Απόγευμα Λαμπρής Τρίτης. Νέα Αγορά. Δύο σερβιτόροι (κράχτες) διαπληκτίζονται μπροστά στους περαστικούς και ανάμεσα στους πελάτες τους για το πώς ο ένας τόλμησε να μιλήσει στους τουρίστες, που εκείνη την ώρα έβλεπαν (!) προς το μαγαζί του άλλου. Ο διαπληκτισμός έγινε λογομαχία και τα κοσμητικά επίθετα έπεφταν βροχή. Εκεί, δημοσίως και δίπλα δίπλα.
Δεν είναι η πρώτη φορά, σίγουρα δεν είναι η τελευταία και οπωσδήποτε δεν συμβαίνει μόνον στη Νέα Αγορά. Το ίδιο συμβαίνει και στην Παλιά Πόλη, το ίδιο συμβαίνει όπου υπάρχει τουριστική κίνηση. Δυστυχώς.
Οι σερβιτόροι-κράχτες και ο τρόπος που λειτουργούν, υπό τις οδηγίες και τις ευλογίες των ιδιοκτητών καταστημάτων προσβάλλουν τη Ρόδο, προσβάλλουν τους ανθρώπους της και δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν το ότι εν έτει 2016, θεωρούν κάποιοι ότι μπορούν να σέρνουν τους τουρίστες από τα μανίκια ή να τους κυνηγούν με ένα πιρούνι στο χέρι.
Δεν έχουν αντιληφθεί πολλοί ακόμα, πως όσες προσπάθειες και να γίνουν για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, για ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, για προσέλκυση νέων αγορών, για διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος, αν δεν αλλάξει ο τρόπος αντιμετώπισης και συμπεριφοράς προς τους τουρίστες δεν πρόκειται να επιτύχουμε τίποτα.
Η ευγένεια, το χαμόγελο, η φιλοξενία, η εξυπηρέτηση, η ποιότητα είναι αυτά που θα έπρεπε να προτάσσουμε αν θέλουμε να κάνουμε τη διαφορά, αντί να αντιμετωπίζουμε τους τουρίστες ως «ευρώ» και οι καταγγελίες για φαινόμενα αισχροκέρδειας να πολλαπλασιάζονται.
Δεν είμαστε εμείς περισσότερο «έξυπνοι» από τους επισκέπτες που προτιμούν το νησί μας για τις διακοπές τους. Οφείλουμε να σεβόμαστε ακόμα και το ένα ευρώ που ξοδεύουν, αν θέλουμε να δημιουργηθούν οι σωστές βάσεις για να έρθουν ξανά και να αποτελέσουν οι ίδιοι διαφήμιση για το νησί μας.
Κι αν ακόμα σε αυτές τις εποχές δεν έχουμε αντιληφθεί πόσο έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί και τα δεδομένα, τότε η πορεία θα είναι συνεχώς φθίνουσα. Η Ρόδος πρέπει να πάψει να είναι στον αυτόματο πιλότο. Δεν αρκούν μόνο οι προσπάθειες των φορέων για διαφήμιση και προβολή. Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη πλευρά αφορά τις δικές μας ενέργειες από τη στιγμή που οι επισκέπτες μας θα πατήσουν το πόδι τους στο αεροδρόμιο «ΔΙΑΓΟΡΑΣ».
Υπάρχουν επαγγελματίες που σέβονται τον επισκέπτη και τον αντιμετωπίζουν με τον πρέποντα σεβασμό. Και υπάρχουν κι εκείνοι, που αποτελούν δυσφήμιση για τον τόπο μας και για εμάς τους ίδιους, αυτοί πρέπει, επιτέλους, να απομονωθούν.
Η εικόνα των δύο κραχτών, που τσακώνονταν μπροστά στους τουρίστες – που κοιτούσαν αποσβολωμένοι- για το ποιος θα τους «πάρει», με έκανε να ντραπώ. Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι που με αντιπροσωπεύουν ως κάτοικο αυτού του πανέμορφου νησιού.
Ευτυχώς όμως, υπάρχει και η άλλη Ρόδος, οι άλλοι άνθρωποι της ευγένειας, του χαμόγελου, της φιλοξενίας. Και εκεί πρέπει να επενδύσουμε αν θέλουμε επιτέλους να κάνουμε τη διαφορά…
Α-τυπος και υπογραμμός: Η άλλη Ρόδος…
