Ολο και πιο συχνές είναι οι διαμαρτυρίες συμπολιτών μας για όσα συμβαίνουν σε πολλές παραλίες του νησιού. Για τις ξαπλώστρες που καταλαμβάνουν κάθε εκατοστό άμμου, μέχρι το κύμα. Τις καντίνες με ηχεία που λειτουργούν ως καφετέριες στην άμμο. Τα παραθαλάσσια μπαρ με περιφραγμένους χώρους… Για τα Ξενοδοχεία που διαφημίζουν παραδεισένιες ιδιωτικές παραλίες. Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των περιπτώσεων; Είναι… η παρανομία. Η χρήση των αιγιαλών και των παραλιών από τους δήμους και ιδιώτες υπόκειται σε συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τις οποίες οφείλουν να τηρούν. Ας δούμε για μερικές που βγάζουν μάτι , τις πιο συνηθισμένες, τι προβλέπει ο νόμος .
1. Μπορούν οι ξαπλώστρες να φθάνουν στο κύμα; Οχι. Υποχρεωτικά πρέπει να διατηρείται απόσταση 5 μέτρων από την τελευταία σειρά από ξαπλώστρες μέχρι τη θάλασσα.
2. Τα εστιατόρια «επάνω στο κύμα» είναι παράνομα; Ναι. Ο νόμος απαγορεύει ρητά την τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων από επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος.
3. Τι ισχύει για τις καντίνες; Μπορούν να καταλάβουν μέχρι 15 τ.μ. Πρέπει να λειτουργούν με άδεια και να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δεν επιτρέπεται να έχουν ηχεία και πρέπει να απέχουν 100 μέτρα από τις παραθαλάσσιες επιχειρήσεις (λ.χ. κέντρα αναψυχής, ξενοδοχεία).
4. Επιτρέπονται περιφράξεις επάνω στην άμμο; Κατηγορηματικά όχι. Η παραχώρηση απλής χρήσης δεν ακυρώνει την κοινοχρησία του αγαθού. Επίσης απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή που συνδέεται μόνιμα με το έδαφος, όπως οι πακτώσεις με τσιμέντο.
5. Τι ισχύει για τη μουσική; Απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στον δημόσιο χώρο. Στις περιπτώσεις παραθαλάσσιων επιχειρήσεων, η παραγόμενη στάθμη θορύβου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 50 ντεσιμπέλ.
6. Πού μπορεί να απευθυνθεί ένας πολίτης για να καταγγείλει παρανομίες στη χρήση μιας παραλίας; Τυπικά υπεύθυνοι είναι ο δήμος αλλά και το αρμόδιο Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας (οι παλαιές Κτηματικές Υπηρεσίες). Αυτοψίες πρέπει να πραγματοποιούν και οι δύο για την τήρηση των όσων έχουν συμφωνηθεί, επομένως ο πολίτης μπορεί να απευθυνθεί σε οποιονδήποτε από τους δύο. Στην πραγματικότητα βέβαια, επειδή οι μισθώσεις παραλιών γίνονται κατά κανόνα σε τοπικούς επιχειρηματίες, είναι ίσως σοφότερο να απευθυνθεί κάποιος απευθείας στο Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας, κάνοντας έγγραφη καταγγελία. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις (λ.χ. ηχορρύπανση) ενδέχεται να εμπλέκεται και η αστυνομία. Ειδικά για τις επιχειρήσεις που ενοικιάζουν μέσα θαλάσσιας αναψυχής, αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το Λιμενικό Σώμα, το οποίο ορίζει και τους ειδικούς όρους λειτουργίας τους. Δυστυχώς, στην πράξη οι έλεγχοι από τις υπηρεσίες στις μισθώσεις είναι ελάχιστες, άλλοτε ελλείψει προσωπικού και άλλοτε ελλείψει βούλησης.
Και κάπως έτσι καταλήγουμε στην απλοϊκή απάντηση πολλών εραστών συτής της «ανάπτυξης»: “τόσες παραλίες έχει το νησί ελεύθερες, που θα είστε εσείς και οι γλάροι…” Κι αυτές που έχουν αναπτύξει τις ομπρέλες και τα beach bar, ελεύθερες ήταν. Κι όσο πάει όλο και συρρικνώνεται ο ελεύθερος χώρος. Και τέλος πάντων άλλο να χρησιμοποιώ την παραλία με όρους και άλλο παριστάνω τον ιδιοκτήτη και μάλιστα του ότι θέλω κάνω.
( Οι ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με το τι ισχύει στις παραλίες από την Καθημερινή)
