Σήμερα θα υποβληθούν αρμοδίως στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου κι από εκεί στην Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου για τα περαιτέρω, οι εφέσεις κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος του πρώην περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου κ. Γιάννη Μαχαιρίδη, του δημάρχου Ρόδου και πρώην αντιπεριφερειάρχη κ. Φώτη Χατζηδιάκου και του πρώην δημάρχου Ρόδου κ. Στάθη Κουσουρνά, κατηγορούμενων για πλημμύρα από την οποίαν μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, κίνδυνος σε άνθρωπο, με επέλευση θανάτου κατά συρροή και έκθεση η οποία προκάλεσε τον θάνατο κατά συρροή.
Η προθεσμία για την άσκηση του ένδικου μέσου εκπνέει την Δευτέρα.
Οι κατηγορούμενοι, όπως έγραψε η «δημοκρατική», έχουν σοβαρό αντίλογο για τα όσα τους καταλογίζονται αλλά και για την παραπομπή τους σε δίκη ενώπιον Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφέρειας του Εφετείου Δωδεκανήσου.
Οι λόγοι που επικαλούνται για την εξαφάνιση του παραπεμπτικού Βουλεύματος είναι κυρίως νομικοί.
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Μαχαιρίδης διατείνεται μεταξύ άλλων ότι παραπέμπεται με επίκληση διατάξεων που αφορούν αρμοδιότητες του Περιφερειακού Συμβουλίου και όχι του ίδιου ως περιφερειάρχη, καθώς δεν υπήρξε απόφαση του οργάνου την οποία δεν εκτέλεσε.
Παραπέρα εξηγεί όλο το πλέγμα των αρμοδιοτήτων υπηρεσιών του Ελληνικού Δημοσίου για την εκτέλεση έργων επισημαίνοντας ότι η διοικητική διαδικασία για την υλοποίησή τους είναι σύνθετη και δεν φέρει ο ίδιος ευθύνη για την μη έγκαιρη υλοποίησή τους.
Δεν θα πρέπει να θεωρείται τυχαίο εξάλλου ότι στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προσφεύγει η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, αντιδρώντας στη μεταβίβαση της αρμοδιότητας των ρεμάτων από το κράτος δίχως την ταυτόχρονη απόδοση των απαραίτητων πόρων και εργαζομένων.
Την απόφαση έλαβε το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΝΠΕ στην προχθεσινή του συνεδρίαση. Υπήρξε και παρέμβαση του κ. Μαχαιρίδη και αποφασίστηκε το όργανο να εκπονήσει συγκεκριμένη πρόταση για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει την πολιτική προστασία ώστε «να σταματήσει το φαινόμενο να μην γνωρίζει κανείς ποιος έχει ευθύνη και σε ποιο τομέα».
Εν πάση περιπτώσει ο κ. Μαχαιρίδης και οι λοιποί κατηγορούμενοι, υποστηρίζουν παραπέρα ότι δεν πληρούται η αντικειμενική υπόσταση των αδικημάτων για τα οποία κατηγορούνται, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι δεν υπήρξε πλημμύρα στον Κρεμαστενό ποταμό κατά την έννοια που θέλει ο νομοθέτης, ενώ περαιτέρω δεν υπάρχει έκθεση σε κίνδυνο συγκεκριμένων προσώπων αλλά αόριστη αναφορά στο βούλευμα για διακινδύνευση ατόμων, που δεν θεμελιώνεται.
Πιο συγκεκριμένα, όπως εκθέτουν, η πλημμύρα είναι έγκλημα συγκεκριμένου κινδύνου. Υποκειμενικώς απαιτείται δόλος, ο οποίος περιλαμβάνει τη γνώση και τη θέληση πρόκλησης της πλημμύρας, αλλά και τη γνώση και τη θέληση ότι με αυτή μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα ή κίνδυνος ανθρώπου.
Για να είναι όμως ορισμένη η κατηγορία πλημμύρας εξ αμελείας ή εκ προθέσεως πρέπει να αναφέρεται από ποια πραγματικά περιστατικά και βάσει ποιων σχέσεων και συλλογισμών κρίνεται ότι μεταξύ της επελθούσας πλημμύρας υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος με πράξεις του κατηγορούμενου.
Ως προς την κατηγορία της έκθεσης διαπράττεται από όποιον εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που έχει στην προστασία του (υποχρέωση διατροφής, περίθαλψης, μεταφοράς ή πρόσωπο που ο κατηγορούμενος τραυμάτισε υπαίτια κτλ). Είναι έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης τόσο της ζωής όσο και της υγείας του παθόντος. Είναι έγκλημα αποτελέσματος, το οποίο συνίσταται όχι σε βλάβη αλλά σε διακινδύνευση του έννομου αγαθού της ζωής.
Η κατάσταση του ενδεχόμενου κινδύνου πραγματοποιείται με δύο τρόπους, είτε με την έκθεση του παθόντος εξαιτίας της οποίας περιέρχεται αυτός σε θέση αβοήθητη είτε με την άφεση αυτού σε θέση αβοήθητη. Αντικείμενο του εγκλήματος δεν είναι ο καθένας, αλλά πρόσωπο το οποίο αποτελεί υπό την προστασία του δράστη, υποχρεούται ο δράστης να διατρέφει και να περιθάλπει, υποχρεούται να μεταφέρει ο δράστης και υπαίτια τραυμάτισε ο δράστης.
Απαραίτητο υποκειμενικό στοιχείο και για τις δύο μορφές της αξιόποινης έκθεσης είναι ο δόλος, ο οποίος υποχρεωτικά περιλαμβάνει τη θέληση διακινδύνευσης της ζωής ή της υγείας του παθόντος. Ο δόλος του δράστη στην έκθεση δεν απευθύνεται προς την προσβολή αλλά προς την απειλή.
Εν προκειμένω στο κατηγορητήριο η ιδιαίτερη νομική τους υποχρέωση αιτιολογείται γενικά με επίκληση του Ν.3852/2010 (ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ) και της ιδιότητάς τους.
Τονίζουν ακόμη ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα που έπληξαν κυρίως το βόρειο τρίγωνο του νησιού στις 22-11-2013, κατά την κατηγορία θα μπορούσαν να αποτραπούν. Όμως από το σύνολο των στοιχείων της δικογραφίας ουδόλως αυτά μπορούν να αποδοθούν σε ανθρώπινη πράξη ή παράλειψη, αλλά οφείλονται αποκλειστικά σε λόγους ανωτέρας βίας και συγκεκριμένα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ήτοι σε έντονη συνεχή βροχόπτωση που είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν οι κοίτες των ξηροποτάμων και οι οχετοί απορροής.
Από κανένα στοιχείο της δικογραφίας προέκυψε εξάλλου ότι τα πλημμυρικά φαινόμενα προήλθαν από ανθρώπινη παράλειψη ή ότι θα μπορούσαν να αποτραπούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο, πέραν της γενικής και αορίστου αναφοράς του κατηγορητηρίου περί μη καθαρισμού και αστυνόμευσης των ρεμάτων που ουδόλως όμως εξειδικεύεται συγκεκριμένα, ούτε αιτιωδώς συνδέεται με αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα τυχόν παραλείψεων εξαιτίας των οποίων προκλήθηκαν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Ούτε οι πραγματογνώμονες αναφέρονται σε συγκεκριμένα περιστατικά στα δύο επίμαχα σημεία που χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, από τα οποία να προκύπτει ότι υπήρξαν συγκεκριμένες παραλείψεις που αν δεν ελάμβαναν χώρα θα αποτρεπόταν το γεγονός της πλημύρας ή της διόγκωσης των υδάτων στις συγκεκριμένες περιοχές. Μάλιστα ο εκ των πραγματογνωμόνων κ. Ηρακλείδης αναφέρει ότι στον Κρεμαστενό ποταμό δεν υπήρξε πλημμύρα.
Την υπόθεση χειρίζονται οι δικηγόροι κ.κ. Φώτης Κωστόπουλος, Γρ. Μοράρης, Κ. Σαρής, Γ. Φιλιππάκος και Δ. Μουτάφης.
Σήμερα οι εφέσεις των κατηγορούμενων αιρετών για την πλημμύρα στον Κρεμαστενό ποταμό
