Καμία Επανάσταση δεν θα ήταν ίδια χωρίς τις γυναίκες. Δεν υπάρχει καμία επανάσταση στην οποία οι γυναίκες δεν είχαν σημαντικό ρόλο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις «επώνυμες» γυναικείες προσωπικότητες που αποτέλεσαν ιστορικά σύμβολα κάθε Αγώνα, αλλά τις άγνωστες γυναίκες, οι οποίες στήριξαν κάθε στιγμή της καθημερινότητας του πολέμου και που χωρίς αυτές καμία επανάσταση δεν θα μπορούσε ποτέ να πετύχει.
Το ίδιο συνέβη και στην Ελληνική του ΄21, στην οποία οι γυναίκες -επώνυμες και ανώνυμες- διαδραμάτισαν κομβικό ρόλο. Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, ήλθε πλέον ο καιρός για να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος για τον ρόλο και τη θέση των γυναικών σε αυτήν. Να αναγνωριστεί και να τιμηθεί η κάθε επώνυμη και ανώνυμη Ελληνίδα που αγωνίστηκε με κάθε τρόπο, συμβάλλοντας στον ιερό απελευθερωτικό αγώνα για να γίνει η Ελλάδα ένα Ελεύθερο κράτος.
Όλοι γνωρίζουμε από την ιστορία μας τις δυο ιστορικές μορφές, τη θρυλική Μπουμπουλίνα και τη Μαντώ Μαυρογένους, ως κυρίαρχες γυναικείες προσωπικότητες της Ελληνικής Επανάστασης, όπου ο ρόλος τους στην ελληνική επανάσταση αποτυπώθηκε στη συλλογική μνήμη μας λόγω της γενναιότητας τους και των ανδραγαθημάτων τους. Οι δύο αυτές ιστορικές γυναίκες με τη δράση τους συνέβαλαν στη δημιουργία ενός προτύπου «πατριωτικής μητρότητας», καθώς στόχος τους ήταν η ευόδωση του Αγώνα με κάθε κόστος, προσωπικό, οικονομικό αλλά και με την ίδια τους τη ζωή, καθιστώντας αυτές από τις κεντρικές μορφές γυναικών της Ελληνικής Επανάστασης.
Όμως τιμώντας τις δυο ηρωίδες, οφείλουμε να τιμούμε και όλες τις γυναίκες, μητέρες, κόρες, προστάτιδες των ηλικιωμένων και ανήμπορων ανθρώπων που έδιναν με το δικό τους τρόπο το μικρό αλλά πολύτιμο αγώνα τους μέσα από το δικό τους μετερίζι.
Τα γυναικόπαιδα – όπως περιγράφονται σε όλα μας τα συγγράμματα, οι γυναίκες, αθώες, άβουλες, αδύναμες που αποτελούν τα πρώτα θύματα κάθε πολέμου. Τις γυναίκες που κρατούσαν το σπίτι, το χωράφι, τα ζώα και κυρίως τα παιδιά όσο οι άνδρες τους πολεμούσαν και έλειπαν για μήνες ή και χρόνια. Τις γυναίκες που εργάζονταν στους μπαρουτόμυλους ή έφτιαχναν παξιμάδια στα νησιά για τα πληρώματα του στόλου, που έραβαν ρούχα και φρόντιζαν πληγωμένους, που έψηναν ψωμί και μετέφεραν μηνύματα, που κουβαλούσαν «ζωοτροφές» σε μεγάλες αποστάσεις, που πρόσφεραν καταφύγιο, που διαχειρίζονταν τον θάνατο των συζύγων, των γονιών τους, των αδελφών και των παιδιών τους.
Φόρος τιμής σε όλες τις ανώνυμες γυναίκες που έπεφταν στον αγώνα από τα αδέσποτα βόλια των κανονιών στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Τις αμέτρητες γυναίκες που βιάστηκαν, βασανίστηκαν, πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα, σφαγιάστηκαν ή πέθαναν από τις κακουχίες και την πείνα. Σε κάθε Γυναίκα της ελληνικής επανάστασης που έδωσε τη ψυχή της για να είναι σήμερα Ελεύθερη η Ελλάδα.
Παρασκευή Ελευθερία ΦΤΑΚΛΑΚΗ
Διεθνολόγος/Πολιτικός Επιστήμων
Γραμματέας Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝΑΛ
