Από εντονότατη τουρκική ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο έχουν σημαδευτεί οι τελευταίες εβδομάδες. Με αφορμή την ανάδειξη των τουρκικών βλέψεων σε όλη την περιοχή από το Καστελλόριζο μέχρι και πέντε μίλια έξω από την Πάφο, διαφαίνεται μια -πολλές φορές πρόχειρη- παγίωση της παρουσίας του Πολεμικού Ναυτικού της γείτονος. Η παρουσία αυτή θα ενταθεί μεταξύ 13 και 26 Μαΐου, όταν είναι προγραμματισμένη να πραγματοποιηθεί η ναυτική άσκηση «Denizkurdu ’17» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Τις προηγούμενες ημέρες η τουρκική φρεγάτα «Γκαζίαντεπ» είχε διακριτική παρουσία σε απόσταση ασφαλείας, αλλά πάντα κοντά στα ερευνητικά πλοία που έχουν αναλάβει να πραγματοποιήσουν έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ για λογαριασμό της Λευκωσίας, ενώ την ίδια στιγμή, τον κόλπο της Αμμοχώστου περιπλέει το «Μπαρμπαρός». Οι Τούρκοι, παρά τις δυσκολίες που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι ένοπλες δυνάμεις τους λόγω των εκκαθαρίσεων, βρίσκονται σε εγρήγορση, κάτι που φάνηκε και το βράδυ της Πέμπτης. Με τη NAVTEX 457/17, οι Τούρκοι προχώρησαν στην αναγγελία παρέλασης ανθυποβρυχιακών κροτάλων στην περιοχή του Καστελλόριζου, η οποία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή. Επρόκειτο για έμμεση, πλην σαφή απάντηση προς την Αθήνα, καθώς λίγες ημέρες νωρίτερα στο Καστελλόριζο είχε καταπλεύσει το υποβρύχιο «Αμφιτρίτη», σε μία από τις συχνές αποστολές του Πολεμικού Ναυτικού στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης.
Οι λόγοι
Κατ’ αρχάς, διότι δεν επιθυμεί να βοηθήσει την Τουρκία να δημιουργήσει μια νέα θεωρία «γκρίζων ζωνών», αυτή τη φορά στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας με όχημα τη διεκδίκηση της κυριαρχίας επί του οικοπέδου 6. Η Λευκωσία δεν επιθυμεί, επιπλέον, να υποθηκεύσει την τουριστική περίοδο η οποία προμηνύεται εξαιρετικά αποδοτική και αποτελεί σημαντικότατο πυλώνα της κυπριακής οικονομίας. Γι’ αυτό και κάθε φορά που ανοίγει μια τέτοια δημόσια συζήτηση στην Αθήνα, στη Λευκωσία εκδηλώνεται εκνευρισμός, ο οποίος δεν δημοσιοποιείται μεν, υφίσταται ξεκάθαρα δε. Στο ερώτημα περί του σημείου στο οποίο θα μπορούσαν να φθάσουν οι Τούρκοι εντός της κυπριακής ΑΟΖ, οι απαντήσεις είναι αρκετές. Ως το χειρότερο σενάριο θεωρείται η πραγματοποίηση γεωτρήσεων από τουρκικά σκάφη εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ωστόσο περιγράφεται ως μάλλον ακραίο. Ωστόσο, ως πιθανότερη θεωρείται η παρενόχληση πλοίων με σημαία Κύπρου και όχι γαλλικών ή ιταλικών, τα οποία εμπλέκονται στις έρευνες.
Αν και η Ανατολική Μεσόγειος παραμένει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, τουλάχιστον μέχρις ότου πραγματοποιηθούν οι γεωτρήσεις που έχουν δρομολογηθεί για τα μέσα Ιουλίου, η Αθήνα είναι σε εγρήγορση και στο Αιγαίο. Από την αρχή του χρόνου οι εμπλοκές ελληνικών με τουρκικά F-16 είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, ενώ ορισμένες φορές σημειώνεται παραβατικότητα και στη θάλασσα. Σύμφωνα με πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η «Κ», προ ολίγων ημερών τουρκική πυραυλάκατος πραγματοποίησε διέλευση κοντά στην Κίναρο, η οποία μαζί με άλλες δύο νησίδες (Μαύρα και Λέβιθα) βρίσκονται στο μέσον της απόστασης μεταξύ Αμοργού και Λέρου-Καλύμνου. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα επιτελεία και το ΓΕΕΘΑ παρακολουθούν από πολύ κοντά τις τουρκικές κινήσεις, διατηρώντας νηφαλιότητα αλλά και ετοιμότητα. Ολα αυτά καταδεικνύουν για ποιο λόγο, ακόμη και οι τουρκικές, έντονες ρητορικές αντιδράσεις για την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών να μην προχωρήσει στην έκδοση των οκτώ φυγάδων στρατιωτικών στην Αγκυρα, δεν είναι τυχαίες.
Πέρα από την αμιγώς ελληνοκεντρική διάσταση του ζητήματος, αναλυτές αλλά και διπλωμάτες συμφωνούν ότι όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, είτε επί της νήσου είτε περί αυτής, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν από τον κ. Ερντογάν, ο οποίος -σημειωτέον- αναλαμβάνει στις 21 Μαΐου και επισήμως πρόεδρος του ΑΚΡ, ως μια επίδειξη εθνικιστικής δυνάμεως στο εσωτερικό της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού για τον Ερντογάν, ο οποίος αν επιθυμεί να επικρατήσει στις εκλογές του 2019, θα πρέπει να απευθυνθεί σε όσο το δυνατόν ευρύτερο εκλογικό ακροατήριο. Ως εκ τούτου, οι πρόσφατες διαρροές, τουλάχιστον όπως αυτές παρουσιάστηκαν στον τουρκοκυπριακό Τύπο, περί μιας λύσης του Κυπριακού βάσει μιας «χαλαρής ομοσπονδίας» προκειμένου να αποφευχθεί ένα «βελούδινο» διαζύγιο τύπου Τσεχοσλοβακίας, δεν μπορεί παρά να προκαλούν ανησυχία και να επαναφέρουν στο προσκήνιο σενάρια προσάρτησης των κατεχομένων από την Αγκυρα.
Καθημερινή
