Ή, πώς να επιλύονται με συνέπεια τα σύνθετα προβλήματα εκπαίδευσης και διαπολιτισμικής επικοινωνίας στο περιβάλλον του δημόσιου σχολείου.
Η σημασία της διατήρησης, και γιατί όχι της αναβάθμισης, του οργανογράμματος στη λειτουργία του 10ου ΔΣ Ρόδου στην Παλιά Πόλη, ξεπερνά την τοπική κοινωνική και εκπαιδευτική σημασία μιας σχολικής μονάδας. Το ζήτημα, που αρχικά φάνηκε σαν μια ακόμα από τις συνηθισμένες γραφειοκρατικές ρυθμίσεις που η εκπαιδευτική κοινότητα ζει στο μεσοδιάστημα κάθε σχολικής χρονιάς, ξαφνικά για ορισμένους, συνειδητά για τους περισσότερους από τους συμπολίτες μας, άρχισε να ξεδιπλώνεται πέραν των τειχών της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου. Το Σχολείο, γενικότερα, αποτελεί ένα σοβαρό κίνητρο για την ανάπτυξη και την ενίσχυση της ζωντάνιας μιας παλιάς πόλης. Η υλοποίηση της απόφασης για την υποβάθμιση του 10ου Δημοτικού Σχολείου από 6θέσιο σε 3θέσιο, θα οδηγήσει ταχύτατα στο κλείσιμο του, αφού άλλα Σχολεία της πόλης εύκολα θα αποτελέσουν την εναλλακτική επιλογή των γονιών στην προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους το καλύτερο δυνατό επίπεδο εκπαίδευσης. Αποτέλεσμα της υποβάθμισης, επίσης, θα είναι η μείωση των κινήτρων για την παραμονή των κατοίκων στην Παλιά Πόλη. Έτσι, αντί του επιδιωκόμενου στόχου των τοπικών φορέων αλλά και της UNESCO, που θέλει τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως είναι η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, να είναι ζωντανές πόλεις, επιτυγχάνουμε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθηγητές Πανεπιστημίου, ενεργοί πολίτες της Ρόδου κινητοποιήθηκαν. Ο τοπικός Τύπος πρόβαλλε σχεδόν καθημερινά και αναλυτικά το «μικρό» κατά τ’ άλλα εκπαιδευτικό αυτό θέμα. Ένα θέμα που απασχόλησε φυσικά και τη Βουλή, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Η ουσία όμως του προβλήματος ξεπερνά και αυτή τη διάσταση.
Ο αγώνας για να μην υποβαθμιστεί το 10ο ΔΣ Ρόδου, μετατράπηκε σε μια συμβολική αντίδραση των πολιτών στους τριγμούς των κοινωνικών αξιών, επηρεάζοντας ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και δημιουργώντας ρεύμα στήριξης για την αναβάθμιση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στα νησιά μας. Όπως αποδείχθηκε, δεν συνηγόρησαν έτσι απλά όλοι οι συμπολίτες μας – σε συνθήκες καλοκαιριού, όπου ο περισσότερος κόσμος μάλλον άλλα έχει στο μυαλό του – για να μην υποβαθμιστεί σε 3θέσιο ένα 6θέσιο νησιωτικό Δημοτικό Σχολείο. Η αγωνία, αλλά και ο αγώνας μας, αποτέλεσε αρχικά μια συμβολική, τώρα, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, μια ουσιαστική – καθοριστική –πράξη παιδαγωγικής και κοινωνικής στήριξης ενός Σχολείου, που εκτός από χώρο διδασκαλίας, αποτελεί χώρο ανάπτυξης δημιουργικών δραστηριοτήτων, κοινωνικοποίησης, χώρο μάθησης, έκφρασης και ζωντάνιας μαζί!
Διότι ο πραγματικός στόχος της λειτουργίας του, δεν είναι απλά η ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ – είναι η πραγματική αξία της ΠΑΙΔΕΙΑΣ μας: Να προσπαθήσουμε σε ένα «πολύχρωμο» πολιτισμικά Σχολείο, σε ένα νησί που φημίζεται διεθνώς για την κουλτούρα και τη διαχρονική συνεισφορά του στις ουμανιστικές αξίες που πρεσβεύει ο πολιτισμός μας, εκτός από τις καθαρά εκπαιδευτικές λειτουργίες, να δώσουμε τη δυνατότητα στους μαθητές να δείξουν τις ικανότητές τους και να διευρύνουν τις γνώσεις τους. Να βοηθήσουμε, ο καθένας μέσα από το δικό του ρόλο, μαζί με τους δασκάλους, να επιλύονται τα σύνθετα προβλήματα εκπαίδευσης, διαπολιτισμικής επικοινωνίας, παιδαγωγικής και κοινωνικής στήριξης, στο περιβάλλον του δημόσιου σχολείου.
Έτσι, και η λύση που θα δοθεί – διότι θα δοθεί λύση, αυτό είναι σίγουρο, γνωρίζοντας την ευαισθησία του υπουργού σε θέματα που προϋποθέτουν τη δημιουργία ίσων δυνατοτήτων απόκτησης μόρφωσης για όλους – θα αφορά όχι μια ακόμα τυπική γραφειοκρατική ρύθμιση. Η απόφαση που θα παρθεί, θα έχει εξέχουσα σημασία για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση σε όλη τη Χώρα. Διότι θα επιλύει προβλήματα παιδαγωγικής στήριξης, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα και καταστάσεις στη διαδικασία λειτουργίας ενός δημόσιου σχολείου, ανοικτού σε όλους τους μαθητές και σε όλες τις νέες παιδαγωγικές προκλήσεις που δημιουργεί το πολυπολιτισμικό εκπαιδευτικό περιβάλλον σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή είναι η ουσιαστική πρόκληση του ζητήματος που ανέδειξε το πρόβλημα του 10ου ΔΣ Ρόδου, αυτή είναι η πραγματικότητα της σύγχρονης εκπαίδευσης, την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε με τόλμη, σθένος, συνέπεια και προσήλωση στις αρχές της δημοκρατικής εκπαίδευσης και των καλών παιδαγωγικών/διδακτικών πρακτικών που εδώ και χρόνια εφαρμόζουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα Σχολεία μας.
Σειρά μας τώρα να κάνουμε το επόμενο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Με οδηγό μας, ένα μικρό, πολυπολιτισμικό, νησιωτικό Σχολείο.
