Δεν ξεκίνησε καλά το καλοκαίρι για την κυβέρνηση και τη χώρα βεβαίως. Η πρώτη μεγάλη πυρκαγιά της «σεζόν» ξέσπασε σε κατοικημένη περιοχή της Αττικής και είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Οι ίδιοι θεατές. Αλλά και οι ίδιοι πρωταγωνιστές: Δήμοι, Περιφέρεια και ΔΕΔΔΗΕ να αλληλοκατηγορούνται! Και τα ίδια «σκηνικά». Κλαδιά και ξερόχορτα, σημεία που δεν αποψιλώθηκαν, δεν καθαρίστηκαν, αρμόδιοι που αμέλησαν, ευθύνες που δεν αναλήφθηκαν έγκαιρα. Στο Πανόραμα της Βούλας, είδαμε σε πανοραμική ακτινογραφία όλες τις αδυναμίες και τις εμμονές του κράτους. Οικτρό το έργο. Αλλά και αποκαλυπτικό της απαράδεκτης κατάστασης, η οποία οδηγεί στο αποκαρδιωτικό συμπέρασμα: Κανένα από τα κόμματα δεν έχει σκύψει στο μείζον θέμα, για τις περιβόητες αρμοδιότητες και το παραδοσιακό μπλέξιμό τους που στηρίζει την ανευθυνότητα, ώστε να γίνει σαφές το επιχειρησιακό πλαίσιο και δεδομένη η αναζήτηση ευθυνών. Έτσι, κάθε φορά που καίγεται ή πλημμυρίζει η χώρα γινόμαστε μάρτυρες-πέρα από τις διαμάχες φορέων για τις ευθύνες- μιας καταγγελτικής λαίλαπας από την εκάστοτε αντιπολίτευση, η οποία συμπυκνώνει την κριτική της στις λέξεις αδράνεια, ανικανότητα, αδιαφορία . Αντί να στρωθούν στη δουλειά όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση και να καταστρώσουν σχέδιο για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, εξαντλούνται σε άσαρκες προεκλογικές εξαγγελίες επί παντός. Ελάχιστα προετοιμασμένοι, καταλαμβάνονται εξαπίνης όταν βρίσκονται στην κυβέρνηση και προκύψει πρόβλημα. Και τότε αυτοσχεδιάζουν, υπενθυμίζουν ότι παρέλαβαν κράτος-ρετάλι, δεσμεύονται ότι θα λύσουν τα προβλήματα και ανταλλάσσουν δηλώσεις μικροπολιτικής ανοησίας με την αντιπολίτευση. Κομματικός τζόγος να γίνεται και όλα καλά μέχρι τη επόμενη φορά. Οικτρόν ιδείν…
Ιδιοι θεατές, ίδιοι πρωταγωνιστές, ίδιο σκηνικό
