες τους αντιμετώπισαν με ελαφρότητα αυτή την πανδημία οι συνέπειες είναι καταστροφικές σε όλα τα επίπεδα.
Ο Λόρδος Ντέιβιντ Όουεν άλλοτε Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας στην μελέτη του «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία» εξετάζει τους κινδύνους που απορρέουν για τους λαούς και τις κοινωνίες από πραγματικά ασθενούσες ηγεσίες.
Εστιάζει δε, σε εκείνους τους πολιτικούς που ενώ δεν έπασχα από κλινικά νοσήματα, εμφάνιζαν αυτό που αποκαλεί σύνδρομο της Ύβρεως, δηλαδή μια αλλοιωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, μια υπέρμετρη αυτοπεποίθηση που τους οδηγούσε στην μη παραδοχή των αντίθετων από τις δικές τους απόψεων.
Ωστόσο ο Όουεν δεν μπορούσε να φανταστεί τις εκατόμβες νεκρών από μια επιδημία λόγω ανεπάρκειας και ακαταλληλότητας.
Στον αντίποδα όλων η χώρα μας όπου η ηγεσία της διαχειρίστηκε με την απόλυτη σοβαρότητα και υπευθυνότητα την υγειονομική αυτή κρίση, προτάσσοντας την διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής έναντι όλων και επιχαίρει διεθνώς τις εκτιμήσεις κατέχοντας περίοπτη θέση στο παγκόσμιο στερέωμα.
Η Ευρώπη πέρασε τρεις μήνες επικινδυνότητας και επισφάλειας με την συνοχή της να απειλείται προκειμένου να καταφέρει να λάβει αποφάσεις βασιζόμενες στις αρχές και στις αξίες που τη διαπνέουν και να ξεπεράσει διαχρονικές αγκυλώσεις και δυστοκίες.
Οι επίσημες αρχές της αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο άλμα που θα φέρει τη Γηραιά Ήπειρο ξανά στο παγκόσμιο παιχνίδι.
Ένα γενναίο άλμα αλληλεγγύης προκειμένου να διασώσει τις οικονομίες των κρατών- μελών της , να βγει δυναμωμένη και ενισχυμένη από αυτή την κρίση.
Παρόλο που στην αρχή της πανδημίας παρουσιάστηκαν καθυστερήσεις στη λήψη ορισμένων μέτρων, ωστόσο η στήριξη του γαλλογερμανικού άξονα κατέθεσε μια φιλόδοξη πρόταση που ξεπερνά κάθε προσδοκία.
Οι ευκαιρίες που ανοίγονται για τη χώρα μας είναι τεράστιες και η πρόκληση μεγάλη. Μπορεί να υπάρχει η πικρία της δεκαετούς κρίσης και η αξιοπιστία να έχει κλονιστεί από την σκληρή δημοσιονομική λιτότητα που οι εταίροι μας επέβαλαν ωστόσο τώρα τα δεδομένα είναι διαφορετικά και θετικά.
Ανοίγεται ένα νέος ορίζοντας προόδου και ευκαιριών και επ΄αυτού θα δοκιμαστεί συλλήβδην το πολιτικό μας σύστημα. Είναι η περίοδος προετοιμασίας και σχεδιασμού.
Ο Πρωθυπουργός και η αντιπολίτευση οφείλουν να αδράξουν την ευκαιρία και να λειτουργήσουν με πνεύμα συνεργασίας προκειμένου να αξιοποιήσει η χώρα μας τις δυνατότητες που παρουσιάζονται, αφήνοντας πίσω στρεβλώσεις και προχειρότητες του παρελθόντος. Εν προκειμένω η στείρα αντιπολιτευτική αντιπαράθεση δεν έχει χώρο. Η χώρα πρέπει να πάει μπροστά. Το μέλλον πρέπει να είναι ευοίωνο και με πολλές προοπτικές για τους νέους μας και τις επόμενες γενιές, για τι τους χρωστάμε και τους οφείλουμε.
Και το μέλλον πρέπει να σχεδιαστεί σωστά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι το κομματικό. Επιβάλλεται να επιλεγούν με ορθολογισμό οι ζώνες ενίσχυσης και τα πεδία παρέμβασης,.
Η ανασύσταση του κράτους αποτελεί αδήριτη ανάγκη με ανασυγκροτημένη και καλά σχεδιασμένη δημόσια διοίκηση με σύγχρονη και μοντέρνα οικονομία ελκυστική σε εταίρους και ανταγωνιστές.
Ο ρόλος της αντιπολίτευσης πρέπει να είναι γόνιμος και δημιουργικός με προτάσεις τεκμηριωμένες μακριά από κάθε λαϊκισμό που μόνο παρακμή επιφέρει.
