• Εχασε ήδη 4 από τις 8 αναιρέσεις ο Δήμος Ρόδου • Εξέλιξη εξαιρετικά δυσμενής ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την ανανέωση της μίσθωσης του ξενοδοχείου
Mε τις υπ’ αριθμ. Α600, Α601, Α602 και Α603/2024 αποφάσεις της επταμελούς συνθέσεως του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκαν ισάριθμες αναιρέσεις (εκκρεμούν ακόμη 4) που άσκησε ο Δήμος Ρόδου κατά αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς που δικαίωσαν την Καζίνο Ρόδου Α.Ε. στο μείζον θέμα της αναδρομικής διεκδίκησης ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.
Οπως απεκάλυψε η «δημοκρατική», με την υπ’ αριθμ. 2290/2023 απόφαση της πενταμελούς συνθέσεως του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε η αίτηση αναιρέσεως γνωστής ξενοδοχειακής εταιρείας της Ρόδου κατά αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με το ίδιο αντικείμενο και συγκεκριμένα την ακύρωση και επιστροφή καταβληθέντος ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ.
Απορρίφθηκε η προσφυγή της ξενοδοχειακής εταιρείας για την επιστροφή καταβληθέντος ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. ύψους 3.127.000 ευρώ, δεχθέν το Δικαστήριο ότι υπάρχει ταύτιση με το δημόσιο συμφέρον των δημοσιονομικών συνεπειών για τις οποίες θεσπίσθηκε η αναδρομική μη αναζήτηση καταβληθέντων ποσών ΔΗΦΟΔΩ σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 9 υποπ. Δ12 άρθρου 2 Ν. 4336/2015.
Ο Δήμος Ρόδου εκπροσωπούμενος στην διαδικασία από τον πρώην προϊστάμενο της νομικής του υπηρεσίας κ. Θεόδωρο Παπαγεωργίου κέρδισε μια μάχη σε μια χρονική στιγμή εξαιρετικά κρίσιμη καθώς η Καζίνο Ρόδου ΑΕ είχε κερδίσει την ίδια μάχη σε πρώτο βαθμό.
Η ιδιαιτερότητα των υποθέσεων αυτών, έγκειται στο ό,τι δηλαδή πριν ακόμη την κατάργηση του φόρου ως αντισυνταγματικού με τις υπ. αρ. 4504-05/2014 αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και πριν επίσης ακόμη στη συνέχεια των ως άνω αποφάσεων, θεσπισθεί η διάταξη της παρ. 9 υποπ. Δ12 άρθρου 2 Ν. 4336/2015 με την οποία καταργήθηκε και δια νόμου ο ΔΗΦΟΔΩ και επιπλέον ορίσθηκε ότι καταβληθέντα ποσά δεν αναζητούνται, η εταιρεία ΚΑΖΙΝΟ Α.Ε είχε ζητήσει την επιστροφή καταβληθέντων ποσών δια της υποβολής αντίστοιχων ανακλητικών δηλώσεων ΔΗΦΟΔΩ, οι οποίες σιωπηρώς απορρίφθηκαν και στη συνέχεια, ασκήθηκαν οι παραπάνω δικαστικές προσφυγές ενώπιον του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου για τις επιστροφές καταβληθέντων ποσών.
Εκδόθηκαν 8 αποφάσεις του Γ’ Τμήματος του Μονομελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, οι οποίες είναι όλες απορριπτικές των εφέσεων του Δήμου Ρόδου και ο Δήμος Ρόδου ήλπιζε στην θετική έκβαση των αναιρέσεών του.
Πλην όμως ο Δήμος Ρόδου, που εκπροσωπήθηκε στο ΣτΕ από τον καθηγητή κ. Ιωάννη Ρέμελη, δεν κατόρθωσε να ανατρέψει τις αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς.
O Δήμος Ρόδου στις δίκες ενώπιον του ΣτΕ παρέθεσε το από 13.8.2015 (δηλαδή την προτεραία της ψήφισης και δημοσίευσης του ν. 4336/2015 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Δημάρχου Ρόδου προς τους βουλευτές του νομού Δωδεκανήσου, στο οποίο περιεχόταν «αιτιολογική έκθεση – τροπολογία» για την κατάργηση του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ..
Με την έκθεση αυτή προτάθηκε να προστεθεί στη διάταξη περί κατάργησης του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 το εξής εδάφιο:
«Εισπραχθέντα μέχρι σήμερα έσοδα του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 δεν επιστρέφονται και σχετικές εκκρεμείς δίκες επιστροφής καταβληθέντων φόρων, προστίμων και προσαυξήσεων του άρθρου 60 του ν. 2214/1994 ως αδικαιολογήτως εισπραχθέντων ή από αιτία αδικαιολογήτου πλουτισμού ή από άλλη αιτία καταργούνται».
Κρίθηκε ωστόσο από το ΣτΕ ότι η ως άνω διάταξη, θεσπισθείσα μετά τη δημοσίευση των αποφάσεων του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου από προσφυγές της Καζίνο Ρόδου ΑΕ που είχαν προηγηθεί της εκδόσεως του νόμου για την κατάργηση του ΔΗ.ΦΟ.ΔΩ. και μη καταλαμβάνουσα τις εκκρεμείς δίκες, δεν ήταν εφαρμοστέα.
Ο δε περί του αντιθέτου ισχυρισμός του Δήμου, κατά τον οποίο η πρόθεση του νομοθέτη να καταλάβει και τις εκκρεμείς δίκες προκύπτει από το προαναφερθέν μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του δημάρχου Ρόδου, απορρίφθηκε, ανεξαρτήτως εάν το μήνυμα αυτό περιήλθε, κατά περιεχόμενο, πράγματι σε γνώση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων κατά τη φάση της επεξεργασίας του σχεδίου νόμου και εάν κατέστη, επομένως, στοιχείο των προπαρασκευαστικών εργασιών.
Και τούτο, όπως τονίζεται στις αποφάσεις του ΣτΕ, διότι ο νομοθέτης δεν υιοθέτησε την προταθείσα διατύπωση της ρύθμισης, η οποία αναφερόταν ρητώς σε κατάργηση των εκκρεμών δικών.
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας πέραν της οικονομικής «βλάβης» που προκαλούν στον Δήμο Ρόδου, που σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς ανέρχονται σε 4 εκατ. ευρώ, έχουν κι άλλη παράμετρο.
Εκδόθηκαν και καθαρογράφηκαν σε μια περίοδο που εκκινούν επισήμως οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση της μίσθωσης του «Ξενοδοχείου των Ρόδων» («Grande Albergo Delle Rose») του Δήμου Ρόδου και της εταιρείας.
Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας προβλέπονται, όπως έγραψε η «δημοκρατική», από την σύμβαση μίσθωσης συγκεκριμένες προθεσμίες ενώ ως γνωστόν εκκρεμεί η δικαστική διαμάχη αναδρομικής διεκδίκησης του ΔΗΦΟΔΩ από την εταιρεία και είναι ακόμη νωπές οι μνήμες, παρά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, από την μη υλοποίηση των υπεσχημένων έργων αντισταθμιστικού χαρακτήρα προβλεπόμενου ύψους 20 δισ. δρχ. τότε στην πόλη της Ρόδου.
Το συμφωνητικό υπομίσθωσης του ιστορικού ξενοδοχείου των Ρόδων στην Καζίνο Ρόδου ΑΕ υπεγράφη την 24η Ιανουαρίου 1997 με την υπό εκκαθάριση σήμερα δημοτική επιχείρηση ΡΟΔΩΝ ΑΕ και του Δήμου Ρόδου κατόπιν έγγραφης συναίνεσης και αποδοχής του πρώην Δήμου Ροδίων που παρασχέθηκε με την υπ’ αρίθμ. 3/1997 απόφασή του.
Το ξενοδοχείο που κείται σε έκταση εμβαδού 16.526 τ.μ. μισθώθηκε με όλα τα συστατικά του μέρη και τα παραρτήματά του και όλη την περιβάλλουσα περιοχή του και η μίσθωση είχε διάρκεια ως την 31η Δεκεμβρίου του 2026.
Η παράταση της μίσθωσης θα είναι δυνατή, αφ’ ενός μεν εφ’ όσον από τις κείμενες διατάξεις δεν απαγορεύεται τούτο και αφ’ ετέτου εφ’ όσον ύστερα από διαπραγματεύσεις τα δύο μέρη έλθουν σε έγγραφη συμφωνία ως προς τους όρους της παράτασης αυτής.
Με το ίδιο μισθωτήριο συμβόλαιο συμφωνείται ειδικά, ότι δύο τουλάχιστον έτη, πριν από την λήξη της σύμβασης δηλαδή ως την 31η Δεκεμβρίου 2024 και μετά από πρόσκληση του επιμελέστερου μέρους, τα συμβαλλόμενα μέρη θα εισέλθουν σε διαπραγματεύσεις σύμφωνα με την καλή πίστη και τα χρηστά συναλλακτικά ήθη, για την επίτευξη συμφωνίας ως προς τους όρους της παράτασης.
