Οι φήμες λένε πως πρώτα έμαθε να κολυμπάει και μετά να περπατάει. Όταν δεν βρίσκεται στο κολυμβητήριο, σκέφτεται ότι… είναι μέσα στο νερό και κολυμπάει! Η κολύμβηση είναι η μεγάλη της αδυναμία και δεν το κρύβει. Ο λόγος για τη 16χρονη Ραφαέλλα Πεστλίκη, μαθήτρια της Β’ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», η οποία κατακτάει τη μία διάκριση πίσω από την άλλη και τα επιτεύγματά της «ζαλίζουν»!
Η κολύμβηση είναι η μεγάλη της αδυναμία και δεν το κρύβει. Η Ραφαέλλα προπονείται στις εγκαταστάσεις του «Ροδίων Άθλησις» και αγωνίζεται με την ομάδα του «Α.Ο. Ωκεανός». Παρά τις πολλές διακρίσεις της, η Ραφαέλα είναι διακριτική, ταπεινή και άτομο χωρίς έπαρση. Ωστόσο, δέχτηκε να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη, για να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Πώς προέκυψε η ενασχόληση με την κολύμβηση;
«Η αδελφή μου ασχολούνταν με την κολύμβηση και μετέπειτα οι γονείς μου με έβαλαν σε ομάδα, για να μάθω να κολυμπάω. Από μικρή ηλικία (3-4 ετών) ο προπονητής μου είδε ότι μου άρεσε και μου έβαζε συνεχώς πιο δύσκολες δοκιμασίες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με έβαλε σε μια κανονική πισίνα και, παρόλο που μέχρι τότε απλώς επέπλεα, τα κατάφερα και εκεί. Ποτέ δε με τρόμαζε το νερό, αντιθέτως μου άρεσε. Απολάμβανα όχι μόνο το νερό, αλλά και τους φίλους μου εκεί. Η κολύμβηση μπορεί να είναι ατομικό άθλημα, αλλά οι παρέες στο κολυμβητήριο είναι πολύ σημαντικές»
Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;
«Ασχολούμαι με το γυμναστήριο και την κολύμβηση, όποτε έχω τη δυνατότητα. Γενικώς, απολαμβάνω την ήρεμη ζωή, μου αρέσει να προσέχω τη διατροφή και τα ωράρια του ύπνου μου, επειδή το θέλω κι όχι επειδή το επιβάλλει ο εντατικός ρυθμός των προπονήσεων και των αγώνων».
Πόσες ώρες προπονείσαι καθημερινά; Μπορεί να συνδυαστεί η εντατική προπόνηση με το σχολείο;
«Προπονούμαι περίπου 3 ώρες την ημέρα (2 ώρες κολύμβηση και 1 ώρα γυμναστήριο, απαραίτητο για τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης και της αποφυγής τραυματισμών), από τη Δευτέρα μέχρι και το Σάββατο. Πιστεύω πως ο αθλητισμός μπορεί να συνδυαστεί με το σχολείο, αρκεί να υπάρχει καλός προγραμματισμός και οργάνωση. Επίσης, η υποστήριξη των γονέων είναι πολύ σημαντική. Ένα σύνηθες λάθος που παρατηρείται είναι ότι τα παιδιά ασχολούνται με πολλές αθλητικές δραστηριότητες ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα είτε να τα παρατάνε εύκολα ή ακόμη χειρότερα, να τραυματίζονται! Χρειάζεται υπομονή και αφοσίωση σε αυτό που κάνεις. Επίσης, πολύ σημαντική είναι και η επιρροή του προπονητή».
Μπορείς να ξεχωρίσεις τη μεγαλύτερη επιτυχία και τη μεγαλύτερη δυσκολία, που έχεις βιώσει μέχρι στιγμής σε αθλητικό επίπεδο;
«Η μεγαλύτερή μου επιτυχία θεωρώ πως είναι τα πανελλήνια μετάλλια που έχω κατακτήσει καθώς και η συμμετοχή μου στα κλιμάκια της εθνικής ομάδας, όταν ήμουν 14 ετών. Επίσης, αλησμόνητη ήταν και η συμμετοχή στα Island Games 2015, όπου στην ηλικία των 14 ετών έφτασα μέχρι τον τελικό και αντιμετώπισα αθλητές μεγαλύτερης ηλικίας. Στο τέλος μάλιστα, μου επέτρεψαν να εκπροσωπήσω την ελληνική αποστολή, κρατώντας την ελληνική σημαία. Μοναδική εμπειρία!
Η δυσκολότερη στιγμή μου ήταν ένας σοβαρός τραυματισμός στο γόνατο, όταν φοιτούσα στη Γ’ Γυμνασίου. Έμεινα εκτός αγωνιστικών χώρων περίπου 6 μήνες και γι’ αυτό έχασα τους αγώνες εκείνης της σεζόν. Το δυσκολότερο πράγμα σε έναν τραυματισμό, ειδικά σε τέτοια ηλικία, είναι να έχεις υπομονή και αυτοπειθαρχία, για να τηρείς το χρονοδιάγραμμα και τις οδηγίες των γιατρών και των φυσικοθεραπευτών σου».
Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας κατά τη γνώμη σου;
«Δεν υπάρχει κάποια «μαγική» συνταγή για την επιτυχία. Το σημαντικότερο είναι να σου αρέσει αυτό που κάνεις, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, και να προσπαθείς με σκληρή δουλειά και πειθαρχία να πετυχαίνεις τους στόχους σου».
Ποιο πρόσωπο έχει υπάρξει το πρότυπό σου; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και τα όνειρά σου για το μέλλον;
«Από την ηλικία των 8 ετών έχω ως πρότυπο τον προπονητή μου. Έκτοτε, αυτό που επιθυμώ είναι να ασχοληθώ με τη Φυσική Αγωγή και συγκεκριμένα με την προπονητική στο άθλημα της κολύμβησης. Αισθάνομαι τυχερή κατά κάποιον τρόπο, γιατί πολλά παιδιά στην ηλικία μου δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο τι τους αρέσει, ώστε να ασχοληθούν με αυτό σε μεγαλύτερη ηλικία».
Τι θα συμβούλευες ένα παιδί μικρότερης ηλικίας, που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με κάποιο άθλημα και ονειρεύεται διακρίσεις;
«Θα τον συμβούλευα να επιλέξει μόνος του, δίχως πίεση και επιρροές τρίτων, το άθλημα που του αρέσει. Αν του αρέσει πραγματικά, θα αφοσιωθεί σε αυτό και με πειθαρχημένη προπόνηση θα πετύχει και διακρίσεις. Θα είναι λάθος αν σκέφτεται από μικρή ηλικία μόνο τα μετάλλια, διότι τότε ο αθλητισμός θα του γίνει αυτοσκοπός και θα τον αντιμετωπίζει με χρησιμοθηρική διάθεση. Επίσης, καλό είναι να μην επηρεάζεται από τον «λαμπερό» τρόπο ζωής και κυρίως την προβολή επώνυμων αθλητών, γιατί περισσότερο θα αποπροσανατολιστεί από τον στόχο του παρά θα τον πετύχει».
Ολοκληρώνοντας, πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου σε 10-15 χρόνια από τώρα;
«Μακάρι να έχω πετύχει τον στόχο μου, να έχω πτυχίο ΤΕΦΑΑ και να είμαι προπονήτρια κολύμβησης. Το όνειρό μου είναι να προπονώ μικρά παιδιά και να τα διδάσκω ό,τι μου έχει μάθει η εμπειρία μου, ώστε να τα δω να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται σε ολοκληρωμένους ανθρώπους. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να ξέρεις ότι έχεις επηρεάσει θετικά ένα μικρό παιδί και έχεις συμβάλλει έστω και λίγο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του».
Η Διεύθυνση και οι εκπαιδευτικοί των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» συγχαίρουν θερμά τη μαθήτριά τους Ραφαέλλα Πεστλίκη για τις σημαντικές διακρίσεις της όλα αυτά τα χρόνια, της εύχονται πάντα επιτυχίες και να έχει υγεία, ώστε να συνεχίζει να κάνει αυτό που αγαπάει.
