Το debate των πολιτικών αρχηγών, τελικά θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, με τους δικούς τους όρους , σε στενό, ασφυκτικό πλαίσιο. Που σημαίνει 3 ώρες συζήτηση, μονόλογοι καλύτερα, απελπιστικά ξύλινοι, βαρετοί, προβλέψιμοι… Απορρίφθηκε για άλλη μια φορά από τη Διακομματική Επιτροπή η πρόταση που κατέθεσαν οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι θα συμμετέχουν, για μια ελεύθερη ερώτηση των δημοσιογράφων.Τι φοβούνται; Θα περίμενε κάποιος, λίγη παραπάνω αυτοπεποίθηση, ανοχή και σεβασμό σε βασικούς κανόνες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ο δημοσιογράφος και διευθυντής της «Καθημερινής»,Αλέξης Παπαχελάς, το περιγράφει όλο αυτό εύστοχα, σε άρθρο του, σχετικά με τις συνεντεύξεις των πολιτικών : «Οι πολιτικοί µας, όλων των αποχρώσεων, έχουν κακομάθει. Για την ακρίβεια, τους έχουμε κακομάθει. Ειδικά τώρα που έχουμε μπροστά μας μια σκληρή εκλογική αναμέτρηση, ξεχνούν μερικές φορές τι δουλειά κάνουν εκείνοι και τι δουλειά κάνουμε εμείς. «Να κάνουμε συνέντευξη, αλλά μόνο γραπτή», «να βάλετε αυτόν τον τίτλο που σας προτείνουμε», «μα είναι ερωτήσεις αυτές που θέλετε να κάνετε; Είναι όλες πολύ επιθετικές, τι θέλετε, να με καταστρέψετε;», είναι μερικές από τις φράσεις που ακούμε αυτή την περίοδο από πολιτικούς που έχουν αγωνία για το κυνήγι του σταυρού. Και το ξαναγράφω, από πολιτικούς διαφόρων απόψεων και κάθε επιπέδου.» Να συμπληρώσουμε εδώ, πως πολιτικός αρχηγός, δέχεται να παραχωρήσει συνέντευξη σε κανάλι, ημέρα, που δεν θα βρίσκεται στο πλατώ η κεντρική παρουσιάστρια, η οποία «στριμώχνει» τους πολιτικούς -όλων των αποχρώσεων- με δύσκολες κατ’ αυτούς ερωτήσεις και μη προκαθορισμένες από το επιτελείο τους, συν του ότι επιμένει να πάρει συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα και όχι το «ποίημα» των non papers που απαγγέλλουν όποια κι αν είναι η ερώτηση. Το ερώτημα που παραμένει είναι γιατί οι δημοσιογράφοι εξακολουθούν να δέχονται να είναι διακοσμητικοί, σε μια διαδικασία που τους προσβάλλει και μας προσβάλλει;
Κακομάθανε
