H σημερινή εικόνα του παλιού Αλευρόμυλου S.A.M.I.C.A. στην περιοχή ΚΟΒΑ της ανατολικής πλευράς της πόλης της Ρόδου κοντά στη νέα Μαρίνα παραπέμπει σε εικόνες που από την βομβαρδισμένη πόλη Μποροντιάνκα έξω απ’ το Κίεβο από την ιστοσελίδα www.zougla.gr η σημερινή εικόνα του παλιού Αλευρόμυλου ή αλλιώς Samica.
Η μεγάλη μας έκπληξη δεν προήλθε από την εγκατάλειψη των ιστορικών μας κτιρίων που είναι συνηθισμένη στο νησί αν και το συγκεκριμένο κτίριο έχει «αποχαρακτηριστεί» από μνημείο, αλλά από την αλλαγή της όψης του μέσα σε ένα χρόνο, όπου αφαιρέθηκαν τα πυρότουβλα που φαίνονται να αποτελούν την τοιχοποιία του συγκεκριμένου κτιρίου. Η εικόνα μιλάει από μόνη της και με μια τυχαία παρατήρηση στη σημερινή όψη του κτιρίου αλλά και στο προβληθέν 3ο επεισόδιο που τιτλοφορείται «Αλευρόμυλος SAMICA» του διαδικτυακού καναλιού του YouTube https://youtu.be/mY9ewJNmIy4 «Μια σταγόνα Ροδιακής Ιστορίας» του Γιώργου Τζεδάκη που εντελώς συμπτωματικά προβλήθηκε ακριβώς πριν ένα χρόνο. Εκεί μπορεί κανείς να διαπιστώσει τη «ληστρική» συμπεριφορά αντιπαραβάλλοντας την τότε εικόνα με τη σημερινή.
Φυσικά και δεν είχαμε σκοπό να συγκρίνουμε τις εικόνες της φρίκης του πολέμου με τις εικόνες που αντικρίζουμε καθημερινά από την εγκατάλειψη των ιστορικών μας κτιρίων και το συγκεκριμένο κείμενο γράφεται με απόλυτο σεβασμό προς τα αθώα θύματα των πολέμων που δεν είναι άλλοι από τους απλούς πολίτες και παιδιά.
Παρόλο όμως που καθημερινά ευγνωμονούμε και δοξάζουμε τον Θεό που ζούμε σε ελεύθερη χώρα έστω και με τόσα προβλήματα, εν τούτοις μας προβληματίζει και μας πονάει ιδιαιτέρως η βεβήλωση της ιστορίας μας που γίνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο και εξακολουθητικά. Η εκδήλωση τέτοιου είδους συμπεριφορών μόνο αυτό το σκοπό έχει να μας προκαλέσει συναισθήματα άγχους, προβληματισμού και στεναχώριας για την εγκατάλειψη της ιστορίας και την εξαφάνιση της Ιστορικής Μνήμης.
Το συγκεκριμένο παράδειγμα απλά δείχνει τη διάσταση συμπεριφορών και απόψεων μεταξύ ανθρώπων που ζουν και συνυπάρχουν στο ίδιο νησί. Μέσα από πολλές παρεμβάσεις μας έστω και από το βήμα αυτό που μας δόθηκε μπορούμε χωρίς να προσβάλουμε επί προσωπικού αναδεικνύουμε θέματα που μας απασχολούν σχετικά με την ιστορία του τόπου μας.
Μας είναι αδιανόητο να δημιουργείται ένα βίντεο πριν ένα χρόνο με διάρκεια μικρότερη των 2 λεπτών και να αποτυπώνει μια πτυχή της βιομηχανικής ιστορίας της Ρόδου και ακριβώς ένα χρόνο μετά να αντικρίζουμε αυτές τις εικόνες που υπάρχουν και σήμερα να έχει αφαιρεθεί μεγάλο τμήμα της μπροστινής όψης του κτιρίου ήτοι δηλαδή του παλιού Αλευρόμυλου S.A.M.I.C.A.
Πραγματικά είναι για να κλαίμε όλοι μαζί παρέα έτσι που καταντήσαμε τον τόπο μας ή μήπως καλύτερα να κτυπάμε τα κεφάλια μας στις εξαφανισμένες πέτρες ή στα σπασμένα παράθυρα των ιστορικών αυτών κτιρίων ή δεν ξέρω και γω που αλλού. Γιατί τελικά πέφτουν στο κενό οι τόσες προσπάθειες μεμονωμένων εθελοντών που εξωτερικεύουν τις ευαισθησίες τους για κάποια σοβαρά θέματα όπως η αποκατάσταση των κτιρίων αυτών.
Το δε θέμα της κατοχής ή της απελευθέρωσης στα Δωδεκάνησα θα είναι πάντα επίκαιρο μιας και δεν είμαστε λάτρεις της φασιστικής περιόδου στα Δωδεκάνησα αλλά γνωρίζουμε την ιστορία και για τους διωγμούς των ελλήνων και ορθοδόξων από τα νησιά μας. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι οι κατακτητές στα νησιά μας φέρθηκαν ληστρικά και αφαίρεσαν αρχαιότητες αλλά να παραδεχθούμε ότι στην πορεία δημιούργησαν κιόλας, είτε πρόκειται για τους Οθωμανούς είτε για τους μετέπειτα Ιταλούς κατακτητές κλπ. Θα πρέπει να είμαστε κι εμείς λίγο περισσότερο «πατριώτες» και να προσέχουμε τον τόπο μας γιατί η ιστορία ανήκει στο φωτεινό μας μέλλον κι όχι στο παρελθόν μας.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
