Με απόφαση που εξέδωσε το Εφετείο Δωδεκανήσου μεταρρυθμίστηκε απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου κατά τον όρο που επέτρεψε σε μισθώτρια ξενοδοχειακή εταιρεία, η οποία ορίσθηκε μεσεγγυούχος, να διαχειρίζεται και να λειτουργεί ξενοδοχειακό συγκρότημα στη Ρόδο υπό την εποπτεία, για λογαριασμό της αιτούσας αυστριακής εταιρίας με την επωνυμία ‘SIGMA LEASING GMBH’, της ελεγκτικής εταιρείας Deloitte.
Με την απόφαση χορηγείται ειδικότερα άδεια στην μισθώτρια εταιρεία, ως μεσεγγυούχο, να διαχειρίζεται και να λειτουργεί το άνω υπό δικαστική μεσεγγύηση ξενοδοχειακό συγκρότημα, υπό τον όρο να επιτρέπει σε προστηθέντα της απούσας αυστριακής εταιρείας να λαμβάνει μηνιαίως γνώση των οικονομικών στοιχείων της επιχείρησης, της τήρησης των υποχρεώσεων αυτής για τη νόμιμη λειτουργία της, της συμμόρφωσής της με την ισχύουσα νομοθεσία, των συναφθέντων με τρίτους συμβάσεων και των εν γένει πράξεων διαχείρισης, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί δύο εφέσεων που έχουν ασκηθεί.
Όπως έγραψε η «δημοκρατική», η ξενοδοχειακή εταιρεία διατείνεται ότι είχε δανειοδοτηθεί από την εταιρεία της Αυστρίας το έτος 2008 με το ποσό των 13.000.000 €.
Η τελευταία ισχυρίζεται ότι απέκτησε λόγω πωλήσεως την κυριότητα των γηπέδων, επί των οποίων έχει ανεγερθεί και λειτουργεί το ξενοδοχείο μαζί με όλες τις κτιριακές του εγκαταστάσεις.
Το ποσό της δανειοδοτήσεως φέρεται σε συμβόλαιο ως τίμημα πωλήσεως του ξενοδοχείου, αν και στο ίδιο συμβόλαιο βεβαιώνεται, ότι η αντικειμενική αξία του «πωληθέντος» ξενοδοχείου ανέρχεται στο ποσό των 24.047.871,76 €, ενώ η εμπορική του αξία, τότε μεν ανήρχετο στο ποσό των 50.000.000 €, σήμερα δε, μετά την μεγάλη οικονομική κρίση, εξειδικευμένη διεθνής εταιρεία έχει εκτιμήσει την αξία του στο ποσό των 38.600.000 €.
Την ίδια ημέρα που συνετάγη και υπεγράφη το συμβόλαιο για τη μεταβίβαση της κυριότητας του ξενοδοχείου, ήτοι την 1.12.2009, συνετάγη και υπεγράφη και συμβόλαιο μίσθωσης, βάσει του οποίου η αυστριακή εταιρεία μίσθωσε στην ξενοδοχειακή εταιρεία το δικό της ακίνητο για διάρκεια 240 μηνών έναντι μηνιαίου «μισθώματος» 78.245,50 €, αφού, όπως υποστηρίζεται στην αίτηση, οι οφειλόμενες δανειακές δόσεις βαφτίστηκαν ως «μισθώματα».
Σημειώνει δε ότι ο κινητός εξοπλισμός του ξενοδοχείου (έπιπλα, συσκευές, μηχανήματα, μηχανολογικός εξοπλισμός κλπ), παρέμεινε και εξακολουθεί να ευρίσκεται εξ ολοκλήρου στην κυριότητα της ξενοδοχειακής εταιρείας.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία είχε ασκήσει την 3η Απριλίου 2017 διεκδικητική αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της κυριότητάς της στο ακίνητο και την απόδοση της νομής του.
Η αγωγή πλέον αυτή έχει απορριφθεί.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία διατείνεται ότι η συμπεριφορά της αυστριακής εταιρείας «είναι κακόπιστη και αρπακτική και μοναδικό σκοπό έχει κυριολεκτικά “να φάει“ το ξενοδοχείο υπερπολλαπλασίας αξίας των ανεξόφλητων σήμερα ληξιπρόθεσμων δανειακών δόσεων συνολικού ποσού περίπου 2.000.000 €.
Την ξενοδοχειακή εταιρεία εκπροσωπούν οι δικηγόροι κ.κ. Άκης Δημητριάδης και Κώστας Γιαννακός και την αυστριακή εταιρεία οι δικηγόροι κ.κ. Στέργος Παρασκευάς και Ιωάννης Παντελίδης (Αθηνών).
Νέα δεδομένα στην αντιδικία ξενοδοχειακής εταιρείας της Ιαλυσού με αυστριακή δανείστρια
