Ποινή κάθειρξης 381 ετών και 6 μηνών (εκτιτέα τα 20) και χρηματική ποινή ύψους 386.500 ευρώ επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων σε έναν 50χρονο Λιβανέζο και ποινή κάθειρξης 381 ετών και 6 μηνών (εκτιτέα τα 8) στους συγκατηγορούμενούς του, μέλη εγκληματικής οργάνωσης διακίνησης μεταναστών και συγκεκριμένα σε δύο Λιβανέζους ηλικίας 34 και 28 ετών και σε δύο Σύρους ηλικίας 39 και 29 ετών.
Κρίθηκαν συγκεκριμένα ένοχοι για το ό,τι κατά το χρονικό διάστημα από τις αρχές Οκτωβρίου του 2021 και μέχρι την σύλληψη τους, την 29η Οκτωβρίου 2021, ενεργώντας με πρόθεση συγκρότησαν επιχειρησιακά δομημένη και με διαρκή εγκληματική δράση οργάνωση που επεδίωκε την παράνομη μεταφορά από το εξωτερικό στην Ελλάδα πολιτών τρίτων χωρών που δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, με σκοπό την περαιτέρω προώθησή τους σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ κερδοσκοπίας και κατά συρροή.
Ο πρώτος στη θαλάσσια περιοχή από την Τουρκία έως την Κω, την 29η Οκτωβρίου 2021, ενεργών ως κυβερνήτης πλοίου, με όνομα «VATHA» μετέφερε από τα παράλια της Σμύρνης της Τουρκίας στην Ελλάδα 377 πολίτες τρίτων χωρών, που δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, με σκοπό την προώθησή τους στην Ιταλία και σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ κερδοσκοπίας, αφού άπαντες οι κατηγορούμενοι και τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης έλαβαν αμοιβή από έκαστο μεταφερόμενο πρόσωπο, κυμαινόμενη από 5.000 έως 12.000 ευρώ.
Από τη μεταφορά αυτή προέκυψε κίνδυνος για ανθρώπους, ήτοι για τους μεταφερόμενους παράτυπους μετανάστες, καθώς τα εσωτερικά τοιχώματα και το εσωτερικό του κύτους είχαν υποστεί σημαντική φθορά-διάβρωση, με συνέπεια η ναυσιπλοΐα του να είναι επισφαλής σύμφωνα με τις εθνικές και διεθνείς διατάξεις ασφαλούς αξιοπλοΐας εμπορικών πλοίων, ο χώρος στον οποίο είχαν τοποθετηθεί οι ως άνω μεταφερόμενοι – πολίτες τρίτων χωρών ήταν τα αμπάρια – χώροι αποθήκευσης του φορτίου του πλοίου, (ήτοι πετρέλαιο, ή παράγωγα πετρελαίου, βενζίνη κ.α.) που χρησιμοποιείτο για μεταφορά υγρών καυσίμων και ο οποίος (χώρος) ήταν αποπνικτικός, αφού επικρατούσε έντονη δυσοσμία, λόγω των “σεντινόνερων”, δηλ. του θαλασσινού νερού που ήταν αναμεμιγμένο με πετρελαιοειδή κατάλοιπα σε συνδυασμό με την πληθώρα των απορριμάτων που υπήρχαν στον εν λόγω χώρο και εν γένει των ανύπαρκτων συνθηκών υγιεινής, η δε ροή του καθαρού αέρα ήταν πολύ περιορισμένη.
Επιπλέον στα τοιχώματα των αμπαριών υπήρχαν νωπά κατάλοιπα πετρελαιοειδούς φορτίου, πιθανόν crude oil (αργό πετρέλαιο) σε πισσοειδή μορφή. Λόγω της περιεκτικότητας των καταλοίπων σε θείο και άλλα βλαβερά χημικά συστατικά, η παρατεταμένη παραμονή στον χώρο μπορούσε να προκαλέσει στους ανωτέρω αναπνευστικά και δερματολογικά προβλήματα στους παράτυπους μετανάστες, έως και καρκινογένεση.
Ακόμη είχαν γίνει στην κατασκευή του πλοίου παρεμβάσεις (διάνοιξη πορτών), οι οποίες όμως ήταν απαγορευτικές για την αξιοπλοΐα του συγκεκριμένου πλοίου, καθώς καθιστούσαν πολύ πιθανή τη μετατόπιση του φορτίου (ήτοι των μεταφερόμενων μεταναστών), με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η ευστάθεια του πλοίου με κίνδυνο τη βύθισή του.
Ως συνήγοροι υπεράσπισής τους παρέστησαν οι κ.κ. Ιωάννης Κοκκινογένης, Σπύρος Σαλαμαστράκης, Πόπη Οικονόμου και Κώστας Αβδελλής.
