Πλεόνασμα ανηθικότητας

Πάει το ψήλος σου,
ο κτίσμα σου συντρίμμι.
θα ’ρθει κι η ώρα. εσένα ήταν ο δρόμος σε βοριά κι ανατολή, νοτιά και δύση, σαν το δρόμο του ηλίου. γέρνεις. όμως το πρωί για σε δε θα γυρίσει.
Και θα σβήσεις…
(Ο Δωδεκάλογος του
Γύφτου – Κωστής Παλαμάς)

Παρακμάζει και πάει …η Ρόδος με την τρισχιλιετή ιστορία. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, στις τελευταίες δεκαετίες, κι εμείς θύματα και θύτες μαζί του διχασμού και του έντονου πολιτικού πάθους που δηλητηριάζει τις ψυχές. αρνητές της ιστορικής συλλογικής συνείδησης, δεν λέμε να δούμε πού μας οδηγεί η μακρά οδυνηρή πορεία.
Μια κοινωνία που λουφάζει φοβισμένη. που βράζει μέσα της, όπως κοχλάζει το ηφαίστειο. που δεν λέει να ξεσπάσει, να εκραγεί.
Μια κοινωνία που οσφραίνεται την μπόχα της γενικευμένης σήψης αλλά παραμένει σιωπηλή.
Μια κοινωνία που δίνει άφεση αμαρτιών στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. που παρέχει «ασυλία» σε φαύλους εκπροσώπους της, την ίδια ώρα που η εκτεταμένη σηψαιμία την απειλεί με θάνατο.
Είναι ομολογουμένως, εντυπωσιακά – και άκρως ανησυχητικά – τα πορίσματα όλων των εκθέσεων των αρμοδίων αρχών, που βλέπουν, κατά καιρούς, το φως της δημοσιότητας για τη διαφθορά και τις επιπτώσεις της στην ελληνική κοινωνία.
Κοινός παρονομαστής όλων είναι ότι πρωταθλήτρια στη διαφθορά είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, όπου οι μίζες σε τοπικούς άρχοντες και υπηρεσιακούς παράγοντες αποτελούν αδιατάραχτο, ακλόνητο καθεστώς, και η κακοδιαχείριση, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος πάει σύννεφο, ακόμα και τώρα, στις πιο δύσκολες μέρες που περνά η ελληνική κοινωνία.
Ο ηθικός ξεπεσμός τοπικών αρχόντων, αλλά και πολιτικών της κεντρικής σκηνής, δεν έχει, ως φαίνεται, τέλος.
Το 2013 είχε δει το φως της δημοσιότητας λίστα του ΣΔΟΕ με πρωτοκλασάτους της τοπικής αυτοδιοίκησης – δημάρχους, αντιπεριφερειάρχες και άλλους – για φουσκωμένους τραπεζικούς λογαριασμούς από παράνομο πλουτισμό. Έχουμε κι εμείς δικούς μας στη λίστα.
Είχε επισημανθεί τότε ότι γίνεται έλεγχος σε βάθος, σήμερα όμως δεν γνωρίζει κανείς τ’ αποτελέσματα αυτού του ελέγχου ή αν η υπόθεση με πολιτικές παρεμβάσεις, έχει κουκουλωθεί, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν πάμπολλες φορές.
Ή αν η Δικαιοσύνη, το κύρος της οποίας αμφισβητείται, ολοένα και περισσότερο, από τους πολίτες, έχει καταχωνιάσει τους σχετικούς φακέλους, στ’ αραχνιασμένα συρτάρια της, ενώ θα ’πρεπε να αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα με κατεπείγουσες διαδικασίες.
Στο άρμα της διαπλοκής, της σήψης και της διαφθοράς και δικοί μας τοπικοί άρχοντες.
Προ ημερών το Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου, με βούλευμά του, παρέπεμψε στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου επί Κακουργημάτων τον πρώην δήμαρχο Πεταλούδων Μιχάλη Κορδίνα κατηγορούμενο για υπεξαίρεση και απιστία σε βάρος του δημοσίου. Μαζί του παραπέμπονται, για τα ίδια αδικήματα, ο πρώην αντιδήμαρχος επί των Οικονομικών, ο διευθυντής και ο ταμίας τής τότε οικονομικής υπηρεσίας.
Πριν ενάμιση μήνα, επίσης, με άλλο βούλευμα παραπέμφθηκαν σε δίκη ο πρώην δήμαρχος Αφάντου και νυν αντιδήμαρχος Οικονομικών του Δήμου Ρόδου Σάββας Διακοσταματίου με το αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία, από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, στην υπόθεση των εκποιήσεων δύο ακινήτων στα Κολύμπια και της διάθεσης των χρημάτων που εισπράχθηκαν.
Συγκατηγορούμενοί του τέσσερις πρώην δημοτικοί σύμβουλοι και υπηρεσιακοί παράγοντες. Βεβαίως, ουδείς ένοχος πριν υπάρξει τελεσίδικη απόφαση.
Εντυπωσιάζει, ωστόσο, η σπουδή και η προκλητικότητα των δηλώσεων στήριξης του δημάρχου Ροδίων, με την διπλή ιδιότητά του.
Ως δήμαρχος δήλωσε εμφατικά ότι ο υπόδικος πλέον πρώην δήμαρχος Αφάντου «δίνει καθημερινά εξετάσεις στην κοινωνία, στους συμπολίτες μας».
Και ως νομικός προδιέγραψε την αθωότητά του, σε μια προφανή προσπάθεια επηρεασμού της Δικαιοσύνης.
Διπλό το ατόπημα. πρώτον γιατί η παραπομπή σε δίκη με το ατιμωτικό αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας αποτελεί χαρακτηριστική αντικοινωνική πράξη μεγάλου μεγέθους και δεύτερον επειδή παραβιάζει το αξίωμα που θέλει την Δικαιοσύνη ανεξάρτητη και συνεπώς ανεπηρέαστη, κατά το Σύνταγμα.
Είναι προφανές ότι ο κύριος Δήμαρχος θυσίασε τις ηθικές αρχές και αξίες στον βωμό της επανεκλογής, επενδύοντας στις ψήφους του «συνεργάτη» του, αγνοώντας επιδεικτικά, προκλητικά ότι το «πλεόνασμα ανηθικότητας» στην πολιτική ζωή της χώρας αποτελεί την κύρια αιτία για τη σύγχρονη τραγωδία, τον νέο εφιάλτη, που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Όλα για την εξουσία, λοιπόν.
Η σιωπηλή κοινωνία, όμως που παρακολουθεί τον ηθικό ξεπεσμό των αρχόντων της έχει και γνώση και κρίση.
Αν ο κύριος Δήμαρχος πρότασσε τους κανόνες της ηθικής στην άσκηση της εξουσίας του, χωρίς καμιά επιφύλαξη ή αναστολή θα απέπεμπε τον «στενό συνεργάτη» αυθωρεί από το αξίωμα που κατέχει σήμερα.
Διότι είναι πρωτάκουστο, και συνάμα προκλητικό, υπόδικος για κακουργηματική απιστία περί την διαχείριση του δημόσιου χρήματος να παραμένει αντιδήμαρχος Οικονομικών συνεχίζοντας τη διαχείριση, ωσάν να μη συνέβη κάτι.
Κάτι όμως λέει, ο σοφός λαός για λύκους που φυλάν τα πρόβατα…
Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει την δικαστική απόφαση, μέχρι όμως να εκδοθεί, να υπάρξει απόφαση, ο «συνεργάτης» δεν είναι ηθικά και πολιτικά επιτρεπτό να παραμένει στη θέση του.
Αν, υποθετικά λέμε, αν η απόφαση του Δικαστηρίου είναι καταδικαστική, τι θα πει τότε ο κύριος Δήμαρχος;
Λαϊκή αίσθηση είναι ότι η εξουσιολαγνεία τον παρασύρει σε αρνητικές, όσο και κρίσιμες, επιλογές και συμπεριφορές έξω από το νόημα και το πνεύμα του ορισμού της πολιτικής και της εξουσίας.
Θύμα ενός λαϊκισμού ανάμεικτου με κυνισμό και αδιαφορία αλλά και του πολιτικού ναρκισσισμού που τον κάνουν να μη βλέπει τη σκληρή πραγματικότητα και τον δρόμο της αλήθειας.
Αυτό το νησί και ο λαός του χρειάζονται πρότυπα για να πάνε μπροστά. Χρειάζονται τοπικούς άρχοντες έντιμους και νοικοκυραίους, ικανούς να εμπνεύσουν την απελπισμένη και σιωπηλή σήμερα κοινωνία να βάλει πλάτες για να σπρώξουν το κάρο της παρακμής από τα βρόμικα λασπόνερα.
Ο κύριος Δήμαρχος, θαρρώ, έχει χάσει την ευκαιρία να αναδειχθεί σε πρότυπο ηγέτη. Ενός ηγέτη απαγκιστρωμένου από το παρελθόν και τις πολιτικές πρακτικές επιβίωσης που δίδαξαν λαοπλάνοι και θεομπαίχτες, ιδιοτελείς πολιτικοί και κόμματα.
Κρίμα!
Γιατί με τέτοιες ηγεσίες ο Ήλιος της Ρόδου θα δύσει, θα σβήσει κατά πως λέει ο εθνικός μας ποιητής.