Με απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου απορρίφθηκε χθες ως ανυποστήρικτη η έφεση που άσκησε ένας 42χρονος ημεδαπός κάτοικος Ανω Λιοσίων Αττικής κατηγορούμενος για απάτη κατ’ εξακολούθηση.
Στον κατηγορούμενο έχει επιβληθεί ποινή φυλάκισης 20 μηνών ενώ έχουν κριθεί αθώες δύο συγκατηγορούμενές του, αθίγγανες, ηλικίας 32 και 45 ετών.
Η 45χρονη, δήλωσε από την πρώτη στιγμή θύμα και ότι χρησιμοποιήθηκε ως «μπροστάρης» για την παραγγελία των επίπλων.
Στην 45χρονη αποδόθηκε συγκεκριμένα ότι συνέδραμε έναν συγκατηγορούμενό της για να εξαπατήσει τη νόμιμη εκπρόσωπο εδρεύουσας στο Λαγονήσι Αττικής εταιρείας.
Ο 42χρονος φέρεται ειδικότερα, αφού ήρθε σε επικοινωνία μέσω διαδικτύου με την εκπρόσωπο της εταιρείας, που έχει ως αντικείμενο την παραγωγή ξύλινων και μεταλλικών επίπλων εξωτερικού χώρου, να της παρέστησε τηλεφωνικά ότι τυγχάνει γνωστός έμπορος επίπλων στο νησί της Ρόδου και ότι επιπλέον διακινεί εμπορεύματα και σε άλλα νησιά της Δωδεκανήσου, όπως χάριν λόγου στη Λέρο, Κάλυμνο και Κω, συνεργαζόμενος με τους τοπικούς στα μέρη αυτά εμπόρους.
Φέρεται να έκανε αρχικά παραγγελίες μικρών ποσοτήτων επίπλων, εξοφλώντας το τίμημα της πώλησης άμεσα.
Εν συνεχεία δε, παριστώντας ψευδώς στην ίδια ως άνω, ότι οφειλές των πελατών παραμένουν ανεξόφλητες, ενώ κατόπιν παραγγελιών του, παράλληλα παρελάμβανε από την ανωτέρω διάφορα είδη επίπλωσης, δεν της κατέβαλε άμεσα το τίμημα της πώλησης, ζητώντας από αυτήν πίστωση. Η κατηγορουμένη δε διατηρώντας ατομική επιχείρηση εμπορίας επίπλων φέρεται να του έδωσε το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομά της στις παραγγελίες και να εκδίδονται τα σχετικά τιμολόγια της εγκαλούσας εταιρείας επ’ ονόματί της.
Το τίμημα από τα εμπορεύματα ουδέποτε εξοφλήθηκε, με συνέπεια η συνολική ζημία και αντίστοιχα το όφελος του συγκατηγορουμένου της, να ανέρχεται στο ποσό των 56.197 €.
Η 45χρονη απολογούμενη αρνήθηκε τα όσα της αποδίδονται, τονίζοντας ότι η επιχείρηση ναι μεν ήταν στο δικό της όνομα και ΑΦΜ, αλλά επί της ουσίας η διαχείρισή της και η εμπορία των ανωτέρω προϊόντων γινόταν αποκλειστικά από το σύζυγό της. Επεσήμανε ότι δεν γνωρίζει καν ανάγνωση και γραφή, χαρακτηριστικά τα οποία απαιτούνται προκειμένου να λειτουργήσει και να διευθύνει κάποιος ένα εμπορικό κατάστημα.
Ο κύριος κατηγορούμενος, όπως είπε, είναι αδελφός του συζύγου της και διαμένει στην Κάλυμνο και η ίδια ουδεμία επίγνωση είχε ούτε έχει επί της υποθέσεως.
Οι συναλλαγές τις οποίες φέρεται να είχε ο συγκατηγορούμενός της με την μηνύτρια και την εταιρεία της, είναι παντελώς άγνωστες σε εκείνη ενώ αγνοεί τα τιμολόγια τα οποία φέρεται να έχουν εκδοθεί προς την ατομική επιχείρηση με το όνομά της.
Απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη έφεση κατηγορούμενου σε υπόθεση απάτης με παραγγελίες επίπλων
