Για το προσφυγικό-μεταναστευτικό που ξαναμπήκε στην ατζέντα της συζήτησης λόγω της κρίσης στο Αφγανιστάν, γράφει ο καθηγητής Δημήτρης Χριστόπουλος στο βιβλίο του «Αν το προσφυγικό ήταν πρόβλημα, θα είχε λύση» : «… το παρόν βιβλίο γράφτηκε με σκοπό να προσφέρει επιχειρήματα σε όσους πιστεύουν ότι το προσφυγικό και το μεταναστευτικό είναι ζητήματα τα οποία η ελληνική κοινωνία ‒είτε της αρέσει είτε όχι‒ θα πρέπει να μάθει να ζει, χωρίς εξωραϊσμούς ή δαιμονοποιήσεις. Από αυτήν την άποψη θέλει πρωτίστως να υπηρετήσει την αρετή της επίγνωσης ως μοναδικής προϋπόθεσης για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο…Η κύρια πρόταση, λοιπόν, του βιβλίου, όπως αποτυπώνεται στον τίτλο, είναι να σκεφτούμε το προσφυγικό αποσυνδεδεμένο από τη λέξη «πρόβλημα». Είναι μια πρόταση που ανατινάζει τα θεμέλια των αυτόματων συνειρμών μας. Τα τελευταία χρόνια η λέξη «πρόσφυγας» είναι συνδεδεμένη τόσο άρρηκτα με τη λέξη «πρόβλημα», που δημιουργεί μια αυτόματη συζυγία, συνήθως στη φράση «προσφυγικό πρόβλημα». Και εκεί βρίσκεται η ρίζα του πραγματικού προβλήματος: η εμπεδωμένη αντίληψη ότι έχουμε μπροστά μας ένα «πρόβλημα» μας οδηγεί σε μια διαρκή αναζήτηση της μαγικής λύσης, που με τη σειρά της δεν έρχεται ποτέ και αυτό μας βυθίζει στην επικράτεια του αδιεξόδου. Ο συγγραφέας αντιτάσσει εδώ κάτι πολύ απλό και ταυτόχρονα πολύ σύνθετο: ότι η ανθρώπινη μετακίνηση δεν σταμάτησε ποτέ και ποτέ κάποιος δεν κατάφερε να τη σταματήσει. Άρα είναι μάταιο να την αντιμετωπίζουμε ως πρόβλημα, ας την αντιμετωπίσουμε ως αυτό που είναι: μια πραγματικότητα.
Αν ήταν πρόβλημα
