Mε την υπ΄ αριθμ. 3747/2014 απόφαση του Γ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκε η από 5 Δεκεμβρίου 2012 απόφαση του Πρωτοβάθμιου Ανώτατου Συμβουλίου Πυροσβεστικού Σώματος, με την οποία κρίθηκε ως ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του ο πρώην διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου κ. Σταύρος Παραλούσης.
Με την ίδια απόφαση ακυρώθηκε και το από 5 Απριλίου 2012 προεδρικό διάταγμα, καθ’ο μέρος αποστρατεύτηκε.
Η πρόωρη αποστρατεία του αγαπημένου αξιωματικού, που διετέλεσε επί σειράν ετών στο τιμόνι της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου, είχε προκαλέσει ερωτηματικά και πλέον μετά την απόφαση του ΣτΕ είναι βέβαιο ότι επρόκειτο για μια άδικη απόφαση.
Πιο συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την απόφαση, το Ανώτερο Συμβούλιο Πυροσβεστικού Σώματος, με την 2/15.1.2012 απόφασή του, έκρινε τον κ. Παραλούση στο βαθμό του Πυράρχου για το έτος 2012 ως ευδοκίμως τερματίσαντα τη σταδιοδρομία του «… επειδή συμπλήρωσε 35ετή συντάξιμη υπηρεσία, έχει βαθμολογηθεί με βαθμό επτά (7) σε ένα τουλάχιστον ουσιαστικό προσόν και κατά την κρίση του Συμβουλίου δεν παρουσιάζει ικανοποιητική υπηρεσιακή απόδοση».
Η προσφυγή – αίτηση επανάκρισής του απορρίφθηκε με την 5/5.12.2012 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Ανώτατου Συμβουλίου Πυροσβεστικού Σώματος, με την οποία, κατόπιν συνεκτίμησης των προσόντων του σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του και ιδιαίτερα στον κατεχόμενο βαθμό, επικυρώθηκε η κρίση του Ανώτερου Συμβουλίου Πυροσβεστικού Σώματος.
Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπ’όψιν όσα αναφέρονται στην προσβαλλόμενη απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου, καθώς και όλα τα στοιχεία του ατομικού φακέλου του, έκρινε ότι δεν προκύπτει ακαταλληλότητά του προς άσκηση των καθηκόντων του βαθμού του, αλλά ότι, αντιθέτως, η υπηρεσιακή του εικόνα καθ’όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του είναι πολύ θετική. Ειδικότερα, όπως τονίζεται «η δυσμενής αυτή κρίση δεν μπορεί να στηριχθεί στη βαθμολογία του προσφεύγοντος στα ως άνω αναφερόμενα ουσιαστικά προσόντα στις ως άνω εκθέσεις ικανότητας με επτά (7) και οκτώ (8), βαθμολογία, δηλαδή, η οποία σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 10 του π.δ. 305/1992 αντιστοιχεί στο χαρακτηρισμό του αξιωματικού ως «καλού» και «λίαν καλού» αντιστοίχως. Ειδικότερα, η βαθμολογία με επτά (7) σε ορισμένα ουσιαστικά προσόντα και η βαθμολογία του προσφεύγοντος και με έξι (6) σε ορισμένα προσόντα σε μία μεμονωμένη έκθεση ικανότητας, δεδομένου ότι στη συγκεκριμένη έκθεση ο μέσος όρος βαθμολογίας του ήταν 7,7, δεν αποδεικνύει, αυτή και μόνη, ουσιώδη έλλειψη των προσόντων αυτών, ώστε να δύναται, κατά νόμο, να στηρίξει κρίση περί ακαταλληλότητας του προσφεύγοντος να ασκήσει τα καθήκοντα του βαθμού του. Εξάλλου, η επίδικη κρίση περί ακαταλληλότητας του προσφεύγοντος να ασκήσει τα καθήκοντα του βαθμού του δεν στηρίζεται επαρκώς στις βαθμολογίες των ουσιαστικών του προσόντων σε όλη τη σταδιοδρομία του. Ειδικότερα, στις εκθέσεις ικανότητας που συντάχθηκαν για τον προσφεύγοντα, ενώ έφερε το βαθμό του Αντιπυράρχου ο μέσος όρος βαθμολογίας του ήταν από 9 έως 9,4, στο βαθμό του Επιπυραγού από 9 έως 9,3, στο βαθμό του Πυραγού από 7,7 έως 9,3, στο βαθμό του Υποπυραγού από 8,3 έως 9,2, ενώ και από το σύνολο των λοιπών εκθέσεων ικανότητας, καθ’όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, προκύπτει θετική εικόνα, με μέσο όρο βαθμολογίας από 7 έως 9,4. Επίσης, όπως προκύπτει από το φάκελο του προσφεύγοντος, σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Πυροσβεστικό Σώμα του έχουν επιβληθεί όλως ελαφρές πειθαρχικές ποινές, ήτοι στέρηση εξόδου, επίπληξη, «παρατήρηση», πρόστιμο χιλίων δραχμών, που δεν εμπόδισαν την προαγωγή του στον επόμενο βαθμό και οι οποίες δεν δύνανται να θεωρηθούν ότι μειώνουν τα ουσιαστικά προσόντα του προσφεύγοντος σε βαθμό που να τον καθιστά ακατάλληλο για την άσκηση των καθηκόντων του βαθμού του. Τέλος, ούτε από τα λοιπά στοιχεία του ατομικού φακέλου του προσφεύγοντος προκύπτει ακαταλληλότητά του για την άσκηση των καθηκόντων του βαθμού του».
