Διαβάζουμε από τον Φίλιππο Φιλίππου, έναν από τους ερασιτέχνες φωτογράφους της ροδίτικης φύσης: «Φωτολάτρεις της άγριας ορχιδέας Ρόδου. Κάπου ξαφνικά στη κεντρική Ρόδο αρχές Απρίλη εκεί που δεν το περιμένεις συναντάς καμιά δεκαριά Τσέχους επισκέπτες να φωτογραφίζουν ορχιδέες, το είχα ακούσει ότι αρκετοί φίλοι αυτού του είδους φωτογράφησης έρχονται στην Ρόδο και φωτογραφίζουν τα ενδημικά είδη της, αλλά δεν το είχα δει με τα μάτια μου, ωστόσο αισθάνθηκα άβολα όταν μου είπαν ότι δεν είχαν έναν έντυπο οδηγό-χάρτη που θα τους διευκόλυνε να κινηθούν πιο εύκολα στα πεδία φωτογράφισης. Έχω δει σοβαρές προσπάθειες καταγραφής της φύσης της Ρόδου από αξιόλογους φωτογράφους όπως του Μανόλη Σαρρή του Γιάννη Σχοινέζου που πρέπει να αξιοποιηθούν στα πλαίσια ανάδειξης θεματικών ενοτήτων εναλλακτικού τουρισμού»
Εχουμε πει πολλές φορές από τη στήλη αυτή, για ανθρώπους που έρχονται στη Ρόδο, τέτοια εποχή, με σκοπό να φωτογραφίσουν τις άγριες ορχιδέες που υπάρχουν, πολλές από τις οποίες είναι ενδημικές. Τους έχω συναντήσει πολλές φορές στη φύση της Ρόδου, στο πουθενά στην κυριολεξία, σε απίθανα μέρη, προσπαθώντας να… εξασκήσω το χόμπι του «κυνηγιού» της φωτογράφισης της ορχιδέας, αλλά και άλλων ενδημικών φυτών. Πολλοί από αυτούς έχουν έδρα τον Μονόλιθο, αλλά και την Λάρδο. Και όχι, δεν υπάρχει οδηγός, παρά μόνον κάποιου Γερμανού φυσιολάτρη, όπως βέβαια και κανείς δεν ασχολείται με το θέμα -αν και η πανίδα της Ρόδου έχει ενδιαφέρον- προκειμένου να το εκμεταλλευθεί αυτό και να το εξελίξει, στο όνομα του εναλλακτικού τουρισμού και της επιμήκυνσης της σεζόν. Πιστοί στο λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου, την στιγμή που οι έρευνες των τελευταίων ετών δείχνουν, πως οι επισκέπτες πλέον ενδιαφέρονται για πολλά περισσότερα από αυτό . Για την τοπική γαστρονομία, τοπικό πολιτισμό, μέσα από βιωματικό τουρισμό, για δραστηριότητες που εντάσσονται στον περίφημο θεματικό και εναλλακτικό τουρισμό που όλοι ακούμε αλλά δεν βλέπουμε.
