“Η κατάσταση κρίνεται ως εξαιρετικά επείγουσα για να δικαιολογήσει τη σύναψη συμβάσεων χωρίς δημόσιο διαγωνισμό αλλά με διαδικασία διαπραγμάτευσης. Έτσι, όλες οι υποδομές που αφορούν τα κέντρα κράτησης ανατίθενται πλέον με “διαπραγμάτευση σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες”. Τα παραπάνω προέρχονται από άρθρο –πριν από ένα χρόνο-της Αυγής, που θεωρείται ότι απηχεί τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο “ιδιωτικοποιώντας τον έλεγχο της μετανάστευσης ή business…as usual”. Αφορμή υπήρξε η προωθούμενη τότε πράξη νομοθετικού περιεχομένου που προέβλεπε ότι, για εξαιρετικά επείγουσες καταστάσεις, συμβάσεις σχετικές με τα κέντρα υποδοχής ή τις εγκαταστάσεις κράτης μπορουν να ανατίθενται χωρίς δημόσιο διαγωνισμό.
Πλέον, η κυβέρνηση με την τροπολογία υπ.αριθμόν 11252-μία από τις δεκάδες που ενσωματώθηκαν στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότητης (εκδημοκρατισμός της διοίκησης-καταπολέμηση γραφειοκρατίας) εδραιώνει το συγκεκριμένο καθεστώς, που μάλλον εξυπηρετεί λίγους, μέσω απευθείας αναθέσεων.
Συγκεκριμένα η τροπολογία προβλέπει ότι έως το τέλος της χρονιάς “για θέματα στέγασης, σίτισης, υγιεινής, και επιστροφών υπηκόων τρίτων χωρών που εισέρχονται παράνομα στη χώρα είναι δυνατή στις σχετικές δημόσιες συμβάσεις έργων, εκπόνησης μελετών, προμηθειών και υπηρεσιών, κατά παρέκκλιση από τις ισχύουσες διατάξεις, η εφαρμογή άπαξ της διαδικασίας της διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού. Η προαναφερόμενη διαδικασία ισχύει για τα θέματα συμβάσεων που αφορούν κάθε κατηγορία υποδομών και υπηρεσιών και κάθε τόπο εγκατάστασής τους”.
Αυτό όταν σε έκθεσή του το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει σημειώσει ότι “από την προτεινόμενη διάταξη ενδέχεται να προκληθεί πρόσθετη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από την μη διασφάλιση των πλεονεκτημάτων της διαγωνιστικής διαδικασίας”.
Ερωτήματα, άλλωστε, θέτουν παράγοντες της αγοράς και με επανειλημμένες ανακοινώσεις ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιρειών για το εάν η “φόρμουλα” της ανάθεσης υπηρεσιών και έργων, χωρίς διαγωνισμό, εγγυάται πραγματικά τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.
Το συγκεκριμένο καθεστώς έχει αποτελέσει στο παρελθόν “πηγή” σκανδάλων: Πριν από δύο περίπου χρόνια είχε ανατεθεί απευθείας σε εταιρεία που εκμεταλλευόταν το καφενείο της Βουλής και είχε φεσώσει το Δημόσιο με ποσό άνω των 300.000 ευρώ η σίτιση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης Κορίνθου.
Πρόκειται, όπως αναφέρουν στελέχη των κατασκευών, για μία ιδιαίτερα επικερδή μπίζνα, με το κόστος κατασκευής ενός μεταναστευτικού κέντρο να τοποθετείται στα 5 εώς 10 εκατ. ευρώ και την αναπληρώτρια υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου να έχει ζητήσει την αύξηση των κονδυλίων για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών.
Πηγή:capital.gr
