Το κοινό Ευρωπαϊκό Όραμα, μία Ευρώπη Ειρήνης και Αλληλεγγύης, ένα όραμα που πλησιάσαμε πολύ στο να το κάνουμε πραγματικότητα, γευόμενοι μέρος των καρπών του, μία Ευρώπη με κέντρο τον Άνθρωπο με αξίες τη Δημοκρατία, την Ελευθερία, το Κράτος Δικαίου, μία Ευρώπη όπου τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελούν έναν κώδικα ζωής, τον μοναδικό κώδικα ζωής, όπου το μίσος, η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός αποτελούν ανάμνηση του παρελθόντος, αυτή η Ευρώπη βρίσκεται όσο ποτέ σε κίνδυνο, όχι άμεσα για διάλυση, όσο για μια άνευ προηγουμένου καθυστέρηση ή και αναστροφή στην Ολοκλήρωσή της.
Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πολιτικό σκηνικό, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει το παγκόσμιο σημείο αναφοράς για τη Σταθερότητα και την Ποιότητα της Ζωής εντός των συνόρων της, την προστασία που προσφέρει σε όλους τους πολίτες της. Και αυτό πολλοί το λοιδορούν. Προωθώντας ταυτόχρονα την ελευθερία των αγορών και προστατεύοντας τον καταναλωτή, ανοίγοντας νέους εμπορικούς δρόμους και ενισχύοντας τον τοπικό παραγωγό, κ.ο.κ., η Ενωμένη Ευρώπη είναι η λύση. Κάθε αρνητής της Ευρωπαϊκής Ιδέας προτείνει την επιστροφή σε ένα χαλαρό σχήμα συνεργασίας και επιστροφή σε ένα παγκόσμιο καθεστώς που σήμερα πλέον δεν υπάρχει. Η επιστροφή στο έθνος-κράτος θα είναι καταστρεπτική για κάθε ένα από τα κράτη της Ε.Ε., και κυρίως για τους πολίτες τους.
Τη στιγμή που κάθε περιοχή του πλανήτη επιχειρεί περισσότερη συνεργασία, περισσότερη ολοκλήρωση, με πρότυπο την Ευρωπαϊκή Ένωση, το να λέμε ότι η Ε.Ε. πρέπει να διαλυθεί ή να μην εξελιχθεί είναι πραγματική δυστοπία. Γιατί κάθε σοβαρή ανάλυση για το μέλλον της ηπείρου μας, για το μέλλον των χωρών της Ευρώπης έχει μία και μόνο κοινή συνισταμένη: σήμερα δεν έχουμε ακόμη όση Ευρώπη χρειαζόμαστε. Για αυτό πρέπει να απαιτούμε συνεχώς περισσότερη Ευρώπη, περισσότερη Ενωμένη Ευρώπη.
«H Ενωμένη Ευρώπη δεν θα οικοδομηθεί μονομιάς» όπως είπε οRobert Schuman στην περίφημη διακήρυξή του. Θέλει μεγάλη προσπάθεια, σταδιακά βήματα, και στόχο την επίτευξη αλληλεγγύης. Όπως αναφέρει ο Jean Monnet, «πέρα από τις διαφορές και τα γεωγραφικά σύνορα βρίσκονται τα κοινά μας συμφέροντα». Και αυτά είναι που πρέπει να επιδιώξουμε. Η πρόσφατη ιστορία έχει δείξει ότι η Ενωμένη Ευρώπη, έχει φέρει τον άνθρωπο στο κέντρο της διαδικασίας. Τα έθνη μεταξύ τους πρέπει να κάνουν συμβιβασμούς, να παραχωρήσουν για να κερδίσουν κάτι άλλο, πολλές φορές και με πολύ πόνο, αλλά σε κανένα μέρος του κόσμου, σε καμία άλλη γεωγραφική περιοχή του κόσμου, σε καμία άλλη ιστορική περίοδο της ανθρωπότητας, ο απλός πολίτης δεν έχαιρε τέτοια εξαιρετικής προστασίας τόσων δικαιωμάτων, από τις αγορές, τους άλλους πολίτες ή και το ίδιο του το κράτος.
Κανένα άλλο εγχείρημα δεν έχει προστατέψει και δεν έχει θωρακίσει τον κάθε πολίτη, σεβόμενο την ταυτότητα και τις ιδιαιτερότητές του, πέραν του Ευρωπαϊκού Ενοποιητικού Εγχειρήματος. Και όλα αυτά είναι μια αργή και επίπονη διεργασία: όπως αναφέρει ο de Gasperi,«το μέλλον δεν θα επιβληθεί με τη δύναμη, ούτε από την επιθυμία της κατάκτησης, αλλά από την υπομονετική εφαρμογή της δημοκρατικής μεθόδου, το εποικοδομητικό πνεύμα της συναίνεσης, και τον σεβασμό στην ελευθερία».
Στην νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης, την Ελλάδα μας και την ακριτική Ρόδο δεν πρέπει να αγνοούμε τον ρόλο μας σε όλο αυτό. Κάθε ψήφος μετράει, κάθε προσπάθεια προς το Ευρωπαϊκό Όνειρο προσθέτει ένα βήμα προς την επίτευξή του. Ο Konrad Adenauerπολύ εύστοχα αναφέρει ότι «όταν ο κόσμος μοιάζει μεγάλος και περίπλοκος, πρέπει να θυμόμαστε ότι όλες οι μεγάλες παγκόσμιες ιδέες ξεκινάνε από μία μικρή γειτονιά».
Το κεντρικό Μήνυμα της φετινής Ημέρας της Ευρώπης είναι η Δημοκρατία! Η Δημοκρατία όπως εκφράζεται μέσα από τη συνειδητή συμμετοχή μας στις Εκλογές για την ανάδειξη των αντιπροσώπων μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αυτή τη φορά, ψηφίζουμε όλοι! Ψηφίζουμε για μια Ενωμένη Ευρώπη, για ένα καλό μέλλον για την Ελλάδα!
Μιχαήλ Γ. Καβουκλής
Πρόεδρος του Σπιτιού της Ευρώπης στη Ρόδο
Μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Εκπαίδευση και την Επιμόρφωση – EUNET
—
